T H R E E

145 12 2
                                    

H A R R Y  S T Y L E S.

Ik zit rustig een van de duizenden boeken te lezen in de grote boekenkast die een hele kamer in neemt.
Er staan ladders en grote banken in.
Het is net een bibliotheek.
Er wordt op de deur geklopt en ik geef aan dat de persoon binnen mag komen.

'Prins Harry, vier mensen zijn door uw poort heen gekomen.'
Ik knik en klap mijn boek dicht die ik naast me op de bank leg en loop de kamer uit.
Ik stop mijn overhemd nog even goed in mijn broek en doe mijn jasje aan.
'Sluit de poort.' Zeg ik tegen mijn bediende die knikt en wegloopt.

Het is nu al twee jaar geleden sinds ik de poort heb laten bouwen die leid naar een andere dementie leid.
De laatste keer kwamen er zes stomme tieners doorheen gelopen en ik denk dat er nu weer tieners zijn die elkaar uitdagen.
Om het niet te moeilijk maken vermoord ik de zelfverzekerste eerst.

Die zijn meestal irritant en kloppen als "baddass" op de deur.
Dus degene die mijn rust verstoord door op mijn mooie deur te kloppen kan oprotten als eerste.

Stiekem hoop ik dat het een meisje is, die zijn makkelijker te verleiden en dan zogenaamd op date te nemen en als cadeau een mes in haar hart steken.
Het is walgelijk, ik weet het maar het is nou eenmaal simpel.
Tegen de rest zal ik zeggen dat ze ontsnapt is. En hun s'nachts vermoorden.

De eerste is het leukste, voor de eerste haal ik alles uit de kast.
De andere zijn dood voordat ze het weten.
Ik schrik als ik een paar harde bonzen op de deur hoor en ik loop er op af.
Zet een gastvrije glimlach op en luister naar wat ze te zeggen hebben.


𝕃𝕠𝕤𝕥 𝔽𝕠𝕣𝕖𝕤𝕥Where stories live. Discover now