•Kalbe Dokunan Satırlar•

KARANLIK ADAMIM

Uzun siyah saçları olan bir kız varmış. İçindeki karanalığa rağmen teni ay gibi parlarmış. Bir gün yine eline kalemini almış, ruhunum karanlığını beyaz sayfasına akıtacakmış. Tam da o anda gökyüzünde en az onun kadar karanlık bir adam görünmüş. Bu adam kızın ruhunu hapseden adamış.Tıpkı karanlık kız gibi onun da sadece teni aydınlıkmış. Kanatları yıpranmış ve kırıkmış. Kızın mürekkebini eline almış ve siyah gözlerinden akan damlaları mürekkebe düşmesini sağlamış. Kıza yaklaşmış ve kulağına fısıldamış.' Senin ruhunu karanlığa habseden bu adamın gözyaşlarını her mısranda hisset. Yokluğumda gözyaşlarımız mısralarında buluşsun. Her satırında ruhunu çaldığımı, kendi ruhumun ruhunda özgür olduğunu unutma. ' Son kez karanlık kızının kokusunu içine çekmiş. Ve geldiği gibi bir anda yok olmuş. Kız son satırlarını göz yaşlarıyla kağıdına nakşetmiş; Ey beni severken öldüren karanlık adamım. Ruhlarımız azat edilme vakti sence de gelmedi mi? Şimdi bizi özgür bırakacağım. Unutma karanlık kızın seni çok sevdi.
Kalemini yavaş kağıdının üzerine koymuş ve eline aldığı hançerle geceye kısık fısıltılarını bırakmış.' Bedenimden ayrılan ruhumla senin ruhunda özgür olacaksa cehennem de buluşuruz. Affet beni karanlık adamım' kalbine hançeri saplamış. Ve son kez göz yaşları teninde yol bulmuş.