S E V E N

148 12 5
                                    

H A R R Y  S T Y L E S.

'Mooi ik heb voor jullie allemaal een eigen slaapkamer.' Zeg ik zodra ze hebben beslist.
'Dus we hoeven niet bij jou in bed?' Vraagt Louis met een knipoog en ik begin te blozen.
'Oh mijn god.' Mompelt Zayn ongemakkelijk.
'Trek je maar niets van hem aan, hij zegt dingen die hij niet moet zeggen.' Begint Liam.

Ik knik verlegen en sta dan op van tafel.
'Kom, dan laat ik jullie je slaapkamer zien.'  Zeg ik en ze lopen achter me aan door het groten kasteel.

Op mijn weg terug van Zayn kom ik langs de bibliotheek en zie ik dat de deur open staat.
Vreemd, ik had hem toch dicht gemaakt.
Ik loop de grote kamer in en kijk naar de hoge boekenkasten waar ladders tegen aan staan omdat ze zo hoog zijn.
Mijn zicht verplaatst zich naar de banken waar Louis met een boek zit.

Hij kijkt op als hij me ziet en legt het boek verlegen naast zich neer.
'Niet tegen mijn vrienden zeggen hoor, maar. Ik houd eigenlijk heel erg veel van lezen.' Zegt hij en wilt naar de uitgang lopen maar ik houd hem tegen.
'Dat is niet erg hoor, wat las je?'
'Oh, hij lag al op het bankje dus ik heb hem maar opgepakt.'

Ik loop naar het bankje en zie mijn boek van een tijdje geleden vandaag liggen.
'Hoe je van poëzie?'
'Ik vind gedichten wel leuk ja.'
'Poëzie is anders.'
'Wat is het verschil dan?'

'Poëzie is beter.'
'Dat kun je niet zomaar bevestigen. Het is een mening.'
'Nee hoor, poëzie is alle goede gedichten bij elkaar weet je.'
'Ik ben ook maar een simpele lezer. Het feit dat ik boeken met plaatjes lees was al een hele grote stap voor mij.' Ik lach zachtjes.

'Maar eh, ik ga maar eens naar bed.'
'Je kunt ook blijven, ik kan je voorlezen.'


𝕃𝕠𝕤𝕥 𝔽𝕠𝕣𝕖𝕤𝕥Where stories live. Discover now