S I X T E E N

232 11 8
                                    

H A R R Y  S T Y L E S.

'LOUIS!' Schreeuw ik door het kasteel en tref een etende Niall aan.
'Heb jij Louis gezien?'
'Volgens mij ging hij naar de westelijke vleugel.' Ik knik kort en ren die richting op.
Misschien is hij in een van de slaapkamers die nooit gebruik worden.

Ik en de jongens hebben de laatste dagen alleen in het midden en in de oostelijke vleugel gezeten.
'Louis!' Ik mompel wat in mezelf en zie dan een deur open staan.

En hier komt nooit iemand dus daar zal hij wel moeten zijn.
Ik loop naar binnen en kijk om me heen.
Er staat eigenlijk vrij weinig behalve een bed.
De deur valt met een klap dicht en ik kijk naar mijn rechter kant.

Louis staat daar met een onbeschrijfelijke blik.
Hij komt mijn kant op gelopen en duwt me tegen de muur aan.
'Vermoorden zei ze? Wilde jij me vermoorden?' Vraagt hij op een enge manier.
'N-nee, het moest alleen omdat ik anders mijn kasteel kwijt zal raken en versteend zal worden.'

Louis duwt me ruwer tegen de muur aan.
'You've been bad.' Een rilling loopt over mijn rug en ik weet niet wat ik moet doen.
'So bad.' Mijn ademhaling is naar de klote en mijn hartslag gaat ook fucking snel.
Louis' blik glijd over mijn lippen.
'Vermoorden dus huh?'
'N-niet opzettelijk.' Louis lacht humorloos.

'Staat er geen straf op moord?' Ik slik en Louis bijt op zijn lip.
'S-straf?' Ik bibber bij de gedachtes.
'Wat voor straf?' Louis grijnst.
'Was het geen eeuwenlange gevangenisstraf?' Ik bijt op mijn lip.
'N-niet d-doen.' Louis grijnst en schud zijn hoofd.

'Ik heb al iets anders in gedachten.'
'W-wat dan?' Louis staat nu op zijn tenen en is ongeveer even hoog als ik.
'Dat is een verassing, maar het zou je laten schreeuwen.'
Mijn hart gaat razend tekeer en ik weet niet wat ik kan verwachten en of het echt heel erg is of wel meevalt.

Louis grijnst en opeens voel ik zijn hand tegen mijn kruis aan bewegen.
Ik adem diep in en Louis kijkt me grijnzend aan.
'Zo hart ga ik je straffen baby, je zal schreeuwen zo hard.' Ik lijk wel verlamd te zijn.
Niet wetend wat er gaat gebeuren!

Louis begint me te strelen en zodra hij knijpt laat ik een kleine kreun los.
Wat is hij nou aan het doen.
Als dit zijn straf is vind ik het niet zo erg.
Ik laat mijn achterhoofd tegen de muur aan leunen en sluit mijn ogen zodra ik er wel plezier in blijk te krijgen.

Mijn boner begint langzaam te groeien tot dat Louis me opeens los laat.
'Niet  zo erg huh?' Ik slik en ben bijna bang voor wat komen gaat.
Hij grijpt me vast aan m'n kraag en geeft een enorme ruk eraan.
Ik val voorover en Louis duwt me het bed op.
Ik beland op mijn rug en steun op mijn ellebogen on te zien waar hij mee bezig is.

Louis kruipt over me heen en ik laat me langzaam weer op mijn rug zakken zodra hij steeds dichterbij komt met zijn gezicht.
Hij gaat op mijn heupen zitten en laat zijn hoofd tegenover die van mij hangen.
'Dat was toch niet zo erg?' Ik schud bang mijn hoofd.

Hij rolt zijn heupen over die van mij heen zo stroef en zo ruw dat het me laat kreunen.
'L-louis.' Hij grijnst en maakt het eerste knoopje van mijn overhemd open.
'Je wilt niet weten wat er met je gaat gebeuren princess.'
'P-princess?' Louis grijnst en ik slik.

Hij zet zijn handen aan beide kanten van mijn overhemd en scheurt hem open.
Knopen springen ervan af en vallen op de grond.
Louis kust dan mijn lippen en slaat af naar mijn hals.
Hij laat er zijn tong overheen glijden en kippenvel verspreid mijn lichaam.

Hij begint er ruw in te bijten en ik kreun zachtjes.
'Ik ga je zo erg straffen baby.' Mompelt hij en gaat langzaam naar mijn borst mijn buik en al snel komt hij aan bij de rand van mijn broek.
Ik slik als hij zijn kleine handjes over mijn boner laat glijden.

𝕃𝕠𝕤𝕥 𝔽𝕠𝕣𝕖𝕤𝕥Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu