The famous family Horan [Finished]

59.

"Wacht, wat?!" Ik haal mijn schouders op en kijk met een zucht naar buiten. "Neen, Nien... neen, ik snap het echt niet. Wat?" Ik kijk op naar Layla en bijt op mijn lip. "Het is gewoon beter zo, zei hij." Ze schud verward haar hoofd en kijkt me fronsend aan. Ik snap het wel, haar verwarring. Je zou voor minder. Logan en ik waren de goede kant aan het opgaan, althans dat dacht ik toch. "Wel, het is niet alsof er iets dramatisch gebeurd is." zeg ik dan, waarop ze hoofdschuddend zucht. "Neen, dat is waar maar toch, het is zo plots." Ik knik. Dat is het zeker. "Wanneer is hij weer vertrokken?" "Vier uur geleden." Ze zucht zacht en schudt haar hoofd. "Man, ik keek er echt naar uit om jullie samen te zien." Ik grinnik. "Wel ja. Niets aan te doen. Hij wou gewoon niets doen waar hij spijt van kreeg. Ergens snap ik hem wel, als je zo lang zonder seksueel contact moet zitten omdat je thuis iemand hebt die op je wacht... we waren toch niet officieel samen." Zeg ik schouderophalend. Ik zie de logica er wel van in, maar dat neemt helaas dat rotte gevoel niet weg. "Ja, snap ik. Jullie waren toch wel officieel?" Ik lach zacht. "Ja, officieel aan het daten maar geen relatie." "Oh." Ik haal mijn schouders op een maak een rommelige staart in mijn haar. "Goed, je vlucht vertrekt zo, ik zie je morgen op het vliegveld en dan praten we nog wel bij. Zo loopt Roscín niet te veel achter." Layla knikt en blaast me een kusje toe, terwijl ik hetzelfde doe en we dan samen afleggen. Roscín zat al op haar eerste vlucht, zij ging ergens vannacht aankomen. Ik kan niet geloven dat ze eindelijk terugkomen! Ik heb hen echt gemist. Dat we een jaar zonder elkaar overleefd hebben, blijft heel gek.

"Hey Nien?" Ik kijk op bij de klop op mijn deur en glimlach als ik Harry zijn bekende krullen zie. "Hazza, Hey. Kom er in, kom er in." Ik zet me rechter op bed, zodat hij erbij kan, en glimlach als hij me meteen in zijn armen trekt. "Ik hoorde je net praten, sorry. Het was niet de bedoeling om je af te luisteren. Gaat het een beetje?" Ik knik met een zwakke glimlach en knuffel me dicht tegen hem aan. "Ja hoor, het voelt even rot, maar dat gaat snel weer over. Ik had ook niet echt zo veel gevoelens voor hem, we wouden zien waar het naartoe kon gaan en misschien was dit wel het hoogtepunt." Hij knikt begrijpelijk en prult wat met mijn haar. "Het spijt me, het geluk staat niet echt aan jou kant hè?" Ik grinnik en schud mijn hoofd. "Neen, maar toch ook weer wel." Hij kijkt me fronsend aan en kantelt zijn hoofd naar links waardoor ik zacht lach. "Wij zijn weer  terug zoals het vroeger was." Verklaar ik zijn verwarring. Hij knikt met een prachtige glimlach en zucht dan blij. "Dat is waar, verdorie ik heb je gemist." Ik glimlach blij en adem diep in. "Je hebt me nooit verteld waarom je afstandelijk deed." Hij knikt met een zucht en kijkt naar het plafond. "Ja, ik praat er niet graag over, als dat oké is? Geloof me gewoon dat het echt niets met jou te maken had." Ik knik. Het is vervelend dat hij me de reden niet wil geven, maar hij is altijd zo respectvol... dan ga ik hem nu toch niet verplichten om me te vertellen wat er mis was?
"Weet je wat, kom. We zijn weg." Ik frons en volg hem terwijl hij me uit bed sleurt en grinnik. "Uh, naar waar?" Hij glimlacht een trotse glimlach en kijkt me met wiebelende wenkbrauwen aan. "Verrassing, jij moet gewoon kleren aantrekken die vuil mogen worden, ik zie je beneden binnen tien minuten!" Ik schud lachend mijn hoofd terwijl hij mijn kamer uitrent en kijk dan in mijn kleerkast. Als ik na enkele minuten zoeken en oud kleedje gevonden heb, trek ik het aan met mijn vans en ren ik naar beneden terwijl ik mijn schoudertas vul. "Super! Let's go."

Het is handig dat de jongens vandaag besloten om met vier te gaan paintballen, zo hebben Harry en ik eens tijd voor ons tweetjes. Niet dat ik de jongens er niet bij wil, maar dit gebeurd echt letterlijk nooit. Tenzij dat ze allemaal op de wc zitten en in de douche staan maar, zoals ik al zei. Dat gebeurd zelden, hoe toevallig zou dat ook zijn. Nu staan Harry en ik voor een gezellig oud huisje, met overal bloemendecoratie. "Macy's cupcake shop." Lees ik voor waarna ik door het raam naar binnen kijk. Harry haakt zijn arm in de mijne en neemt me mee naar binnen waar een schattig oud vrouwtje, net de keuken uit komt gelopen. "Jullie zijn vast Harry en Nina?" Ik kijk verward op naar Harry die met een blije glimlach knikt. "Jullie hadden een cupcake workshop geboekt, als ik het mij goed herinner? Kom maar mee naar het atelier! Trek een schort aan die je aan je linker kant zal zien hangen en was dan maar alvast jullie handen. Ik kom zo." "Oh hoe leuk! Harry dit is geweldig, dankjewel!" zeg ik enthousiast terwijl ik hem volg naar het prachtige atelier. Hij had geen zin in paintball, en de jongens moesten met een even aantal zijn. Dus, dit komt nu goed uit! Wat een uniek idee is dit ook, een cupcake workshop! "Ik heb eigenlijk nog nooit cupcakes gemaakt, enkel muffins." geef ik toe terwijl de ingrediënten op de tafel worden gezet. "Dat komt dan toch al een beetje goed uit, dan verbranden ze tenminste niet." Ik grinnik en por Harry, die lachend zijn tong uitsteekt. "Sukkel." Hij pruilt lief en kijkt me met zijn puppy-glimlach aan. Ik rol met een lachje mijn ogen en luister dan naar de uitleg van Macy. "Jullie mogen versieren hoe jullie willen, er liggen wat instructiekaarten van opties die je kan gebruiken, als je wil maar dat is niet verplicht. Jullie vinden ook enkele recepten verspreid over de tafels hier, neem gerust een kijkje en kies er dan maar enkelen uit. Jullie mogen zoveel soorten uitproberen als jullie willen en die krijgen jullie, uiteraard, mooi verpakt mee naar huis. Alles zit in de prijs inbegrepen dus het maakt niet uit of je maar één soort, of alle soorten maakt. Geniet er maar van, als jullie hulp willen bij het versieren roep je maar en zo niet, dan kunnen jullie me vinden in de keuken hiernaast waar ik de bestellingen van morgen al voorbereid." Ik knik glimlachend naar haar en kijk Harry dan met een enthousiaste glimlach aan. "Dit wordt geweldig! Dankjewel Macy." Ze knikt met een blije lach en gaat dan naar de keuken, ons achterlatend in het grote atelier. Ik kijk rond op de verschillende tafels en hap naar adem. "Regenboog deeg!" "Oke, neem dat recept maar mee naar onze tafel! Hier ligt iets over citroen, lijkt echt lekker!" Ik ren enthousiast naar een andere tafel en bijt op mijn lip. "Oh, ze zien er allemaal zo goed uit!" Ik loop verder en lach hard als ik plots tegen Harry loop. "Wel, wij zijn goed bezig en we zijn nog niet eens begonnen." Ik grinnik en schud mijn hoofd. "Dit wordt nog een klungelige namiddag." zegt hij met een grinnik. "Zolang we dit hier maar niet in brand steken, komt het wel goed." giechel ik terwijl ik de vier recepten bekijk die we op onze tafel hebben liggen. Citroen, regenboog, vanille en marmer. "Deze vier?" Ik knik. "Deze vier."

"Hey Harry?" Hij draait zich naar me om en fronst als hij me in kusjesblaashouding voor hem ziet staan. Ik open mijn hand dat gevuld is met bloem, en blaas de kus waardoor alle bloem in zijn gezicht terechtkomt. "Ah!" Ik grijp mijn buik vast, in de hoop de pijn van het lachen, te verzachten en leun voorover op mijn knieën. "Nina!" Ik lach harder terwijl hij hoestend zijn gezicht proper veegt en zie hem lachend zijn hoofd schudden. "Oh, dat krijg je terug." zegt hij terwijl hij me met een schattige, dreigende blik aankijkt. Ik pruil en schud mijn hoofd. "Nee, Hazza je houdt van me!" Hij grinnikt en kijkt me denkend aan terwijl hij op zijn kin tikt, om het effect te versterken. "Dat klopt, neen dat is inderdaad wel waar maar ik denk niet dat dat iets gaat veranderen aan mijn wraak plan. Mijn excuses." Ik pruil en zet een schaal met cupcake vormen in de oven. "Dit zijn de citroen cupcakes, nu de regenboogjes?" Hij knikt en verdeeld het deeg over verschillende, kleine, potjes waarna we aan elk potje een kleur toevoegen. "Begin ik al aan het volgende deeg, dan kan jij de laagjes maken?" Hij knikt enthousiast en begint vol focus de vormpjes kleur per kleur te vullen. "Je ziet dat je in een bakkerij hebt gewerkt." Hij fronst. "Je weet toch, dat daar geen cupcakes verkocht werden hè?" Ik grinnik. "Ja, ik bedoel gewoon dat je gefocust bent, je ziet dat je het graag doet." Hij knikt met een glimlach en kijkt dan trots naar zijn tien vormpjes. "Dat is waar, ik doe het heel graag. Niet liever dan one direction natuurlijk, ik noem het een close second. Als we ooit zouden stoppen met de band, wat hopelijk pas op late leeftijd en uit hoogste nood gebeurd, zullen mijn kinderen en kleinkinderen, zelf mijn achterkleinkinderen, als ik het geluk heb hen ooit te mogen ontmoeten, zo veel lekkers krijgen van mij. Ik wordt papa, opa of grootopa snacks!" Zegt hij met trotse oogjes. Ik ga glimlachend verder met het mixen van het deeg. Hij is toch een schatje. "Wel, al die nageslachten, mogen van geluk spreken met zo een papa, opa of grootopa, als jou." Hij glimlacht lief en tikt op mijn neus met een schattige gezichtsuitdrukking. Als ik het dikke vloeibare deeg niet op mijn neus voelde plakken, was dit lief geweest. "Harry!" Hij grinnikt. "Het had erger gekund, dat moet je toegeven." Ik veeg mijn neus af en knik. "Dat is waar." We kijken elkaar een tijdje aan voordat we beiden in lachen uitbarsten. "Kan ik jullie helpen met iets?" Ik kijk om naar Macy en draai me dan terug naar Harry met een vragende blik. "Je mag ons altijd coole versiertrucs leren." zegt hij glimlachend. "Voor cupcakes neem ik aan? Flirten kan ik jullie helaas niet meer bijleren, dat is ondertussen al ouderwets, hoe wij dat deden." Zegt ze met een prachtige glimlach. We lachen zacht en leggen de spuitzakken klaar. "Dat heeft ook wel een charme, vind ik." Harry is zo geweldig met mensen, maakt niet uit van welke leeftijd. Hij kan er gewoon zo goed mee overweg. Het is geweldig om te zien. "Ach, dat is dan ook weer waar neem ik aan. Laat me eens kijken welke smaken jullie gemaakt hebben." Ze neemt de receptpapieren erbij en knikt dan. "Goed, willen jullie de originele maken, of liever iets uniek?" "Beiden is goed, we hebben er tien van elk." zeg ik enthousiast. "Leer ons maar je grootste geheimen, als je die met ons wil delen." zegt Harry met een blije glimlach. "Hmh, zoals je wil." zegt ze met een mysterieuze knipoog.

"Zo, dat zijn de laatste!" "Dankjewel Macy, het was geweldig, een echte aanrader." "Ik ben blij dat jullie ervan genoten hebben! Het was zeer leuk om tijd met jullie door te brengen, doet me weer jong voelen." Ik knuffel haar en bedank haar dan nogmaals. "We komen zeker nog eens terug voor meer van die cupcakegeheimen van je Macy, dat is beloofd!" zegt Harry die twee zakken vasthoudt met de dozen in. "Daar houdt ik jullie aan, ga nu maar lekker naar huis om te genieten van jullie creaties." We bedanken haar nog een laatste keer, voor we haar uitzwaaien en dan naar huis gaan. "Dat was een geweldig idee Hazza, dankjewel!" Ik knuffel hem blij en kus hem dankbaar op zijn wang. "Geen probleem, ik zag reclame op een klein foldertje ergens in een winkel, en moest direct aan jou denken. Nu was het perfecte moment, ik bak liever cupcakes met jou, dan dat ik me vol blauwe plekken laat schieten door de jongens." Lacht hij terwijl we samen de cupcakes op enkele mooie borden schikken. "Ook als dat betekend dat je bloem in je gezicht krijgt?" Hij grinnikt en knikt. "Ook als dat betekend dat ik bloem in mijn gezicht krijg, ja." Ik glimlach en neem een cupcake, die niet zo goed gelukt was als de anderen, en kijk hem een tijdje aan. "Oh nee." Hij neemt me snel op en draait een rondje terwijl we lachen. "Verdorie!" "Ik dacht dat we quitte stonden?!" Ik grinnik en haal mijn schouders op als hij me weer neerzet. "Het leek me gewoon leuk om die cupcake in je gezicht te duwen." Geef ik grinnikend toe. "Wel, bedankt." Hij neemt mijn pols vast en duwt de cupcake, sneller dan ik doorheb, in mijn gezicht waardoor ik verrast gil en hem verontwaardigt aankijk. Niet veel later barsten we samen in lachen uit en mag ik de cupcake ook in zijn gezicht duwen. "Zo, nu staan we quitte." Ik grinnik terwijl hij wat topping van mijn neus veegt en het opeet. "Dat zullen we nog wel zien." "Wa-Hey!"