L O U I S T O M L I N S O N.
Na een tijdje neemt Harry een stille pose aan en begint de heks te brabbelen en met haar handen te zwaaien.
Wat de hel zijn ze aan het doen!
Mijn blik valt op Harry's voeten die wel grijs lijken te worden!
Het heksje zwaait nog eens en verdwijnt dan.
En voor ik het weet staat daar een Harry van steen.
Tranen schieten in mijn ogen en ik ren op hem af.
Alles is van steen en lijkt precies op hem.
Ik begin tegen hem te praten in de hoop dat hij gewoon in een dun laagje zit.
Maar tevergeefs, hij is helemaal van steen.
Het enige dat heel zijn oude vorm heeft is de ketting.
Het hangt op de stenen ketting en tranen stromen inmiddels over mijn wangen heen.
Komt dit door de ketting!?
Mijn verdriet wordt als maar erger. Hoelang blijft dit zo en waarom.
Ik fucking houd van hem.
Na nog een poging gedaan van Harry te bevrijden uit de stenen want die niet hol blijkt te zijn sla ik mijn armen om hem heen.
Ik druk mijn hoofd weg in zijn koude nek.
Vandaag was ik van plan te zeggen dat ik van hem houd.
'I love you.' Fluister ik en laat hem los.
Ruw veeg ik mijn tranen af en kijk ik boos naar de ketting.
Ik heb het idee dat dat de fout is.
Ik grijp er naar en ruk het van het standbeeld af en door de snelheid van de ruk valt het ergens tussen de bladeren terecht.
Ik zucht en kijk hopeloos om me heen.
Maar schrik als het kasteel niet meer te zien is!
Maar de poort wel. En het ziet eruit of ik weer terug kan naar de bewoonde wereld.
'I love you.' Fluister ik weer en ben net van plan om weg te lopen als ik een soort gekraak hoor...
⚘
YOU ARE READING
𝕃𝕠𝕤𝕥 𝔽𝕠𝕣𝕖𝕤𝕥
Fanfiction🙘Die vloek, hij zal er nooit vanaf komen. Er is slechts een manier en het doet hem pijn. Maar nu hij begonnen is, kan hij niet meer terug.🙚
