Part-5-

2.4K 88 3
                                    

Allahım bebek bakmak ne kadar zordu. Elvana yardım edeyim edeyim derken perişan olmuştum Bir anne buna normalde dayanması mucizeydi gerçekten de. Kapının önünde Elvanları uğurluyorduk ama ne kadar yorulsamda gitmesi benim için üzücüydü. O bebeğe resmen bayılıyordum.

" Valla Ayşe çok teşekkür ederim sayende birrazcık dinlendim"

Elvanın dedikleriyle gülümsedim.

" Ne demek ben çok sevdim valla Allah sağlıkla büyümek nasip etsin"

"Amin canım inşallah darısı başına olur."

Alimle benim benim bir bebeğimiz mi? Aaah hayali bile güzeldi. Ama bu bize çok uzaktı. Şükran teyzenin sesiyle kırmızılanan suratımla ona döndüm.

"Aminn o da olur inşallah. Seninki de pek sevdi yengesini biz söyleriz ortalığı yıkar, ayşe bir ninni söyler hemen sus pus oluyor"

"Aynen anne adam seçiyor benim paşam. Neyse biz kaçıyoruz Allaha emanet"

Kapıyı kapattım ve arkamı döndüm. Yanaklarım alev almıştı. En son böyle kızardığında dayak yemiştim ama şuan resmen utançtan kızarıyordu. Ve daha da kızarmama sebep olacak kişiyle göz göze geldim. Ali çatık kaşla kapıya bakıyordu. Birşeye mi sinirlendi ?

"Birşey mi oldu?"

"Ne olacak yürü geç hadi içeri "

Sinirliydi ama birşey söylememek en iyisiydi. İçeri geçip ortalığı toparladım. Bebeğin peşine koşturmaktan herkes kendini salmıştı. Yarın iyi bir temizlik en iyisiydi. Ortalığı toparlayıp yarın için pirinç ve kuru fasulye  koydum suya. Buzluktan et de çıkardım ki çözülsün. Alimin sesi çıkmıyordu ama etli yemekleri daha çok seviyordu. Ve çok yağlı yemekler yiyemiyordu. Bunu yemek yediğimiz bir akşam yatakta kıvranmasından anlamıştım. Zaten benimle çok konuşmuyordu. Aynı evin içinde iki yabancı gibiydik. Ama içimde garip bir rahatlık vardı çünkü azar işitmiyor bağırış duymuyordum. Dışarı da çok çıkmıyordum zaten.  Şükran teyzenin yatak odasına gittiğini gördüm ve aniden aldığım kararla seslendim

"İyi geceler Şükran anne"

Bana döndü. Gülümsedi. Gerçekten bir anne gibiydi. Bana bir kez olsun sormamıştı o saatte nerdeydin diye. Yada bir kez olsun kızmamıştı bana. Şuan bu kadar rahatsam sebebi  bu kadındı. Bana iyi geceler dileyip gitti. Bende çoktan uyumuş olduğunu düşündüğüm  kocamın  odamıza doğru  ilerledim. Sırtı dönük olduğu için üstümü hızlıca giyinip yattım. Günlerin yorgunluğu ile biran önce uyumak istiyordum. Fakat iki dakika da bir dönüp duran Ali yüzünden uyuyamıyordum ve sonunda dayanamadım.

"Ali neyin var iyi misin ?"

"Başım çatlıyor uyuyamıyorum. Sen uyu."

"Dönüp duruyorsun uyuyamıyorum ki."

Ayaklanıp üstüme hırkamı giyindim ve bir ağrı kesici getirmeye karar verdim.

"Nereye bu saatte?"

"Sana ilaç getireceğim yoksa bu yorgunluk ve bide uykusuzlukla yarın işte çok yorulursun"

Evet rahatça söyledim oh be. Neden ilaç yatmadıysa sanki? 

Bir bardak su ve ilacı alıp odaya çıktım. Ellerini başına yaslamış öylece oturuyordu.

"İç bakalım inşallah iyi gelir. Gözlerine bile kan geçmiş."

Hasta mı olacaktı acaba. O kadar kötü görünüyodu ki. Bir saat öncesine kadar bu kaddar kötü değildi. 

"Teşekkürler yat sen zaten bebk yüzünden uyumadın doğru dürüst."

SARMAŞIK (Tamamlandı)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora