Being Soft Hearted Person

Chapter 20 HOME

Elisha's POV

I'm here now, sitting in bed and staring at the door. Hoping he visit me here.

But after an hours , he's not coming. I think his busy?

Pero...nagbabakasakali pa rin akong mabisita Niya rito,

Matapos Niya akong dalhin dito tapos ngayon hindi Niya ako bibisitahin?

Aba! Hindi patas yun para sa akin!

I'm alone again here. Nakakalungkot dahil ayokong magisa, pero pag may mga kasama naman ako rito gusto kung mapag Isa,

Ang gulo ko grabe!

But...

I hope this is the last, because I hate when i'm alone in this quite room.

At ayoko rin namang mahospital ulit ano!!!

But after my noisy thinking...

the door got open and my eye staring straight infront of the door hoping that he will came.

But I failed.again.

"Mom" gulat kung tawag dito sa pag aakala ko Kasi ay nasa state siya

"Kelan pa po kayo nakauwe?" Takang tanong ko dito

"Kani-kanina lang anak" pilit buying ngiti sa akin, na tila nababahala

"Where's dad?"paghahanap ko sa aking ama dahil sabay silang umalis, dapat sabay din silang nabalik di ba?

Pero paano nalaman ni mom na nasa hospital ako ngayon?

"He's home anak, don't worry, I promise to him that I take care of you"ngayong ngiti Niya ngayong ay totoo na hindi katulad kanina pag kadating kung maikukumpara ko

Tumango tango na lamang ako na pag sang ayon kay mom,

Napahaba nalang ang nguso ko ng mapagtantong baka ayaw lang dumalaw ni dad

Ilang saglit pang katahimikan ang namayani sa amin ni mom bago ko ito basagin

"Mom" paunang salita ko rito na mukang nakaagaw naman agad ng atensyon Niya

"Yes anak? You need anything?" Sagot saakin ni mommy na inaayos na pala yung mga dala Niya, pagkain ata?I think?

Ano pa bang dinadala sa hospital? Eh mga prutas at pagkain ang kailangan ng pasyente diba?

"Can I go to our home and skip may class?" Pagmamakaawa kung mga mata kay mom pati na rin ang boses ko para mapapayag siya,

"Why?!" Sagot nito sa akin na tila natigilan pa, at mukang nabahala pa ng sabihin ko iyon,

Okay? Whats with that look?

"Because I want to rest ......just a few days lang po pleaseee" pagmamakaawa ko parin kay mommy ng makita ko ang pag aalanganin Niya

Matagal pa bago nakasagot si mommy, mukang pinagiisipan pa ata ,

Pero ang pagsagot na Niya saakin ang di ko inaasahan.

" Ahhhmm are you hungry anak?" Pagbago nito bigla sa usapan na hindi pa din sinasagot ang nauna kung tanong,

Why?

Why she changed the topic?

What's bothering her?

Lumunok muna ako bago ko muling agawin ang atensyon Niya,

"Mom" pagtawag ko sa kaniya ngunit hindi Ito natigil sa pag aayos kaya naman sinundan ko na Ito ng kasunod kung tanong,

Dahil na rin sa magulo kung sitwasyon ngayon, na idagdag mo pa ang pagiging mausisa ko ngayon,

"Are you okay? What's bothering you mom? " Pag aalalang tanong ko rito ng mukang ilag siya sa bawat tingin ko at tila may pinagtatakpan pa siya saakin

Tinitigan ko na lamang ang bawat galaw Niya nang sa ganoon parin ang ginagawa niya na hindi na ako inabalang sagutin pa

Hindi na siya nakasagot at umiling na lamang Ito sa akin na may ngiti sa mga labi.

I know she's not telling me something

I know my mom, of course she's my mom,

But.....I can't understand her now, she's like...a puzzle for me that I can't predict.

Binigyan ko ng oras si mom, baka pagod lang siya sa byahe o baka Naman may problema lang uli sa kompanya? Kaya mukang ilag siya saakin ngayun? At sa mga tanong ko?

Pero seryoso, gusto ko munang mapahinga ang utak ko saglit sa bahay namin, yung tipong walang problemang nangyari.

May biglang sumagi Naman sa isipan ko kanina na gusto ko ring itanong sa kaniya kaya nagbukas muli ako ng bagong topic kahit na walang kasiguraduhang sasagutin na ako nito,

"Mom, Sino po nagsabi sa inyo na nasa hospital po ako?" Taas kilay kung pagtatanong kay mom , at buti Naman ay pinansin Niya ang tanong kung iyon,

Akala ko eh, magtatanong lang ako dito ng magtatanong at hindi ako binigyan ng sagot,

Sakit pa Naman sa ulo,

"Ahhhh, nalaman ko lang rin nung nasa bahay na kami ng dad mo nung may pumunta sa amin na Isang ale, mukang katulong ata Kasi naka uniform pa ng pang maid nung pumunta siya sa atin," pagpapaliwanang ni mom ngunit d pa ako makumbinsido kaya dinugsungan ko pa ang tanong ko kanina

"Tapos ano pong sinabi mom?"

"A-ah....sabi Niya naaksidente ka raw nga, " maikling paliwanag ni mommy ngunit talagang obob ata talaga ako dahil nakulangan parin ako sa paliwanag Niya at mas lalo pang pinagulo ang isip ko,

"Eh pano naman Niya po nalaman na naaksidente ako? Kilala po ba niya ako?" Salubong kung kilay na tanong kay mom bago muli siyang magsalita

"May nagpasabi lang raw, eh hayaan munaa, mahalaga ay naandito na ako" ngiting tugon sa akin ni mommy na ikinakalma naman na ng dibdib ko

Ngunit sino ang nagsabi dun sa ale?

S-si Eros lang ang huli kung matandaan ng mawalan ako ng malay! B-baka si Eros ang nagpasabi ?

Tss. Di man lang ako pinuntahan dito, kanina ko pa mandin siya hinihintay, hayst

Hindi ko na lamang kinulit pa Si mommy sa pagtatanong tungkol dun sa bahay dahil nagutom ako bigla sa dala niyang pagkain sa akin ng mabuksan Niya iyon at ng nagkalat ang amoy,

Ambango! Amoy palang masarap na!huhu nakakagutom.

" Hmmm" paglasap ko pa ng makain ko ang kanina ko pang naamoy na nakapikit pa,

And suddenly....I remember my sister.

"I miss ate mom, I miss how she cook for me " dumilat na ang aking mata at nakitang natigilan si mommy

Kelan kaya siya nabalik di to sa pilipinas? Psshhh nakalimutan na ata ako! Nakakatampo na talaga!

Dumilat na ang aking mga mata at nakitang natigilan pa si mommy ngunit nang makitang nakamulat na ako ay naglaho na rin iyon at napalitan ng ngiti ang labi Niya.

And now. I clear that mom hiding me something.