İçimde tatlı bir sevinç vardı.Sabah erken kalkmış, kendime çeki düzen vermiş,Buluşacağımız Kafe'ye gitmek için öğlen olmasını bekliyordum.Giyim kuşamım her zamanki gibi sadeydi.Üzerimde siyah feracem ve üstüne sıradan bir eşarp bağlamıştım.Yüzümde her zaman ki gibi bir gram bile makyaj yoktu.Ayakkabılarım ise her zamanki gibi düz topuk sıradan bir ayakkabıydı....
Saat yaklaştıkça Kalbim heyecandan kanatlanıp uçacak gibiydi.Saatler geçmek bilmiyordu.Sabırsızlıkla öğlen olmasını bekliyordum.Sonunda saat yaklaşınca Anneme yalan söyleyip Büşray'a gidiyorum demiştim.Vicdanım bu durumdan her ne kadar rahatsız olsada şimdilik kimsenin bilmesini istemiyordum.Buluşma yerine sonunda gelmiştim...
En ücra köşede bulunan bir masaya geçip oturduğumda henüz Umut'u görememiştim.Garson sipariş için yanıma geldiğinde bir bardak soğuk su istemiş ve içmiştim.Çünkü heyecandan ağzım kurumuş sanki konuşamayacakmışım gibi geliyordu...
Bir hayli beklemiştim.Kimseler yoktu ortada kesin randevumuzu unuttu diye düşünürken birden kapının ordan belirmişti.Kendimi ona bakmaktan alıkoyamamıştım.Klinikte olduğundan daha farklı görünüyordu.Daha sportif giyinmişti.Her zamankiden daha da muhteşem görünüyordu.Beni bulmak için sağa sola bakınırken,Beni görünce gülümseyip bana doğru geliyordu.Ben ise orda iç sesimle kavga ediyordum.
-"Zümra kendine gel aptallar gibi görünüyorsun."
Hemen kendimi toparlamaya çalışsamda gözlerim beni ele veriyordu.Yanıma gelince sandalyeyi çekip yavaşça oturdu.
-"Merhaba Zümra hanım "deyip gülümsedi.
-"Me Merhaba" derken yine kekelemiştim.İçimden kendime hakaretler savuruyordum."Gerizekalı, Ahmak, Adam senin kekeme olsun sanacak topla kendini"yüz ifademi toparlamaya çalışıyordum.
-"Benim hastam bugün nasılmış bakalım?"derken kendimi çocukmuşum gibi hissettim.
-"İyim teşekkür ederim siz nasılsınız?
-"Bende iyim sayenizde"
-" Benim sayemde mi?"
-"Evet"
-"Abartmayın ne yaptım ki?"
-"Yoo hayır hiç abartmıyorum sayenizde iyleştim ve sayenizde okula tekrar döndüm."
-" Bu benim için büyük bir zevkti.Ha iyileşme konusuna gelirsek o benim vazifemdi ve sizin Azminiz..."
-"Olsun herkes de mesleğini hakkıyla icra edemiyor"
-"Bu konuda haklısınız tabi,Ama farkındamısınız?
-"Neyin?"
-"Çay ısmarlamadınız henüz "
Onu görünce çayı tamamen unutup muhabbete dalıp sipariş vermeyi unutmuştum.Elimi kaldırıp garsonu çağıracaktım ki bana engel olup kendisi gayet tok bir ses tonuyla;
-"Buraya bakarmısınız garson bey?"
-"Buyrun efendim ne alırdınız?"
derken ben donmuş kalmıştım.Bu hareketi beni benden almıştı.
-"Zümra hanım"
-"Zümra hanım "
-'Hı efendim?
-"İymisiniz garson bey siparişinizi sordu." Tamamen dalmış olucam ki garsonu hiç duymamıştım.
-"Çay Çay tabiki siz de çay içersiniz değilmi?
-"Tabiki Çay da güzeldir ama kahve benim vazgeçilmezimdir."
-"Ne güzel bende severim kahveyi."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TOZLU PEMBE
ChickLit+Şimdi ne senden gitmeye halim nede senle kalmaya mecalim var... -Gitme güzel gözlüm sen gidersen yıkılır bu kent kuşlarda ölür... -Peki ben ne olacağım şimdi? Senle kalabilmeye umudum var mı? +Umut her daim vardır.Yeter ki sen gitme bu yürekten...