"Γιατι τοσο νωρις;" γιατι πρεπει να φυγει αυριο; Ουτε να τον αποχαιρετησουμε δε θα προλαβουμε.
"Επρεπε να ημουν στη Νεα Υορκη πριν μια βδομαδα αλλα λογο καποιον δουλειων το καθυστέρησα. Αύριο ειναι η τελευταια μερα δε γινοταν αλλιως. Τωρα πηγαινε τε πανω να μιλησω λιγο και με τη μητερα σας (ναι οι γονεις μου εχουν σα παιδι τους τον ακατανομαστο) και θα τα πουμε μετα.
Ανεβηκαμε πανω χωρις να πουμε κουβεντα. Δε το πιστευω οτι φευγει. Δε θελω. Σκεφτηκα κατι αλλα δε ξερω κατα ποσο θα με αφησουν. Θα τους ρωτησω το βραδυ οταν φυγει ο Χρηστος γιατι δε θελω να το μαθει και να εχω κι αλλα προβληματα αυριο στο σχολειο.
Οι ωρες περασαν και τωρα ειναι 10 το βραδυ. Ο Χρηστος μολις εφυγε οποτε θα παω να μιλησω στους γονεις μου.
Κατεβηκα τις σκαλες και τους ειδα να καθονται αγκαλια στο σαλονι.
"Μαμα, μπαμπα θελω να σας ζητησω μια χαρη και σας παρακαλω μη μου αρνηθειτε" τους ειπε ελπιζοντας να τους τουμπαρω απο τωρα.
"Πες μας κοριτσι μου" μου ειπε η μαμα.
"Το ξερω οτι φευγει ο μπαμπας και οτι εισαι ηδη αρκετα στενοχωρημενη αλλα θεκω να παω κι εγω μαζι του στη Νεα Υορκη. Μπορω να τελειωσω εκει τη 2ερα λυκειου και να γυρισουμε μαζι" οσο τους μιλαγα τοσο πιο πολυ ηθελα να φυγω μακρυα απο εδω.
"Εγω πριγκίπισσα μου δεν εχω κανενα θεμα να με ακολουθησεις αλλα εισαι σιγουρη πως θες να ερθεις ως την αλλη ακρη της γης και να αφησεις τους φιλους σου,τις συνηθειες σου και τον ξαδερφο σου εδω;"
"Ναι μπαμπα ειμαι σιγουρη" δε μου αρεσει που θα αφησω τα κοριτσια πισω αλλα ξερουν γιατι το κανω. Οσο για τον ξαδερφο μου και καθολου να μη γυριζα δε με νοιαζει. Αυτος και οι φιλοι του φταιουν για ολα. Θελω να φυγω οσο πιο μακρυα μπορω για να ηρεμησω. Θα φυγω για να αλλαξω και οταν γυρισω ολα θα ειναι διαφορετικα για εμενα.
"Καλως τοτε αγαπη μου. Πηγαινε να φτιαξεις τα πραγματα σου γιατι η πτηση ειναι αυριο στις 5 το απογευμα και θα φυγουμε για το αεροδρομιο με το που επιστρεψεις απο το σχολειο."
"Ενταξει. Α και μη πειτε στον Χρηστο οτι θα παω Αμερικη θελω να του το πω εγω." Μου εγνεψαν καταφατικα και ανεβηκα στο δωματιο μου.
Εννοειται πως δε θα του το πω. Δεν ηθελα να μαθει οτι θα φυγω γιατι ικανους τους εχω να μου κανουν αυριο οτι θα μου εκαναν ολη τη χρονια για να αναπληρωσουν το χαμενο χρονο.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
You Changed Me!!
Fanfiction"ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΠΟΥΣΤΗ ΛΟΓΟ ΤΟΝ ΑΦΗΣΕΣ ΝΑ ΣΕ ΑΓΓΙΞΕΙ;" μου φωναξε και αρχισε να με πλησιαζει. "Δεν σε αφορα το τι κανω Αρη. ΠΑΡΑΤΑ ΜΕ!" Φωναξα και πηγα να φυγω αλλα με αρπαξε απο το χερι και με κολλησε στο τοιχο. Ηταν τοσο κοντα μου, που ενιωθα την ανασα...
