Kabanata 3

1K 93 4
                                    

Kabanata 3...
Busted


With my shining gold tube sleeveless dress, I amble alongside with my parents who's smiling brightly as we hear the host declaim our names.

"Let's welcome the birthday celebrant, Mr. Clark Caceres along with his two beautiful ladies, his wife, Angeline, and unica hija, Clamentine!"

Next thing we heard are applause of the people whom are invited. Though overwhelmed about the big crowd, I smiled gleamingly as we walk to where the host is.

Habang tuloy-tuloy ang pananalita ni Papa sa mga panauhin, nagsimulang maglakbay ang paningin ko sa mga bisita. We're at a room since earlier dahil doon kami inayusan. Never got the chance to even stroll here before we start the party kaya talagang ngayon ko lang napasadahan ng tingin ang lahat ng bisita.

Denver in his almost all white outfit greeted my eyes. Agad itong kumaway nang makita ang pag tingin ko, ngumiti naman ako bilang pagbati. The only gold in his outfit is his necktie and probably his jewelry, halos umiling na ako doon.

Withal, after drifting my eyes towards the back of Denver, my eyes met Leon's. Wearing black jacket and trousers, partnered with his golden dark vest and bowtie, crisp hair, he's looking so stunning. Even partnered by his smirk, and yet as if dangerous eyes!

Lumitaw nanaman ang pamatay nitong pagtataas ng kilay kaya agad na akong nag iwas ng tingin.

"Let's start the party everyone. Have fun and enjoy!" Papa said as his prompt to start the party.

Muling nagpalakpakan ang mga tao habang kami nama'y bumaba na sa entablado.

Nang makalapit sa aming long table sa gitna, isa-isa kong nginitan ang mga makakalapit doon.

Unfortunately, some can't come dahil anila, hindi na kakayanin sa busy, o ang iba nama'y talagang malayo. Ganoon man, dahil halos lahat ng pinsan ay kung hindi namamalagi dito sa syudad ay nasa parte pa rin ng Luzon, kaya halos lahat ay nakadalo.

"Excuse me uh... Bela," I heard Mama called a servant.

"Pwede bang pakidalhan ng pagkain 'yung anak ko do'n sa room namin?"

"P-Po ma'am?"

"The room we occupy, magpapadala ako ng pagkain kasi baka nagugutom na 'yung anak ko doon,"

"M-Ma'am... may anak po kayo s-sa labas?"

Ngumiwi ako.

"Ate, she's talking about our dog. Nasa room po namin," I politely smile at her at tila natauhan naman ito at agad na nag sorry. Natawa lamang ako ng bahagya at ibinilin na rin kung gaano karami ang dadalhin.

I shook my head in disbelief. Kung iba ang nakarinig noon at wala ako, baka malamang ay nagka-issue na ang pamilya namin.

Just after slight resting at our table, agad na akong inaya nina Mama at Papa para kamustahin ang mga guest.

"Yeah, ang bibilis ngang lumaki! This is my oldest son, Raymond, ito naman si Rico, ang pangalawa namin. Ang pangatlo'y naku tulog na, assited na by our yaya," nagtawanan ang mga magulang doon habang si Raymond nama'y sa akin na nakikipag-kamay.

I thought Rico was about to lend his hand too, pero tumaas lamang ang kilay ko nang tinignan lamang ako nito mula ulo hanggang paa bago nag iwas ng tingin.

"Sorry, he's just always like that." Raymond- the older brother immediately reasoned.

Ngumiti lamang ako doon at muli nang humarap kila Papa.

I already lost count of how many new people I've met initial today. Not that it matters anyway, hindi ko rin naman madalas makakasalamuha ang mga 'yon.

Shattered Pieces of TrustTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon