Seducing The Billionaire (Billionaire Series #3)[COMPLETED]✓

CHAPTER 36: Thirty-Six Seduce

[CHAPTER 36]

Napatigil ako sa paglalakad ng may makitang Isang babae na nakaupo mag Isa sa bench. Nagtataka Naman ako kaya nilapitan ko Ito. Mukhang matanda siya sa akin. Pero makikita parin sa mukha Niya na maganda siya. Naupo ako sa tabi nito kahit walang permiso na galing sa kaniya.

"You want??" Sabay abot ko sa kaniya ng mineral bottle.

Napatingin Naman siya sa inabot ko. "No. Thanks"

Napatingin Ito sa akin at Kita ko ang gulat sa mata Niya pero agad din itong nawala at iniwas ang tingin niya. Nagtaka Naman ako pero siguro ay guni-guni kolang yon.

"Taga Pilipinas ka right?"

Nagulat mn ay agad nalang tumango. "Oum"

"A model?"

Interview ba to?

Tumango nalang ulit ako.

"You are here because??" Tanong Niya ulit.

Hindi ko Naman magawang sagutin ang tanong niya.

"Matagal nang tapos ang Briel's Beauty Diba?? So why are you still here??"

Nangangalap lang ako ng masasagot. Siguro ay Pinay din ito dahil marunong mag Tagalog. Pero ang nakakapagtaka ay ang mga tanong Niya. Naisipan ko nalang na tumayo at umalis dahil sa wala Naman akong maisasagot sa kaniya. Isa pa baka mapahamak pa ako kapag nag bigay ako ng detalye sa kaniya. Eh hindi ko naman siya Kilala. Napatingin ako sa kamay Niya ng nahawakan niya ang pulso ko ng tumayo ako.

"Where are you going??" Tanong Niya. "Iiwas kana Naman??"

"Sandali lang po ha" sabay bawi ko ng kamay ko. "May Kailangan pa po Kasi akong gawin kaya mauuna—"

"You can't lie to me, Laine"

Nagulat ako ng binanggit Niya ang pangalan ko.

"P-Paano.."

"Umupo ka" utos Niya.

Napasunod nalang ako sa sinabi niya. Hindi kona maihakbang ang mga paa ko. Siguro ay dahil sa pag banggit niya ng pangalan ko?? Pero banggit Niya ang Briel's Beauty kanina kaya siguro ay Kilala Niya ako dahil don.

"Answer me honestly"sabi Niya habang nakatitig sa mga mata ko. "What is the most important?? Your career as a model or the people who cares about you? The people who loves you??"

Hindi ko maintindihan pero sinagot ko nalang. "Of course the people who cares about me—"

"Then why are you here??" Putol Niya.

"What do you mean??" Mas lalo pa akong nagtaka.

"Are they really important for you??" Tanong niya ulit. "If they really important to you, Hindi ka dapat nandito at tinatakbuhan ang problema mo. The crowd. The cheers. The people who are fantasizing you, admiring you, and supporting you are not important. You know what is the most important???" Habang deretsong nakatingin sa akin.

"This" sabay hawak Niya sa dibdib ko. "Pagmamahal Ang mahalaga Laine. Hindi ang mga taong sumusuporta sayo. They are just supporting you dahil sa humahanga sila sayo. Dahil sa iniidulo ka Nila. Dadating ang araw na lahat ng yon ay magbabago sa Isang iglap. Lahat ng mga taong noon ay suportado ka at hinahangaan ay bigla nalang magagalit Sayo at kamuhian ka. Pero ang mga taong talagang Mahal ka ay hindi ka iiwan kahit Anong mangyari. Because they know you more than on those people who are supporting you just because your a model. Ang mga taong Mahal ka, hindi mona kailangang maging Isang modelo para lang sumuporta sayo"

Hinawakan Niya ang kamay ko. "I just what to say na hindi mahalaga ang career. Mas mahalaga ang pamilya at ang mga taong nag mamahal sayo" binitawan Niya ang kamay ko at tumingin sa kawalan. "Ano ba talaga ang career para sayo??"

"One of my dream—"

"Exactly!" Sabi niya. "But what was the reason kung bakit naging successful kana Ngayon??"

Hindi ako nakasagot.

"Career is just temporary. Everything were temporary. It came once in a lifetime kaya hindi mo pinalampas. Then think again. Kung hindi mo pinalampas ang ganitong opportunity, bakit mo papalamlasin ang pagkakataon na makasama ang mga taong Mahal mo??" At tumingin ulit sa akin. "Do you know what are the consequences of your actions??"

Parang hindi ko kayang ibuka ang bibig ko. I mean..Parang nilamon na ako ng mga salita ko. Ano nga ba ang mahalaga para sa akin?? Yes tapos na ang Briel's Beauty pero bakit nandito parin ako?? Anong ginagawa kopa dito?? Imbes na umuwi at samahan si Kuya ay hindi ko ginawa.

I am selfish??

Kasi pakiramdam ko yung nararamdaman kolang yung iniisip ko. Hindi ko siya kinontak o kinamusta manlang at magsabi sa kaniya na okay lang ako. Mas pinili ko na hindi magpa istorbo dahil sa nasaktan ako kay Whitaker sa huli naming pag uusap. Gusto kolang namang magpaka layo-layo mona. Gusto kolang Naman na makapag isip muna at makalma ang sarili ko. Pero paano kung sobrang nag aalala na si Kuya sa akin??

"Repentance" dugtong Niya. "Gusto mobang pagsisisihan ang lahat kapag huli na?? Kapag Wala kanang pag asa na maitama ang lahat?? Kapag Wala kanang mukhang maihaharap??" Magkakasunod niyang tanong. "If you don't want to happen that you need to face everything. Don't let your fears eat you up"

"W-Why are you saying all of this??"

Kanina pa ako nagtataka sa kung paano kami napunta sa ganitong pag uusap. I mean nakiupo lang ako at inabutan siya ng tubig dahil baka nauuhaw. But she questioning me so many times at wala akong masagot dahil sa nalilito ako. Hindi ko alam kong ano bang isasagot ko sa mga biglaan niyang tanong.

Tumingin Ito sa akin at ngumiti ng pait. Mababasa ang lungkot sa mga mata Niya. Ilang sandali ay umiwas Ito ng tingin at tumingin na Naman sa kawalan.

"I just want you to know that's all" sagot Niya.

"Huh?? Pero bakit??"

Tumingin ulit Ito sa akin. "Dahil sa ayoko ding magsisi ka sa huli. Ayoko din na dito magtatapos ang pangarap mo. Dahil ako... matagal konang tinapos ang pangarap ko. At pinag sisisihan ko yon hanggang Ngayon. I gave up everything kung Saan malayo na ang narating ko"

"Bakit??"

"It is because of the career and love ones issue. Akala ko kapag pumili ako magiging panatag ang loob ko na magiging masaya ako sa napili ko" yumuko Ito at tumingin sa mga palad Niya. "But no..I choose my career. Dahil Sabi ko maraming nag mamahal sa akin. Maraming humahanga sa akin. Nasa akin ang spotlight. And my love ones wasn't enough. Pero nagkamali ako. Lahat ng yon ay kusa nalang gumuho at naglaho because of rumors about me. Unti-unting nawala ang lahat. Ang mga taong noon ay humahanga sa akin at tumitingala. Lahat ng yon nawala" sabay kuyom Niya ng mga palad niya. "And now kahit Anong gawin ko I can't go back sa panahon na kailangan kong pumili. Gusto kong itama ang lahat...but it's too late"

Nakaramdam ako ng awa sa kaniya. Hindi dahil sa sitwasyon Niya Ngayon. Pero dahil sa sinabi Niya. I mean...hindi na Niya talaga maibabalik ang panahon na lumipas na. Ang panahon kong Saan kailangan mong mag pasiya. Nasasayo ang desisyon kong Anong pipiliin mo. But think  one thousand times para maging sigurado ka sa desisyon mo.

"Kaya ayokoding magsisi ka. You need to go home. You need to come back. You don't need to run nor to hide just because you have issues or problems. Hindi mo ito maaayos kong nagtatago kalang. Harapin mo habang may panahon kapa" hinawakan niya ako sa balikat. "I know you can face it. You are brave Laine. I know that"

Napatingin ako sa kaniya matapos niyang pagpagin ang balikat ko. Tumayo Ito at naglakad.

"Sandali" tawag ko.

Lumingon Ito sa akin at naghihintay ng sasabihin ko.

"Pwedi kobang malaman kong sino ka??"

Ngumiti ito. "I am Hallie, know as Lie on stage. Most known model 10 years ago"

>>>next update!