Kehanet

1.6K 147 35
                                    


"Ben de yakışır mıyım?"dedi

"N-ne?"dedim,sesim titremişti

"Gel sana bir şey göstereceğim"dedi ve yeniden elimden tuttu.Saraya doğru hızlı adımlarla yürümeye başladı,beni de arkasından sürüklüyordu.

Saraya vardığımızda kütüphaneye yöneldi,elimi bırakıp kapıyı açtı ve içeri girmemi bekledi.Ardından kapıyı kapatıp kilitledi,ben ise onun ne yapmaya çalıştığına bakıyordum.Kitaplıklardan duvara dayalı olanlarından birinin yanına gitti ve kitaplığı kendine doğru çekti.

Kitaplık bir başka odaya açılıyordu,daha rahat görebilmek için yanına gittim.Omzumdan tutup odaya girdi.Oda çok sade görünüyordu,sarayın geneline hakim olan sarı motifler burada yoktu ve odanın ortasından sadece bir kürsü duruyordu.

"O kehanetlerin kitabı hepimizin kehaneti orada,seninki de orada"dedi eliyle kürsünün üstündeki kitabı gösterirken

"Benim kehanetim mi var?İyi de neden?"

"Sen de bir mitolojisin Lethe"dedi gülümseyerek

Kitaba doğru yürüdüm ve kapağını açtım.Bir melodi tüm odayı sardı,mükemmel bir incelikte olan notalar kafamın içinde dans ediyordu.Derin bir nefes alıp önümde beliren satırları okudum.

Lethe

Lethe hatırlayacak,aslında kim olduğunu.

Herkese unutturan ona hatırlatacak,kötü olana.

Sinsiliğin ortasına bir nilüfer gibi açacak.

Onu mutlak yalnızlıktan kurtaracak

Sinsilik ona aşık olacak

Karar ise Lethe'ye kalmış

Onu ya kurtaracak,ya da öldürecek


Kitabın kapağını kapattım,beni buraya kaderi olduğumu göstermek için getirmişti.Sırıttım.

"Cenazemi düzenlemeli miyim?"diye sordu alayla

"Hayır,hiç sanmıyorum"dedim ondan başka her yere bakarken

"Güzel,teşekkür ederim.Ölmek için çok gencim,en fazla bin iki yüz yaşındayım"

"Çok gençsin gerçekten "dedim ve gözlerimi devirdim.Kürsüden inerken de ekledim"Ben de en az senin kadar gencim,babamdan daha yaşlıyım"dedim yeni fark ettiğim şey ile.Ailemden daha yaşlı bir ruha sahiptim.

"Beni öldürmediğine göre kabul ettiğini düşünüyorum"dedi ve elimden tutup inmeme yardım etti

"Cevap vermek için erken"dedim

"Burada zamanın bol"dedi

Beraber Fenrir'in yanına gittik,Loki köpeğin yanına eğilip onu sevmeye başladı.Ben de yanına eğildim ve köpeğin başını okşadım.

"Nasıl köpek bir çocuğun olabilir ki?"diye sordum

"Şekil değiştirme,zor zamanlardı"dedi alnını sıvazlarken

Ardından Hades yüzünden gidemediğimiz şehre indik.Dükkanları gezdik ve yeni yemekler denedim.Şehir meydanında bir şakaya kurban gittim,oradaki çocuklar üzerime kova ile su dökmüştü.Loki ise bir köşede durmuş kahkahalarla bana gülüyordu.Ama ne olduğunu anlayamadan arkamda bulunan kuyudaki bir miktar su Loki'nin üstüne uçtu.Sonuçta hepimiz sırılsıklam olmuştuk.

"Ben bir tanrıyım!Bunu nasıl yapabilirsin?"

"Yaptım bile"

"Şahane"dedi Loki yolda somurturken.Her yerimizden su damlıyoru

"Bana gülmeyecektin"

"Suyu kontrol edebildiğini bilmiyordum"dedi bana bakarak

"Ben de bir mitolojiyim Loki senin gibi,elbette güçlerim var"

O sırada yanımıza Haimdall geldi

"Loki asanı buldular"



SADECE OKUYUP GEÇMEYİN,OY DA VERİN MWAH




Evaline |Daphne| StarkWhere stories live. Discover now