•Kalbe Dokunan Satırlar•

¥

Güneş kuşlardan utandı kızarıyor sürekli.
Rüzgar küskün küskün esiyor sanki sihirli.
Hatrıma düşen anılar şimdi pek sinsi.
Bir bir firar ediyorlar zihnimin zindanlarından hepsi.
Anlıyorum aslında özgürlüğü istemelerini
Unutulmaktan ne kadar ürktüklerini.
Gözüme ilişen maviliğin sesi,
Yutuyor küflü düşüncelerimin cılız sürekliliğini.
Ve kuruluyor zihnimin tiyatro sahnesi
Alıyor hayali oyuncularım yerlerini.
En doğrusu da bu değil mi?
Hayali dünyam tatminim olur belki.

                                                      E...