New Years Eve

Hoofdstuk 8

Nog steeds POV Amy
Ik loop naar binnen en wacht totdat de moeder van Liam de deur heeft gesloten.
'Liam, Amy is er', roept de moeder van Liam naar boven.
'Jo, ik kom', roept Liam terug.
Ik zie de deur opengaan. Waarschijnlijk de deur naar de woonkamer, aangezien ik door de deur een tv zie. Er komt een meisje door de deur lopen.
'Ik ben Yvonne, wie ben jij?', vraagt het meisje.
'Ik ben Amy', zeg ik terug.
Ik kan meteen aan haar zien dat ze het Syndroom van Down heeft. Ik snap niet dat mensen moeite hebben met mensen met het Syndroom van Down, want het zijn altijd hele lieve en enthousiaste mensen.
'Hoe oud ben jij, Amy?', vraagt Yvonne.
'Ik ben 16, en jij?', vraag ik aan haar.
'Over een paar weken wordt ik 12', antwoordt Yvonne trots.
'Een grote meid al dus', antwoord ik.
'Inderdaad', zegt Yvonne, mogelijk nog trotser dan net.
'En ga jij ook naar school?', vraag ik.
'Ja, ik vind school heel leuk', zegt Yvonne.
'Mooi zo', antwoord ik.
'Hey', hoor ik naast me.
'Oh, hey Liam', zeg ik.
Liam is dus ondertussen dus van de trap afgekomen en staat glimlachend te kijken. Als ik achter me kijk zie ik dat ook de moeder van Liam glimlachend naar mij en Yvonne staat te kijken.
'Ik heb de film gedownload. Ga je mee naar boven?', vraagt Liam.
'Ja is goed', zeg ik.

Ik geef Yvonne nog een aai over haar hoofd en loop dan achter Liam aan naar boven.
'Amy', roept Yvonne nog van beneden.
'Ja, wat is er?', roep ik terug.
'Niet stiekem Liam een kusje geven hè?!', roept ze.
'Nee natuurlijk niet Yvonne', roep ik lachend terug, 'we gaan alleen een film kijken, oké?'
'Oké', roept ze terug, 'veel plezier'.
'Dankjewel', roepen Liam en ik tegelijk.

Liam en ik lopen naar zijn kamer.
'Je zusje is echt lief', zeg ik om de stilte te verbreken.
'Vind je haar niet, ehm raar?', vraagt Liam onzeker.
'Nee natuurlijk niet', zeg ik.
'Maar ze is niet zoals anderen, zeg maar', zegt Liam terwijl hij naar zijn schoenen kijkt.
'Weet ik. Maar dat maakt mij echt niks uit', zeg ik, 'mensen met het Syndroom van Down zijn altijd heel lief en gezellig enzo'.
'Ik ben echt blij dat je dat zegt', zegt Liam glimlachend, 'niet iedereen vindt haar normaal. Toen mijn ex hier voor het eerst was, deed ze echt onaardig. En ze wilde niet dat Yvonne in haar buurt kwam, want dat zei ze 'ieuw'. Dat vond ik echt respectloos. Ik vond het zo erg dat ik het diezelfde dag nog uit heb gemaakt'.
'Ik snap echt niet dat mensen zo kunnen doen tegen iemand die gewoon heel aardig is', zeg ik.
'Ik ook niet. Maar zullen we de film aanzetten?', vraagt Liam.
'Ja is goed', zeg ik.
We gaan op zijn bedbank zitten, met nog genoeg ruimte tussen ons in.

POV Liam
We zitten al een tijdje de film te kijken. Ergens vind ik het jammer dat ze niet tegen me aan zit, zoals waarschijnlijk elk ander meisje zou doen. Maar van de andere kant vind ik het fijn dat ze dat niet doet. Dan kan ik tenminste gewoon de film kijken.
Ik vind het echt fijn dat ze zo aardig deed tegen mijn zusje. Niet veel mensen doen dat.
Ik zie de aftiteling van de film in beeld komen en zet de film uit.
'En, wat vond je ervan?', vraag ik aan Amy.
'Mwah, jammer dat die in het Duits is', antwoordt ze.
'Ja inderdaad', stem ik met haar in.
'Ik denk dat ik naar huis moet. Ik heb beloofd om niet te laat naar huis te komen', zegt Amy.
'Okee is goed. Ik loop wel mee naar de deur', antwoord ik en ik sta op van het bed.
Ook Amy staat op en we lopen naar beneden.

'Tot de volgende keer', zeg ik tegen Amy en ik maak de deur open.
'Tot de volgende keer', zegt Amy, 'ik vond het gezellig'.
'Ik ook', antwoord ik oprecht.
'Moet ik trouwens nog met je mee fietsen?', vraag ik, 'of ben je met de scooter?'
'Nee ik ben met de scooter', zegt ze, 'maar toch bedankt'.
'Graag gedaan en tot morgen', zeg ik.
Amy loopt naar haar scooter toe en start deze.
Ze zwaait nog voordat ze wegrijdt.
Ik maak de deur dicht en loop naar de woonkamer waar Yvonne de film Frozen zit te kijken.
'Ben je verliefd op Amy?', valt Yvonne met de deur in huis.
'Nee Yvonne', zeg ik.
'Heb je haar een kusje gegeven toen ze wegging?', vraagt ze.
'Nee', antwoord ik kort.
'Maar dat hoort toch zo als een jongen en een meisje verliefd zijn', zegt ze verbaasd.
'Ja dan wel', antwoord ik, 'maar wij zijn niet verliefd'.
'Oh', zegt Yvonne en ze richt haar aandacht weer op de tv.

Ik loop naar de keuken waar mijn vader en moeder aan tafel zitten. Mijn vader leest de krant en mijn moeder is iets aan het doen op de iPad.
'Leuk meisje, die Amy', vindt mijn moeder.
'Oké', antwoord ik onverschillig.
'Heb je iets met haar?', vraagt mijn vader.
'Nee, we moesten een film kijken voor school', antwoord ik.
'Ach zo', zegt mijn vader.
'Echt leuk hoe ze met Yvonne omging', zegt mijn moeder glimlachend.
'Ja dat vond ik ook. Dat was echt lief van haar', geef ik toe.