You Changed Me!!

*ΤΕΛΟΣ*

Χ:δε σας πιστευω.
Μπ:Χρηστο σε παρακαλω ηρεμησε, σε καταλαβαινω.
Χ:μη μου λες να ηρεμησω, πως την αφηνετε να φυγει;
Μ:καταρχας κανε ησυχια, θα την ξυπνησεις.
Χ:δε με νοιαζει.

Ακουσα τον Χρηστο με τους γονεις μου να φωναζουν απο τον κατω οροφο και σηκωθηκα. Βγηκα στον διαδρομο και κατεβηκα αθορυβα τα σκαλια για να μην με ακουσουν. Σταθηκα εξω απο τη κουζινα και κρυφτηκα πισω απο τον τοιχο.

Χρ:γιατι την αφηνετε να φυγει;
Μπ:ειναι αποφαση της.
Μ:εχουν δικιο τα παιδια, δε μπορουμε να την αφησουμε να φυγει ετσι.
Β:μιληστε της, εσας θα σας ακουσει.
Μπ:η Κατερινα ειναι πλεον 18 χρονων γυναικα. Δε μπορω να την αναγκασω να κανει κατι αν δε το θελει. Ποσο μαλλον για να τη βαλω να μεινει σε μια χωρα που ξεκαθαρα ΔΕΝ θελει να μεινει.
Χ:εσυ φταις για αυτο που την πηρες μαζι σου εκει. Επρεπε να την ειχες αφησει εδω.

Ενιωσα το αιμα να μου ανεβαινει στο κεφαλι. Θα τους σκοτωσω αυτο ειναι. Πηρα μια βαθια ανασα και μπηκα στη κουζινα. Πανω απο ολα ηρεμια.

Ε:ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΚΑΝΕΤΕ ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ; ηρεμια ειπα; μωρε δε γαμιεται. Μονο οι γειτονες δεν εχουν μαζευτει για να με εμποδισουν να φυγω.
Β:δε μπορουμε να σε αφησουμε να φυγεις.
Ε:δε θυμαμαι να σας ρωτησα. Γιατι γαμω δε μπορειτε να το παρετε αποφαση; Παει, φευγω τι δε καταλαβαινετε;
Χρ:γιατι πρεπει να εισαι τετοια εγωιστρια;
Ε:εσεις γιατι πρεπει να ασχολειστε τοσο με τη ζωη μου; Πανελληνιες δινετε ξυπνηστε. Τι περιμενετε, οτι θα περασετε ολοι στην Αθηνα και θα παραμεινετε μια ωραια μεγαλη παρεουλα; Ολοι θα σκορπιστουμε μονο που εγω αντι να παω σε καποια πολη της Ελλαδας θα παω στην Αμερικη. Ελεος πια.
Σ:τι εχασα; ειπε ο Σταυρος μπαινοντας στην κουζινα.
Ε:και εσυ ρε Σταυρο, σοβαρα τωρα;
Σ:εγω με το μερος σου ειμαι, οι αλλοι με αναγκασαν να ερθω.
Χ:τι με το μερος της ρε μαλακα; Φευγει, τι περιμενεις οτι θα παραμεινετε κολλητοι;
Σ:γιατι οχι ρε; Στην αναγκη παω και Αμερικη, ποσο νομιζεις οτι ειναι με το αεροπλανο; σιγα.
Ε:αυτο ειναι το θεμα σας, ετσι; Νομιζετε οτι ξαφνικα θα σας ξεχασω και θα σας αντικαταστησω; ειπα κοιταζοντας τον Χρηστο.
Λοιπον το θεμα τελειωνει εδω.
Β:ρε Κατ ακουσε μας, εμ-
Ε:ΕΙΠΑ ΤΕΛΟΣ. Φυγετε δεν εχω ορεξη πρωινιατικα. Εχετε να διαβασετε και για τις πανελληνιες.

Τα κοριτσια με τον Σταυρο εφυγαν ενω ο Χρηστος ανεβηκε στο δωματιο του χωρις να ξανα μιλησει.

Μ:δε μπορω να σε καταλαβω πραγματικα, τι εκανα λαθος;
Ε:ωχου, μην αρχιζεις κι εσυ, ειπαμε θα παω.
Μπ:αφηστε την ησυχη πια, την ζαλισατε.
Μ:δικιο εχει ο Χρηστος. Την πηρες μαζι σου και της φουσκωσες τα μυαλα με ανοησιες περι καλυτερου μελλοντος και βλακειες.
Ε:ειναι.δικια.μου.αποφαση. Ποσο πιο απλα να το πω για να το καταλαβετε δηλαδη;
Μ:δε σε πιστευω, κατι σκαρωνεις.
Μπ:ασε την πια. Δικια της ειναι η ζωη οτι θελει κανει.
Μ:δε μπορει να κανει οτι θελει χωρις να υπολογιζει ουτε εμ-
Ε:αμα τσακωθειτε τωρα για αυτο πραγματικα θα αυτοπηρποληθω. Δε σας αντεχω αλλο.