Take my soul and fix me

κεφάλαιο 3

Άσχημο προαίσθημα.

Λίγο πριν μπούμε μέσα κοντοστέκομαι στην πόρτα και προσπαθώ να ηρεμήσω τον εαυτό μου παίρνοντας βαθιές ανάσες. Αισθάνομαι την καρδιά μου να χτυπάει τόσο δυνατά λες και παλεύει να βγει έξω από το στήθος μου , νιώθω ότι δε θα τα καταφέρω και μόνο στη σκέψη ότι βρίσκεται εδώ αρρωσταίνω ,νιώθω το κεφάλι μου να γυρίζει σαν τρελό και η ανάσα μου να κόβεται . Στρέφομαι στον Θάνο για βοήθεια πασχίζοντας με δυσκολία να αναπνεύσω , εκείνος αντιλαμβάνεται την κατάσταση μου και με πιάνει γερά από τους ώμους αναγκάζοντας με να τον κοιτάξω στα κατάμαυρα ανήσυχα  μάτια του.»

Θάνος

« Κοντοστεκόμαστε με τη Λυδία έξω από το σπίτι νιώθω το άγχος της και καταλαβαίνω ότι  δεν της είναι εύκολο. Έχει περάσει πολλά, θέλω να καταλάβει ότι πλέον είμαι εδώ. Ετσι περνάω το χέρι μου γύρω από τους ώμους της για να την ηρεμήσω και τότε την βλέπω να με κοιτάει πανικόβλητη,την γυρίζω προς το μέρος μου και την βοηθάω να ακολουθήσει τον ρυθμό της αναπνοής μου.»

-Έτσι μπράβο αλητάκι εισπνοή εκπνοή έλα προσπάθησε να το κάνεις και εσύ. Έλα μαζι...τα πας περίφημα λίγο ακόμα … είσαι καλύτερα;

« Τα βιολετί μάτια της χάνονται μέσα στα μαύρα δικά μου αλλά καταλαβαίνω ότι πλέον είναι καλά με κοιτάει με σταθερό βλέμμα και μου γνέφει μια φορά.»

- Ναι είμαι καλύτερα.. Θάνο φοβάμαι.

-Το ξέρω αλλά πρέπει να τον αντιμετωπίσεις οπότε είσαι έτοιμη πες μου να πάμε μέσα.

....
Λυδία

Μπαίνοντας στο σπίτι το πρώτο πράγμα που αντίκρισα είναι τους γονείς μου με ένα χαμόγελο σχηματισμένο στο πρόσωπο τούς στιγμιαία έκλεισα τα μάτια μου και ευχήθηκα όντως να ήμασταν μια ευτυχισμένη  οικογένεια αλλά εκείνη τη στιγμή επικεντρώθηκα στο πρόσωπο του πατέρα μου και διαισθάνθηκα ένα άσχημο προαίσθημα που με επανάφερε στην πραγματικότητα. Τότε το αποφάσισα η τώρα η ποτέ.

- Λοιπόν κοριτσάκι μου όπως είδες ο πατέρας σου και εγώ προσπαθούμε να  τα ξαναβρούμε και να γίνουμε όπως παλιά .

- Και από εμένα τι θες μαμά ; Να ξεχάσω αυτά που μας έκανε τόσο εύκολα;

- Νεαρή μου μιλά καλύτερα στη μητέρα σου;

- Α μπα και τι μας λες; Εσύ θες να μου πεις ότι της φέρθηκες καλά; Ξεχνάς όλα αυτά που μας έκανες; Όλες τις γκόμενες που είχες; Όλες τις βρισιές και το ξύλο που τρώγαμε όποτε έπινες;και σαν ευχαριστω προς τη μαμά μου μας εγκατέλειψε.  Λυπάμαι αλλά δεν μπορώ να τα ξεχάσω αυτά και για να σε σεβαστώ η να σε πιστέψω ξανά θα πρέπει να κάνεις τεράστια προσπάθεια..

-ΛΥΔΙΑ!

- Άφησε την καλή μου, έχει δίκαιο έχω μετανιώσει όμως και είμαι καθαρός από το αλκοόλ εδώ και 6 μήνες . Υπόσχομαι ότι θα προσπαθήσω

-Να το δω και να μη το πιστέψω   και που σου μιλάω αρκετό είναι στη παρούσα φάση. Μας φέρθηκες τελείως σκάρτα ρε ΓΑΜΏΤΟ πως μπορώ να σε αντικρίζω κάθε μέρα πόσο μάλλον να σου μιλάω η να ζω στο ίδιο σπίτι μαζί σου πάλι;. Να ξέρεις θα κάνω μια προσπάθεια για τη μάνα μου και μόνο . Θυμήσου μια προσπάθεια.  "Του τόνισα και πήγα αμέσως στο δωμάτιο μου κοπανώντας την πόρτα πίσω μου."

 «Και τώρα Λυδία αρχίζουν τα δύσκολα πάλι».

- Μπορώ να μπω;

- Ρε Θάνο με τρόμαξες. Φυσικά .

-Είσαι όλο εκπλήξεις Αλητάκι δεν περίμενα να είσαι τόσο ψύχραιμη, νόμιζα ότι θα ορμουσες. Θες να το συζητήσουμε; Η θες να πούμε για την αυριανή μέρα;

- Μάλλον για αύριο, μου φαίνεται πιο ασφαλές.

-Α ώστε έτσι ε; Εντάξει τότε.

Θάνος

Πήγα στο δωμάτιο της αδερφής μου για να δω πως είναι. Ξέρω ότι της ήταν δύσκολο το σημερινό αλλά το χειρίστηκε αρκετά καλά και είμαι περήφανος για αυτή. Χτυπάω την πόρτα και τη ρωτάω αν είναι καλά ξέρω ότι δεν θα συζητήσουμε αυτά που έγιναν σήμερα δεν είναι του στιλ της, Μιλάμε λίγο ακόμα για την αυριανή μέρα και καθώς την καλυνηχτώ βγαίνω από το δωμάτιο αφήνοντας την να ηρεμήσει.

..........
Ναι είναι ένα βαρετό κεφάλαιο αλλά υπόσχομαι καλύτερα. Μέχρι τότε τα λέμε.