Chapter 5

24 0 0
                                    

Enjoy Reading🥰

Hindi ko alam kung ano ang nagtulak sa akin para bumaba sa fifth floor. Kung saan doon ko nakita sa cctv ang lalaking 'yon. Gusto ko siyang usisain nang kung ano at makakuha man lang ng k'unting impormasyon. Lumabas ako sa private chamber at sumakay sa elevator papunta sa floor kung saan ko ito nakita.

Nang bumukas ang ang elevator ay bumulaga sa akin ang lalaking hinahanap ko. Kagaya ko ay nagulat din ito. Hinahanap ko ito pero hindi ko inaasahan na sa mismo pag bukas ng elevator ay ito agad ang bubulaga sa akin. Imbes na lumabas ako pagkabukas ay hindi ko ginawa. 

Ilang segundo itong nakatayo sa labas ng elevator. Habang ang mga kamay ay nakaharang para 'di sumara nang tuluyan.

"P-Pasok ka?"

Why did I stammered? Ah shit, mali!

"Why you still not moving? Tatayo kana lang ba diyan sa labas habang nakaharang ang kamay mo?" finally nasabi ko ito nang hindi nauutal.

Why this guy has this strong aura that made me nervous even I'm not. His stoic face met mine. I smiled but he didn't. What I expect? Parang robot ito na naglakad at tumabi na parang walang pakialam na nasa loob kami ng iisang elevator. 

"Hi, my name is Zowie Zoleen D--"

"I'm not asking." putol nito sa sinabi ko.

Pinindot nito ang last floor na ikinabigla ko. Its her brothers office.

"Anong sadya mo at pupunta ka doon?" pag-uusisa ko.

"None of your businesses." malamig na saad nito. 

"It's kuya Zen's place. And I'm the one who's incharge right now because he's not around. So, obviously you're my business when you are going yonder."

"What's your relations with the hospital owner?"

Ikokorek niya sana ito na ang hospital ay owned by the family. Hindi pa nalilipat sa pangalan ng kuya niya ang titulo nito. But time will come, this hospital will be in her kuya Zen's name. Kaya hindi niya na ito sinalungat.

"His sister." tipid na sagot ko.

"Zenico Paulo isn't lucky to have a curious cat sister like you." he said that made me silent for a second. Lumapit ito saakin at bumulong ng, "Don't you know that curiosity kills the cat, lady?" and I gulped by what he said. Hinawi pa nito ang nakatabing buhok sa mukha ko at muling nagsalita, "Maybe you didn't notice that your angel of death is the guy you're talking right now."

What he meant by that?

Does someone sent him to kill me? 

Who is he?

Is he that dangerous?

Is he threatening me?

Lumabas na ito. Pero ako, nanatili parin sa loob.

Hindi ko namalayan na tumulo na pala ang luha ko dahil sa sinabi niya. At nanginginig ng k'unti ang aking katawan. I'm scared with what he said.

"B-Bakit ka matatakot sa isang estrangherong katulad niya, hmm?" pagkaka-usap ko sa sarili ko. "He's nothing but a crazy asshole. Your tears is so precious to be fall. Kaya wag ka ng umiyak." 

Kung may makakakita ata sa'kin dito sa loob, at marinig ang mga pinagsasabi ko at kinakausap ang aking sarili ay mapagkakamalan akong isang buang. Pinunas ko ang luha ko bago lumabas. Na para bang hindi man lang makikitaan ng bakas ng pag-iyak. Pumasok ako sa main door ng office ni kuya Zen. 

Pero isang tagpo ang naabutan ko.

"WAG KANG MAGKAKAMALING LAPITAN SIYA AT KAUSAPIN MAN LANG DAHIL PAPATAYIN KITA!"

IN ANOTHER LIFEWhere stories live. Discover now