New Years Eve

Hoofdstuk 31

Nog steeds POV Amy
Ik kom beneden en mijn moeder loopt ook net de keuken in.
'Bedankt dat je me weg wilt brengen mam', zeg ik.
'Graag gedaan meisje', zegt ze.
Ik smeer snel een boterham en stop het eten dat ik gisteren heb gekocht in mijn tas.
Qua eten heb ik bastogne koeken, een bus pringles, kauwgom, pepermunt, appelkoeken en een bakje met stukjes appel en banaan (ja ik moest ook gezond doen van mijn moeder) in mijn tas.

'Klaar om te gaan?', vraagt mijn moeder.
'Ja', zeg ik.
Ik loop met mijn trolley in mijn ene hand, en mijn tas in mijn andere hand naar buiten. Ik heb net al doei gezegd tegen mijn vader en Bram, dus dat hoef ik niet meer te doen.
Ik leg mijn koffer achterin de auto, mijn tas houd ik bij me.
Mijn moeder en ik gaan in de auto zitten en we rijden aan.

'Ik ga meteen weer', zegt mijn moeder.
'Is goed', zeg ik.
'Veel plezier en geen gekke dingen doen', zegt mijn moeder.
'Dankjewel, en nee doe ik niet', zeg ik lachend.
Mijn moeder geeft me nog een kus op mijn wang voordat ik de auto uitstap.
Ik pak mijn trolley uit de achterbak en loop naar Eva toe die me al op staat te wachten.

'Ik heb er zo'n zin in', zegt Eva blij.
'Ik ook', zeg ik lachend.
'Ik ook', horen we Bas achter ons zeggen.
Bas zoent Eva en geeft mij een snelle knuffel.
'Hebben we er een beetje zin in?', horen we iemand roepen.
We draaien ons om en zien een grijnzende Liam.
Ik loop op hem af en geef hem een knuffel.
'Hey klootzakkie', zeg ik.
'Hey prinsesje', zegt Liam grijnzend.
Liam geeft Eva een snelle knuffel en Bas een 'handdruk'.

POV Liam
'Liampje', horen we iemand achter ons zeggen.
'Mila, rot op', zeg ik met een zucht.
'Liam, kom je naast me zitten in de bus?', vraagt Mila.
'Ik ga al naast Bas', antwoord ik.
Mila kijkt boos naar Bas.
'Ja, ik ga naast Liam', zegt Bas lachend tegen Mila.
Als reactie daarop kijkt Mila chagerijnig.

'Jongens en meisjes, als ik je naam noem, zeg je luid en duidelijk ja', zegt Theunissen.
Theunissen heeft alle namen genoemd, en iedereen is aanwezig.
'Jullie mogen rustig je bagage onder in de bus leggen en daarna rustig de bus in', zegt Theunissen.
Ze heeft het nog maar net gezegd of iedereen rent naar de bus om eerst zijn bagage onder in de bus te leggen en daarna in de bus te gaan zitten.

'Bas, Liam, kom naast ons op de achterbank', roept Eva door de bus.
Bas en ik kijken naar het achterste gedeelte van de bus en daar zien we Amy en Eva op de achterbank zitten. Mila zit een paar plaatsen voor hun en kijkt jaloers.
Bas en ik wurmen ons door de rest van de mensen heen en ploffen aan de andere kant op de achterbank.
'Kijk wat ik in mijn rugzak heb', zeg ik en ik maak mijn rugzak open.
Ik haal er een kleine speaker uit.
'Yes, muziek', zegt Amy vrolijk.
'Heb je de 538 Hitzone op je mobiel?', vraagt Eva.
'Nee, ik niet. Maar Amy vast wel', zeg ik lachend.
'Tuurlijk, ik heb de hele top 40 en nog een hele zooi numemrs', zegt Amy en ze pakt haar mobiel.
Ze wil net de muziek aanzetten als een van de docenten begint te praten.
'Jongens en meisjes, welkom op de vroege morgen in de bus', zegt ze, 'het is een uurtje rijden met de bus naar schiphol. Als we eenmaal in het vliegtuig zitten duurt het tweeënhalfuur voordat we in Barcelona zijn. Daar gaan we met een bus naar het hotel toe. In het hotel zullen we een ruimte zoeken waar we even het weekprogramma door kunnen spreken. Als we dat gedaan hebben krijgen jullie de rest van de dag vrije tijd. We verwachten jullie wel om tien uur op het strand voor het kampvuur. Het is trouwens slim om vanavond in het hotel te eten, want dat eten is gratis omdat we hier verblijven. Zijn er nog vragen?'
Niemand zegt iets.
'Oké, over een uurtje zijn we op schiphol. Daar moet iedereen dicht bij elkaar blijven', zegt Theunissen, 'anders volgen er maatregelen'.
Ze gaat weer op haar plek in de bus zitten en iedereen begint te praten.
'Oh ja, en even de regels voor in de bus', begint Theunissen. Iedereen begint te zuchten.
'Geen chips, of iets wat kruimelt, alleen zachte muziek, blijf zitten op je stoel, luister naar ons als wij iets vertellen, anders krijg je een extra opdracht in Barcelona', zegt Theunissen. Ze kijkt nog even de bus rond en gaat dan weer zitten.
Opnieuw begint iedereen met elkaar te praten.
'Amy, sluit je mobiel aan op de speaker', zeg ik.
Amy pakt haar mobiel en verbindt het met de speaker. Binnen de kortste keren komt het nummer Parachute van Otto Knows uit de speaker.

Bijna de hele bus kan de muziek die uit de speaker komt horen. Theunissen is binnen de kortste keren bij ons.
'Liam zet die muziek eens zachter. Alleen jij en Bas moeten het kunnen horen', zegt Theunissen.
'Maar volgens mij vindt niemand het erg dat de muziek hard staat', zegt Liam.
'Volgens mij wel', zegt Theunissen.
'Nee laat de muziek alsjeblieft aan staan', zegt iemand die in het midden van de bus zit.
'Wie wil de muziek uit?', vraagt Theunissen.
Niemand steekt zijn hand op.
'Nou vooruit dan', zegt ze en ze loopt weg.
We zetten de muziek weer aan en iedereen zingt mee met This Is What It Feels Like van Armin van Buren.