Orta Karar II

2.10

Lütfen oy ve yorum yapmayı unutmayın ❤

"Ben Emirhan'ın ilk aşkıyım."

"Hah?" İşte bu beklediğimden ilgi çekici ve şaşırtıcı.

"Atma lan." Emirhan da en az benim kadar şaşırmıştı ve beklenilenden biraz fazla gerilmişti.

"Yalan mı? Ben basketbol oynarken nasıl da beni izlerdin, hem de iç geçirerek." Kumral çocuk kaşları çattıkken cidden mi dermişçesine derin bir nefes verdi.

"Basketbol oynamak hayalim olduğu içindi, kız arkadaşımın yanında..."

"Şuna bakın nasıl da kızardı, kesinlikle hislerimde haklıyım." Emirhan'ın bu kadar kızarabildiğini bilmiyordum. Arkadaşıyla başa çıkamayacağını anlayınca bana döndü ve olayı dalgaya aldığını göstermek için hafif tebessümle göz devirdi.

"Lafımı geri alıyorum tehlikede olan bir tek kadınlar değilmiş." Kerim durumdan hoşlanmışçasına tek bir nefes hareketiyle güldü ve limonatasından bir yudum aldı.

"Bence Emirhan'ın haylazlıklarını anlatmam için çıldırırsın." Oh sanırım dedikodu seven bir erkek arkadaş edinmeye çok yakınım, bayılırım.

"Kesinlikle öyle evlat." O içeceğini herhangi bir devrilme olayına karşı kenara alırken ben de dirseklerimi masaya koyup ona yaklaştım, sakar olduğumu mu anladı acaba?

Zihnim anlatacaklarını canlandırmaya o kadar meyilliydi ki gözlerim kocaman açılmıştı. Sevgili Emirhan ise tam aramızda bir ona bir bana keyifsizce göz jimnastiği yapıyordu, "Sevgilinin tam bir dikizci olduğunu biliyor musun?"

"Bilmediğim şeylerle gel." İkimizin rahat olan tavrıyla kumral yakışıklısı kızarmış ve gerilmişti, ufaktan öksürerek araya gireceğinin sinyalini verdi. Burada rezil olduğu kişilerin biz olmadığımız aşikardır bence.

"Aramızda daha aileden olmayanlar var diyorum, eminim içimden geçeceksiniz ama şuan olmasa?" Suratı daha ne kadar kızarabilirdi bilmiyorum ama anladığım kadarıyla daha pis çamaşılar var ve ortaya dökecek adamı kendi eliyle getirmişti. Ay çok hoşuma gitti.

"Seni buraya getirmeye karar veren aklımı..." Mırıltı gibi çıkan yakınmasıyla ufak bir kahkaha attım, ben de tam onu diyordum.

"Hey, senelerdir beni aramadığın için fazlasını bile hak ediyorsun puşt herif." Kerim'in alaycı tarzı bir tık ciddileşmişti. Tahminimce, yani Emirhan'ın yüzünden okuduğumla bağlarının koptuğu zamanlar annesinin vefatına denk geliyor.

"Kerim, sen de mi hazırlık sınıfındasın?"

"Evet güzelim..." Ve sözleri Emirhan'ın sertçe ensesine geçirmesiyle kısa bir süreliğine kesildi, "O manada mı söyledim oğlum?" Dişlerinin arasından söylemişti, kavga gibi görünse de daha çok anlaşma tarzları böyle gibiydi. Bartu ve ben gibiydiler ama kuzenimle aramızdaki ilişkide abi her daim ben iken eski arkadaşlar sürekli el değiştiriyorlar.

Emirhan tek kaşını kaldırarak uzatma der gibi kafasını hafif eğdi. Sandalyeye yayılmasıyla da az önce üzerinde olan gerginliğinin aksine abilik konumunu eline aldığını gösterdi. Onun bu şekilde üstünlük kurması her daim kalp atışımı hızlandırsa da burada sertleşmesinin sebebi yine aklına annesinin gelmiş olmasıydı kesinlikle.

"İşte 2 sene mezuna bıraktım." Buğday tenli oğlan şaşkındı ama sindirmesi uzun süreceğe benzemiyor. "Senin de mezun senende sosyalleşmen iyi olmuş, inan kafayı yerdin." Halihazırda yemediğimi kim söyledi?

"Aslında ben sınava hazırlanmıyorum." Sesim fazla çıkmamıştı çünkü bunu nerede söylersem söyleyeyim eleştiri, refleksi F-16 pilotlarından daha hızlı olan insanlar tarafından sinirlerime 220volt enerji veriliyor.