BÖLÜM 10 -Ateş-

4.7K 339 121
                                    


Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.



Yorumlarınızı bekliyorum 💕

Oylamayı unutmayınız 🌹

Zihnimin derinliklerinde dolanan dört harf...

"Ölüm"

Bir yok oluş mudur ? Belki de yeni bir başlangıç, bilinmez.

Ayakta öylece kaskatı kesilmiş duruyordum. Her insan ölümüyle yüzleşecekti ama bunu önceden bilmek ruhumu biraz zedelemişti. Kanım, ait olduğu bedene ihanet edip nefesimi kesecekti. Arkamdan ağlayanım bile olmayacaktı . Ne acı!

İfadesizdim.

Ölüme bu kadar yaklaşmışken dört duvar arasında azraili bekleyemezdim!
Hızla Ateş'in arkamdan sertçe çarptığı kapıya yöneldim ve adımlarını yakalamak için hızlandım.

Koridora çıktığımda sağ taraftan aşağı inen bir merdiven gördüm. Yabancı olduğum bu ortamda, karşıma neyin çıkacağını bilmeden, tedirgin bir şekilde aşağı inmeye başladım. Sessiz olmasına özen gösterdiğim adımlarım, nihayet merdivenden ayrıldığında, kafamı kaldırıp etrafa baktım. Gri ve siyahın hakim olduğu salonda kimsecikler yoktu. Ateş'in görünürde olmaması beni rahatlatmıştı. Son günlerimi onun evinde dört duvar arasında geçirecek degildim.

Sessiz olmaya çalışarak gözüme ilişen çelik siyah kapıya doğru ilerledim.
Kapının kulpuna dokundum ve yavaşça aşağı doğru indirdim. Ses çıkarmamak için uğraşsamda kapının gıcırtısı kulağıma küfür edercesine fısıldıyordu.

Bir anda elimde hissettiğim sıcak parmakları bileğimi biraz daha sıktığında, nefesimi tuttum. Bu adamın en sevmediğim yanı, olmadık anlarda yakalıyor ve beni kendine hapsediyor olmasıydı.

"Benden kurtulabileceğini mi sanıyorsun küçük kaçak!"

Kaşlarımı çatarak, dişlerimi sıktım.

"Serina!"

Arkamı dönerek sert bir şekilde tısladım.

"Benim adım Serina!"

O keskin bakışları gözlerime değdi. Kavurucu kahveleri haylaz bir çocuk gibi geziniyordu üzerimde.

Bakılası vücudunu biraz daha yaklaştırdı. Odunsu kokusunun her seferinde beni cezbetmesine engel olamıyordum. Tenimdeki tüyleri okşayan sıcak nefesi, adeta benimle oyun oynuyordu.

Ateş, dudaklarını hafifçe araladı. Kulağımı dolduran sesi, kalbimdeki çırpınışları arttırıyordu.

"Cehennem zebanisi diye haykırırken"

Biraz daha yaklaştı.

"Adım aklına geliyor muydu?"

Yutkundum.

ZİFİRİWhere stories live. Discover now