BENİM GİBİ

ilk karşılaşma

Alarmın sesiyle korkarak uyandım.Benim gibi inek öğrenciler okula geç kalamazdi. Aslında inek olmayi ben istememiştim. Şartlar bunu gerektirmişti.

Yarım sat içinde hazirlanip çıktim. Bisikletimi garajdan aldım ama unuttuğum birşey vardi.Cincıra sabah kahvaltısini vermeyi unutmuştum.zaten lilyde muhtelemen vermeyi unuturdu. Tekrar bisikletten indim ve kasesine mamasini boşalttim.

Tekrar evden çıkip bisikletimi aldim. Bayan wisley de köpeğini gezdirmeye çikarmişti anlaşılan.

-"günaydın bayan wisley " dedim gülümseyerek oda bana "günaydin

Laura " dedi ve oradan ayrildım aslinda bayan wisleyi severim ama bazen gerçekten çekilmez olabiliyor.

Okula geldiğimde henüz ders ziline vardi. O an hatirladimki bugün yeni bir öğrenci okulumuza gelecekti . Ve okuldaki bütün kizlar onu konuşuyordu. Çok yakışıkli olduğundan bahsediyolardi. Adinin Barry olduğunu öğrendiğim çocuk bende en ufak merak duygusu uyandirmiyordu.

Sinifa doğru ilerlerken dolabima bazi kitaplari yerleştirdim. Dolabin kapağıni kapatirken jane ve yandaşlarini görmem kaçinilmzdi. Ama ilk defa benimle uğraşmadan geçip gitmişlerdi. Sanirim nedeni şu yeni gelen çocuktu onun için hazirlaniyorlardi. Tabikide gelecek olan bu yakişikli çocuk janenin olmak zorundaydi.

Bu şoku atlattiktan sonra sinifima girdim. Daha doğrusu giremedim sanirim şu yeni çocuk gelmişti bütün bu ilgi onun içindi anlaşilan zorlada olsa sınıfa girmeyi başardım derken biri ayağima basmışti ve kaçinilmaz son yere ďüşen ben ve kahkahalara boğulan sinıfim ,,kapıdaki okul halkıni söylemiyorum .

Herşeyi geçtim kavanoz gözlüklerimie düşürmüştüm.aslinda bana gülenleri görmemek için iyi bir yoldu. Aslinda bu benim kaçınilmaz sonumdu .

Hep rezil olmak ve herkesin benimle dalga geçmesi. Aslinda artik bu duruma alışmıştim. Neyseki sonunda gözlüğümü buldum ama bir cami kırilmışti. Tam emin olamasamda
Karşımdaki yüz bana tanıdık gelmemişti. Yani bu okuldan değildi.yani gelen şu çocuk olma ihtimali çok yüksekti..