Avengers| Kitsune'nin Yükselişi

T'Challa Ve Carol Geri Döndü

O gece babama sinirlenip odama gitmiştim. Saat epeyce geç olmuştu. Ben de gece rutinimi tamamlayıp uyumayı düşünüyordum. Öncelikle gidip saçımı taradım, zaten kısa olduğu için taramasan da sorun olmuyor. Daha sonra da odamdaki banyoya gidip yüzümü yıkadım.

Yüzümü kurularken aynadan bir yansıma farkettim. Sanki yatağımda birisi oturuyordu. Yavaşça arkamı döndüğümde orada kimsenin olmadığını gördüm.

"Sanırım oldukça yoruldum, uyusam iyi olacak.." dedim ve perdeyi kapatmak için pencereye yöneldim. Pencereden dışarıya bir göz gezdirdim ve bahçede birisi dolanıyordu. Pencereyi açtım ve daha dikkatli baktım. Bu Theo'ydu? Her yerde onu görmeye başlamıştım. Bana acı bir gülümseme ile bakıyordu.

"Hayır Alice, zihnin sadece sana oyun oynuyor. Uyu artık!" Dedim içimden ve son bir kez pencereden bakıp perdeyi kapattım. Daha sonra da ışığı kapayıp uykuya daldım.

Rüyamda yine Theo'nun ölümünü görüyordum. Bu olay beni gerçekten fazla sarsmıştı. Sürekli aynı rüyayı görüp uyanamamaktan korkuyordum.

"H-Hayır, THEO!" Sıçrayarak uyandığımda ilk işim etrafa bakmak olmuştu. Babam koşarak yanıma geldi.

"Alice, iyi misin? Bir şeyin yok değil mi?"

"B-Baba, gitme."

"Gitmiyorum kızım, korkma. Yanındayım, geçti artık."

"Bir şey yapamadım baba, hiçbir şey yapamadım."

"Alice, bu sadece zihin yanılması. Zihnin sana oyun oynuyor, buna yenik düşmemelisin."

"Uyumak istemiyorum."

"Ben yanındayım, uyuyabilirsin." Dedi Tony ve bana kocaman sarıldı.

"Sabah uyandığımda da yanımda olacaksın değil mi?"

"Evet, haydi şimdi uyu."

O gece oldukça zor geçmişti. Zor da olsa uyuyabilmiştim. Ama kabuslar görmeye devam ediyordum.

🦊

Sabah uyandığımda Tony, söz verdiği gibi yanımdaydı.

"Günaydın Stark." Dedi Tony ve başımı okşamaya başladı.

"Günaydın babacığım.."

"Daha iyi misin?"

"İyiyim, evet."

O sırada kapı çalmıştı.

"Geldi seninki." Dedi Tony ve gülümsemeye başladı.

"Baba ya!"

"Tamam sustum, ben aşağıya iniyorum."

"Peki."

Hazırlanıp aşağıya indiğimde ise Peter ortalıkta yoktu. Onun yerine Mj gelmişti.

"Ş-Şey, selam.."

"Mj? Senin sabah sabah ne işin var burada?" Gerçekten oldukça şaşkındım.

"Okula birlikte gideriz belki diye düşündüm.."

"İyi olur, çıkalım mı?"

"Olur." Dedi ve evden ayrıldık. Sanırım bana anlatacağı şeyler vardı.

Yolda hiç konuşmadan öylece okula doğru yürüyorduk. Daha sonra dayanamadım ve ben konuşmaya başladım.

"Ona neden bunu yaptın diye sormayacağım çünkü haketti. Ama sen de onu seviyorsun, değil mi Mj?"