Capitulo 01

691 12 0
                                    

— 01

— Mariana NarrandoHoje é sexta feira, e agora estou indo para a clínica

Oops! Această imagine nu respectă Ghidul de Conținut. Pentru a continua publicarea, te rugăm să înlături imaginea sau să încarci o altă imagine.

— Mariana Narrando
Hoje é sexta feira, e agora estou indo para a clínica.
Olá leitor, me chamo Mariana tenho 26 anos.
Sou pediatra, estou trabalhando na área faz apenas um ano, e eu amo o que faço. Sou do Rio de Janeiro, eu amo uma cidade.
Mariana: Bom dia. - sorri, para a Fernanda, ela ficava na recepção.
Fernanda: Bom dia. - sorriu respondendo.
Logo que entrei no meu consultório, deixei a minha bolsa no armário e pronta para começar mais um dia.
— Luan Narrando
Olá, eu sou o Luan sou dono da Construtora Santana.
Com muito custo, consegui realizar o meu sonho e hoje, sobrevivo do meu dinheiro e ainda emprego muitas pessoas.
Tenho o meu apartamento, porém não gosto de ficar muito lá sozinho, então passo mais tempo na casa dos meus pais.
Clarice: Filho? - me chamou.
Luan: Aqui na sala mãe.
Clarice: Vai almoçar aqui hoje? - dormi aqui na casa dos meus pais hoje.
Luan: Não sei mãe. Aviso a senhora.
Clarice: Tudo bem, bom trabalho. - nos despedimos.
Entrei no meu carro, e parti para a empresa.
[...]
A hora do almoço passou, e eu não consegui ir almoçar. Quando meu celular tocou, era a Bruna minha irmã.
📲Ligação.
Luan: Oi.
Bruna: Luan.
Luan: Oi.
Bruna: Me ajuda, a Livia está com febre. O Fernando não está aqui, e não estou conseguindo falar com ele.
Luan: Claro, estou indo para ai.
📲Ligação.
Peguei as minhas coisas, e sai da sala.
Luan: Karol houve uma emergência pessoal, por favor desliga as coisas da minha sala.

— 02
Peguei as minhas coisas, e sai da sala.
Luan: Karol houve uma emergência pessoal, por favor desliga as coisas da minha sala.
Karoline: Claro.
Agradeci, e corri até o estacionamento onde estava o meu carro.
[...]
— Mariana Narrando
Estava em mais um dia de consulta.
Hoje o dia foi bem tranquilo.
Estava no meu consultório quando o telefone tocou.
Fernanda: Mari, uma paciente sua chegou e está na urgência.
Mariana: Ok, estou indo pra lá. - agradeci, e desliguei.
Corri até a urgência, quando entrei era a pequena Livia, ela tinha três anos e eu sou a sua pediatra desde que ela nasceu.
Bruna: Doutora Mariana, estou desesperada ela está com muita febre.
Mariana: Vamos examina-lá.
[...]
Voltei ao quarto onde a Livia estava, encontrei a Bruna e um homem.
E que homem...
Mariana: Como você está se sentindo pequena?
Livia: Bem. - sorriu.
Mariana: A febre já passou. - sorri.
Bruna: Que bom, fico mais aliviada. - ela sorriu. - Obrigada doutora.
Mariana: Que isso, estamos aqui para isso. - sorri. - Pegou o pedido dos exames? - ela concordou. - Então é isso. - sorri.
[...]
— Luan Narrando
Peguei a minha sobrinha no colo, e saímos do consultório.
Bruna: Eu vi o quanto você ficou olhando para a doutora.
Luan: É gata. - ri. - E o Fernando? - mudei de assunto.
Bruna: Não ligou ainda. - suspirou.
Luan: Não acha isso estranho?
Bruna: Deve ter acontecido alguma coisa.
Bruna se casou com Fernando, logo que descobriram a gravidez.

Bruna se casou com Fernando, logo que descobriram a gravidez

Oops! Această imagine nu respectă Ghidul de Conținut. Pentru a continua publicarea, te rugăm să înlături imaginea sau să încarci o altă imagine.

Oops! Această imagine nu respectă Ghidul de Conținut. Pentru a continua publicarea, te rugăm să înlături imaginea sau să încarci o altă imagine.
Sorria, isso é amor!Unde poveștirile trăiesc. Descoperă acum