There We Go!

Hst 15

P.O.V Scarlet

We hebben net gegeten, en we zitten nu nog even uit te rusten aan ons tafeltje. "Gaan jullie nog iets leuks doen?" vraag ik. Ronald knikt opgewekt. "Ja, we gaan de hele nacht feesten! dus jullie hebben geen last van ons..." zegt hij met een knipoog. "Ah, mooi om te horen." zegt Grell grijnzend. "Zullen wij dan een romantische strandwandeling gaan maken?" vraag ik aan hem. Grell knikt. "Lijkt me geweldig." zegt hij, en hij geeft me een kus op mijn wang. "Kom, wij gaan." zegt Ronald terwijl hij opstaat. Alan en Eric volgen zijn voorbeeld, en lopen achter hem aan het restaurant uit. "Zullen wij ook gaan?" vraag ik. Grell knikt, en staat op. Hij helpt mij overeind, en zet de stoel terug. Hand in hand lopen we richting het strand.

*ondertussen in Londen*

P.O.V Daphne

"Unnie, waar ligt de zonnebrand?" roep ik. "Ergens in een van de zwarte doodskisten in de kelder!" roept Undertaker terug. "Lekker duidelijk." mompel ik, en ik ren de kelder in. Ik open een doodskist. Er springt een muis uit, maar verder is hij leeg. Dus ik loop naar een andere doodskist, en maak hem open. Hier ligt enkel een skelet in. Hij kijkt me aan met zijn holle ogen. Snel doe ik de doodskist weer dicht, en ik open een andere. Hier liggen meerdere spullen in. Ik grabbel, en trek een fles zonnebrand uit de kist. Tevreden loop ik naar mijn koffer, en ik stop de zonnebrand erin. Undertaker komt de kamer in. "Heb je het gevonden?" vraagt hij grijnzend. Ik knik. "Ja. Maar eerst werd ik besprongen door een muis, en daarna werd ik aangestaard door een skelet." zeg ik. "Awh, arme schat toch." zegt Undertaker lachend, en hij drukt me tegen zich aan. Ik giechel, en knuffel hem terug. "Waar gaan we Whitney en Shinigami eigenlijk heen brengen?" vraagt Undertaker dan ineens. Ik maak me los uit zijn armen en kijk hem geschrokken aan. "Oh nee! daar heb ik nog helemaal niet aan gedacht!" roep ik in paniek. Undertaker schiet in de lach. "Je vergeet gewoon je eigen kinderen!" roept hij lachend. "Niet lachen, het is helemaal niet grappig!" roep ik in paniek. "Rustig nou maar, we vragen wel of Raven voor ze wil zorgen. Kom nou maar gewoon hier." zegt Undertaker grijnzend, en hij sluit zijn armen weer om me heen. "Je bent zo grappig als je gestrest bent..." giechelt hij. ik kijk hem glimlachend aan, en zoen hem. Hij zoent me wild terug, en begint te lopen. Hij legt me neer in de tot bed omgebouwde doodskist, en gaat half bovenop me liggen, terwijl hij me nog steeds zoent...

*terug in Japan*

P.O.V Grell

Scarlet en ik lopen arm in arm over het strand. Om ons heen lopen en zitten nog meer stelletjes, en in de branding spelen kleine kinderen. Scarlet zucht vol genot. "Dit moeten we vaker doen..." zegt ze. Ik knik grijnzend. "Zeker..." zeg ik, en ik geef haar een kus.

P.O.V Scarlet

We lopen verder. We zien een verliefd stelletje lopen. Grell grijnst, en knikt naar het water. Ik begrijp wat hij bedoelt, en ga dichter naar het water toe lopen. Op het moment dat we naast het stelletje lopen schop ik een enorme lading water over het meisje heen. Ze gilt, en blijft staan. haar partner begint in het Japans tegen ons te schreeuwen. Grell giert het uit, en begint te rennen. "Scar, kom!" krijst hij. ik ren gillend achter hem aan, het stel verbaasd en geschrokken achterlatend.

*Ondertussen, in Londen*

P.O.V Daphne

Undertaker en ik liggen hijgend in het doodskisten-bed. "En dan nu slapen, want we gaan morgen." zegt hij. Ik lach, en geef hem een kus. "Terusten." zeg ik, en ik doe mijn ogen dicht. Undertaker kruipt tegen me aan, en valt bijna meteen in slaap. Ik lig nog even wakker, maar val uiteindelijk ook in slaap.

*terug in Japan*

P.O.V Scarlet

Grell en ik zijn weer terug in het Kuro-Hotel, en liggen in bed. De rest is nog niet terug. "Ik ben moe..." zeg ik gapend. Grell grijnst. "Terusten." zegt hij, en hij geeft me een kus. "Terusten schatje." zeg ik, en ik ga lekker dicht tegen hem aan liggen. Hij slaat zijn armen om me heen, en ik val in slaap.

P.O.V Ronald

We zijn wild aan het dansen. "Joehoee!" roept Alan vrolijk. Erik is iets minder enthousiast. "Wat is er toch?" vraag ik. Eric zucht. "Het is gewoon zo jammer dat Scarlet er niet bij is..." zegt hij. "Je had graag met haar willen dansen, hé?" vraagt Alan. Eric knikt. "Ik ook." flap ik eruit zonder er bij na te denken. Alan en Eric kijken me verbaasd aan. "Vind jij haar ook leuk!?" vraagt Eric. ik knik. Alan begint te blozen, en kijkt naar de grond. "Alan, jij vind haar ook leuk, of niet soms?" vraagt Eric. Alan kijkt hem aan en knikt. "Maar ze houdt van Grell." zeg ik geërgerd. Eric knikt, en kijkt hopeloos. "Ik begrijp gewoon niet waarom. Hij is zo, zo..." stamelt hij. "...Zo overdreven." vult Alan aan. "Precies! en zo gestoord als wat." roep ik. Alan en Eric lachen, en ik lach met ze mee. Maar diep in mijn hart ben ik ineens niet zo vrolijk meer...