"ASRIN 'dan devam
Gözlerimi açamıyordum kendimi çok yorgun hissediyordum etrafımdaki sesleri ayırt edince o adamla -AKİF- Aslım olduğunu anladım.Aslım o adama kendinizi akıl hastanesine kapatın delisiniz siz diyordu . Sonra onun tehlikede olduğu düşüncesi beni kendime getirdi ve gözlerimi açıp adını seslendim .Anında bana döndü bir yandan da beni kontrol ediyor iyi olup olmadığımı soruyordu.
"İyiyim"dedim sonra o adama döndüm ve bizden ne istiyorsunuz dedim.
"Bak sen çok güçlüsün tek beyaz alfasın kan kökenindensin üstelik aktif bir kan kurdusun yani senin anlayacağın tehlikeli olan biz değiliz sensin "dedi. Ne saçmalıyordu bu.
"Adım Akif KOZA bu merkezin bölge sorumlusuyum ve ne sana ne de kardeşine bir zarar vermeye niyetim yoktu .Sadece kurt olduğunu tahmin ettiğim çocukları bir araya toplayıp eğitmek onları bu bilinmezlikten kurtarıp güçlendirmek için uğraşıyoruz. Sen ve kardeşin çok güçlüsünüz bunu kontrol etmeyi öğrenmelisiniz." Olamaz rüya değildi ben gerçekten kurda dönüştüm diye mırıldandım ama adının Akif olduğunu öğrendiğim adam duymuş olacakki başıyla onayladı.Ama ben kurtsam Aslım neydi.
"Aslım'damı kurt"dedim buz gibi ifadesini düşünceliyle değiştiren yüzümle
"Evet ama o aktif değildir çünkü aynı zamanda aynı kandan iki kan kurdu olamaz yinede o da çok güçlü"Aslım bir bana bir adama bakıp neler olup bittiğini anlamaya çalışıyordu en sonunda dayanamadı ve "Abi ne oluyor ne saçmalıyorsunuz siz ne kurdu ne eğitimi kim tehlikeli" diye adeta isyan etti . Haklıydı da şimdi o feci acıyı o da yaşayacaktı o benim göz bebeğim tek zaafımdı .Baksana nasılda şaşırdı dün gece olanları anlatınca şimdi nasıl katlanır her ay o acıya. O adamda kötü biri değilmiş kökenimizi anlattı bize güçlerimizi beyaz meleği sinirlerimi kontrol etmem gerektiğini. Özür diledik ondan anlayışla gülümsedi bize abi dememizi istedi . Akif abinin tavsiyesi üzere ormanlık bir alanda bulunan kurt okuluna gitmeye karar verdik ve eşyalarımızı toplamak üzere son kez Kemal'in yanına doğru yola çıktık. Akif abide annemizin yaşayan bir akrabasına ulaşmaya çalışıyordu. Ben bunları düşünürken gelmişiz bile .
YAZARDAN
İki kardeş siyah lüks otomobilden inerek nice acılar yaşadıkları eve baktılar . Artık saklanmak yoktu onlar için Akif'ten öğrendiklerine göre bir kere dönüşüp kökenini kabul ettikten sonra köken kurtlar her dolunay dönüşmek zorunda değilmiş . Karargahta Aslım'ında kontrollü bir şekilde en az acıyla dönüşmesini sağlamışlardı artık onlar için güzel günler gelecekti . Yarın yeni bir okula yeni bir hayata başlayacak ve hayatlarına yeni insanlar alacaklardı sadece onların bundan haberi yoktu .Ve kader ağlarını bir kez daha örecekti...
"ASLIM" 'dan devam
Hala olanlara inanamıyorum.Ben bir gün yanlarında olamazsam diye bize o kolyeleri hiçbir zaman çıkarmamamızı söyleyen anneme olan minnetimle ne yapacağımı düşünürken açılan kapıdan uzanan beden anında midemin bulanmasın neden olmuştu. Araba sesine uyanan Kemal şerefsizi kızgın bakışlarla bir süre süzdü bizi sonrada bakışlarını karşılayan sesiyle içeri girmemizi söyledi . Artık korkmuyordum abim zaten her zaman ki gibi ciddi duruşu sert bakışlarıyla bakanın içini titretiyordu . Onun gibi olmayı çok denedim ama olmuyor ona nasıl bu kadar güçlü olduğunu sorduğumda şartlar insanı şekillendirir deyip geçiştiriyordu. Ama şuan Kemal'in karşısında her zaman olduğu -bana karşı değil- buzdan heykel gibi dikiliyordu. Ben böyle durumlarda onun arkasına saklanır karşılık veremez sinirimide korkumuda bastırırdım. Ama şuan korkmuyorum artık gücümün farkındayım ve abimin yanında Kemal'in tam karşısındayım. Oysa kurbanlık dana gibi salonda volta atıyor ağzından tükürükler saçarak bağırıyordu. Yok neden kayıpmışız para neredeymiş o burda eşek başımıymış o anda abim adeta ayağa fırlayıp çık sesi çıkardı ve şöyle dedi "Eşek başı değil şerefsizin önde gidenisin dedi"ve ekledi " biz gidiyoruz başının çaresine bak"dedi . Benide kolumdan tutup odamıza çıkardı aşağıdan Kemal'in bağırma sesleri geliyordu ama Şevket abinin - Akif abinin kuzeni ve yardımcısı- onu tehdit eden gür sesi duyulunca ses kesildi kaç yaşında adamdı başının çaresine baskındı. Abim kocaman bir valize eşyalarımızı doldurdu benim eşyalarımıda hazırlarken hiç utanmıyordum ilk regl olduğumda 13 yaşındaydım yanımda annem yoktu soracağım . Abim yanımdaydı beni utandırmamaya dikkat ederek komşumuz Hatice abladan yardım istemişti her şeyimi bilir yardım ederdi . O benim sadece abim değil doyamadığım annem hiç görmediğim babamdı aynı yaşta olmamıza rağmen hep olgun olan evin ekmek teknesi abisiydi o ve şimdi bu yeni hayatımızdada herşeyim olmaya devam edecekti ben de onun...
"OY VERMEYİ UNUTMAYIN
