T W O

152 14 12
                                    

L O U I S  T O M L I N S O N.

'Wow spooky.' Zayn lacht en we zien de grote stenen poort dichterbij komen.
'Dames eerst zeg ik en ga op een nette houding voor de poort staan met het doel dat Niall naar binnen loopt.
'Ik weet het niet hoor. Het is best wel creepy.' Mompelt hij.
'En  onverstandig.'
"Maar vet." Zeggen Zayn en ik tegelijkertijd.

We glimlachen naar elkaar en een blos komt op mijn wangen en wend mijn blik snel af.
'Moeten we dit wel doen?' Vraagt Liam nog.
'Iedereen wilt toch weten of het verloren bos echt is?' Roep ik enthousiast.
'Het is sowieso fake.'
'Dan waarom zijn er al zes mensen vermist sinds ze er in gingen?' Vraag ik en Niall trekt wit weg.
'Ik moet mijn moeder zeggen dat ik van haar houd!' Roept hij dramatisch en begint terug te rennen maar Zayn grijpt hem al snel bij zijn kraag vast.

'Het is allemaal dikke vette onzin okay? We gaan gewoon even kijken en zijn vast snel weer terug okay? Je komt je moeder echt nog wel te zien hoor.'
'Denk je?' Vraagt hij bang.
'Zeker weten Nialler.' Ik raak jaloers door Zayns aandacht aan Niall.

'Nou jij eerst.' Roep ik een beetje boos en duw Niall die kant op waardoor hij door de poort heen valt en verdwijnt.
'What the fuck?!'
Liam zet zijn handen gestrest in zijn haar terwijl ik recht op de poort afloopt.
'Zou je dat nou wel doen?'
'Niall is daar helemaal alleen! Enne ik ben wel benieuwd wat daar is.' Zayn bijt op zijn lip en ik pak zijn hand vast.

'Samen.' Zayn bloost en kijkt naar beneden.
Als ik net samen met Zayn een stap naar binnen wil zetten op weg naar onze romantische avontuur. Verpest Liam ons moment duwt ons aan de kant en loopt tussen ons door naar de poort.
'Kom mee, we gaan naar Nialler.' Zegt hij waarnaar hij een stap naar binnen zet en de rest van zijn lichaam verdwijnt.


𝕃𝕠𝕤𝕥 𝔽𝕠𝕣𝕖𝕤𝕥Where stories live. Discover now