New Years Eve

Hoofdstuk 39

Nog steeds POV Amy
'Hi, mister and miss Jansen?', vraagt de jetskiverhuurder.
'Uhm yes', zegt Liam glimlachend nadat we elkaar hebben aangekeken.
'These are the keys for two jetski's. You can use the jetski's for half an hour. Have fun', zegt de verhuurder.
'Thank you', zeggen Liam en ik tegelijk en we lopen weer naar buiten.
'Ik denk deze twee', zegt Liam wijzend op twee jetski's.
De sleutels passen dus deze jetski's zijn inderdaad voor een half uurtje van ons.
Ik doe mijn shirt, broekje en slippers uit en Liam doet zijn shirt en schoenen uit.
'Wie als eerste drie rondjes heeft gereden rond dat grote vlot in het water?', stel ik voor.
'Goed idee', zegt Liam.
'Oké, drie, twee, één', tel ik af.
Tegelijk rijden we weg.
Op het lange stuk ligt Liam voor. Maar hij remt niet genoeg af in de bocht waardoor hij een ruime bocht moet maken en ik dus nu voor lig. Ik versnel nog een beetje op het rechte stuk, maar blijkbaar heeft Liam ook het gas gevonden want hij scheurt me voorbij. Ik ga weer rustig de bocht door en dan op het lange stuk geef ik gas en haal Liam weer in.

Na drie rondjes ben ik nét iets eerder over de finish en heb ik dus gewonnen.
'Yes', roep ik als we weer op het strand staan.
'Jaja, je hebt gewonnen', zegt Liam lachend, 'maar het half uurtje is om'.
'Ah, jammer', zeg ik gemeend.
'Heb je zin om nog een ijsje te eten?', stelt Liam voor.
'Ja, lekker', zeg ik, 'ik trakteer omdat ik heb gewonnen'.
'Maar eigenlijk moet de verliezer toch betalen?', zegt Liam.
'Eigenlijk wel, maar nu niet', lach ik.
'Oké, kom dan gaan we', zegt Liam.

*

Nadat we de sleutel hebben afgegeven bij de jetskiverhuurder hebben Liam en ik een ijsje gegeten. Toen kreeg ik telefoon van Eva. Ze zei dat ze ergens een broodje aan het eten waren, dicht bij het strand. En ze vroeg of dat we ook wilden komen. Toen zijn Liam en ik ook naar die broodjeszaak gegaan en hebben we met z'n vieren een broodje gegeten. Morgen moeten we de stadswandeling doen met de hele klas.

'Heb je een leuke dag gehad, Eef?', vraag ik aan Eva. Liam en Bas zitten inmiddels op hun eigen kamer en Eva en ik op die van ons.
'Ja, het was echt geweldig', zegt Eva stralend.
'Wat heb je allemaal gedaan?', vraag ik nieuwsgierig.
'Eerst hebben we een strandwandeling gemaakt, aan het einde had Liam een picknick klaargezet. Dat zag er echt superromantisch uit. Daar hebben we best wel lang gezeten en toen zijn we dus naar het strand gegaan en hebben we een broodje met jullie gegeten', vertelt ze enthousiast.
'Een geslaagde dag dus?', vraag ik lachend.
'Ja, echt wel', zegt Eva glunderend, 'wat hebben jullie gedaan?'
'We hebben gejetskiëd en daarna een ijsje gegeten. Dat jetskiën was echt zó gaaf', zeg ik lachend.
'Fijn dat jullie het ook leuk hebben gehad', zegt Eva, 'je klinkt wel erg enthousiast over Liam. Weet je zeker dat je hem niet leuk vind?', vraagt Eva met een knipoog.
'Jaha, we zijn gewoon vrienden', zeg ik.

*

Ik word wakker van hard geklop op de deur.
Langzaam kom ik mijn bed uit en loop naar de deur.
'Wat', zeg ik chagrijnig als ik de deur openmaak.
'Ook goedemorgen', zegt Bas die voor de deur staat.
'Hai', zeg ik nog steeds slaperig.
'Over een drie kwartier moeten we beneden staan voor de stadswandeling', zegt Bas, 'even dat jullie het weten'.
'Pff, hopelijk red ik het', zeg ik al wat minder slaperig.
'Maak Eva ook even wakker', zegt Bas.
'Ja, doe jij maar', zeg ik lachend.
Bas loopt met een zuch naar het bed van Eva en gaat bij haar zitten.
'Wakker worden meisje', zegt hij en hij geeft haar een kus op haar voorhoofd.
Langzaam wordt Eva wakker.
'Huh, wat is er?', vraagt ze slaperig.
'Oh niks, jullie moeten alleen over drie kwartier hebben gegeten en beneden staan, want dan is de stadswandeling', zegt Bas lachend.
'Waarom maken jullie ons niet eerder wakker?', vraagt Eva.
'Omdat wij ook nog maar net wakker zijn', zegt Bas lachend, 'maar schiet nou maar op. Liam en ik komen over veertig minuten hier naartoe'.
Eva stapt uit bed en loopt naar de badkamer.
'Is goed, tot zo', zegt ze en ze geeft Bas een snelle kus.
'Tot zo', zegt Bas en hij gaat weer naar zijn eigen kamer.

Gelukkig hadden Eva en ik nog een zak krentenbollen om op te eten, want er was geen tijd meer om naar beneden te gaan en uitgebreid te ontbijten.