Beni büyük bir hayranlıkla süzüyordu. Sanki ona dünyaları bahşetmişim gibi itinayla izliyordu. Ona seni seviyorum desem, en fazla bu kadar güzel bakabilirdi. Gözleri yüzümün her bir noktasını süzerken son durağı dudaklarım olduğunda yutkundu.
"Bana...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Keyifli okumalar Çiçeklerim
Oylamayıunutmayınız 🕊
ATEŞ'TEN
Ağır nefeslerimizin arasında başımı kaldırıp yüzüne baktım. Kehribar bakışlarının taşlaşmış kalbimi bu denli hareketlenmesi normal olamazdı. Aramızdaki tek ses soluk alışverişlerimizdi. Zihnimin karanlık, kuytu köşelerine inen gözleri, ondan ayrılmamı zorlaştırsada bunu yaptım.
Her bakışında afalladığım ve hatta milyonlarca kez yenildiğim gözlerine derince baktım. Sonra ağır ağır eğilerek kulağına fısıldadım.
"Üzgünüm küçük kaçak... sandığın kadar cesur biri değilim ve keşke bu konuşmayı unutmak zorunda kalmasaydın.. Şimdi zihnine komut veriyorum; tüm söylediklerimi unut ve içeri git.."
Hiç tanımadığım biri karşıma çıkıp, kurduğun cümleler celladın olacak dese gülüp geçerdim.
Yanıldım.
Dudaklarımdan zehir misali dökülen cümleler, benim celladım olmuştu.
Tarif edemediğim duygular kafamın içinde gezinirken onları susturmayı seçtim. Ona bakmayı derhal durdurmam gerekiyordu çünkü beni büyüleyen gözlerine biraz daha baksam, tüm her şeyden vazgeçip ona sarılabilirdim. Bana her ne yapıyorsa onu engellemek isterken her şeyi kenara atarak arkamı döndüm. Tanrı bana başka çare sunmamıştı ve bende çareyi kendim yaratmak zorunda kalmıştım.
Sırtımı döndüğüm kadın bu defa beni durdurmak için çabalamayacaktı. Sikeyim, tam bir korkak gibi davrandım.
Bir kadını sevmenin bedelini kaçarak ödeyen bir korkak...
Kafamda bin bir türlü düşünceyle ilerlerken, tüm hislerimi bir kenara atıp, samimiyetten uzak, duygusuz ifademi kuşandım. Zaten duygularını gösterebilen bir adam değildim. Yüz elli yıllık yaşantımda paslanan duygularımı açığa çıkaran ikinci kadına da sırtımı dönmüştüm ama bu defa kendi isteğimle değil, kardeşim için..
Her ne kadar geri dönmek istesemde durmadım. Az ileride beklemesini söylediğim kâhin'e bakarak yolun karşısındaki motoru işaret ettim. İşaretimi alır almaz motora binip çalıştırdı. Ben de hızla ona doğru ilerleyip, çevik bir hareketle arkasına atladım. Kâhin nereye gideceğimizi çok iyi biliyordu ama yine de komutumu bekledi. Kurguladığım plânın ilk aşamasını uygulama vakti gelmişti.
"Alfa Stars'a gidiyoruz."
Kâhin beni onaylayarak son hızda mekana doğru yol aldı.
Plânımı devreye sokmak için en iyi seçenek; grubun lideri Adrian'ın mekanıydı. Benden nefret eden bir gruba dahil olmak kulağa iyi gelmiyor olabilir ama grupta tek bir istisna var; Victoria.
