8.BÖLÜM

52.5K 1.4K 97
                                    


FiImin adı Gazze!
Şahidi çok, şehidi çok.

FİLİSTİN ÇİÇEKLERİ

Kan ağlıyor derinden kutsal belde Filistin
Hakk davanı taşıyor taşlı ellerle Filistin

Her köşenin başında sizi bir zalim bekler
Acımadan vurulur Filistin'de bebeler
Yolların diken dolu ayakların kan revan
Kıyamın gölgesiyle kalksa üstünden duman.

"Eğer zalim ısrarla zulme devam ediyorsa bil ki sonu yakındır. Eğer mazlum da ısrarla direniyorsa bil ki zafer yakındır." Hz. Ali (r.a)

"Bir zulmü engelleyemiyorsanız, en azından onu herkese duyurun"


Hikaye'den


Karanlık bir odanın içinde tek başımaydım. Ne tarafa dönersem döneyim hiçbir görüntü yoktu. Sonra benden çok uzakta bir ses ardından gözlerimi acıtacak derecede ışık yayılmaya başladı. Gözlerim o kadar çok acıyordu ki sımsıkı kapatmam ile gözyaşları boynuma doğru süzülmeye başladı.

Işığın etkisi yavaş yavaş yok olmuş etrafı koca bir sessizlik kaplamıştı.O sessizliğin içinde onu duydum ..... o sesi

Annemin sesini .

Gözlerimi açınca artık karanlık odada değildim. Yemyeşil bir arazinin ortasında bulunan kocaman ağacın altında oturuyordum. Yanımda gelen sesle oraya döndüm. Annem bembeyaz elbisenin içinde o yüzünden eksik etmediği gülümsemesi kucağında tuttuğu bebeği seviyordu.

-" Pelin'im güzel kızım benim. Ablaya gidelim mi ?" hem sevip hemde öpüyordu. Kucağında ki bebek ben değildim. O bebek kimdi , ne işi vardı annemin kucağında .

Sonra etrafın kararmasıyla şaşkın gözlerim gökyüzüne çevrildi. Kara kara bulutlar bizim olduğumuz tarafa geliyordu. Yanımda oturan Annemi uyarmak için o tarafa döndüğümde onu az ileride arkası dönük bir şekilde gördüm.

Hızla ayağa kalkıp anneme bağıracakken elinde bıçak ile babamı görmemle olduğum yerde kalakaldım. Elindeki bıçağı kaldırıp bebeğe batıracakken bir el buna engel oldu.

Ateş...

Korkusuzca bıçağı tutarak babamı geri savurdu ve annemin kucağındaki bebeği alıp bağrına bastı. Bulutlar etrafımızı çevirmiş koca koca şimşekler çakıyordu. Üzerimdeki elbise rüzgardan uçuşuyordu . Önüme gelen kızıl renkli saçlar görüşümü engelliyordu .Saçlarımı geriye savurunca , O an Ateş ile göz göze geldik. Beni görmesi ile yanıma gelerek yavaşça anlımdan öpüp saçlarımı okşayarak geri çekildi ve kucağındaki bebeği bana uzattı.

Bir ona bir de uzattığı bebeğe baktım. Bebek bana çok benziyordu. Ona karşı içimde anlamsızca bir yakınlık hissetmişti. Bebeği kucağıma yavaşça aldım.

-" Hikayem kardeşine iyi bak. Sizi çok seviyorum." annemin sesi ile ona döndüm. Yavaş yavaş yok oluyordu. Yeniden beni bırakıp gidiyordu. Ben bu bebekle ne yapıcaktım ki.


-" Gitme anne " bağırarak nefes nefese yataktan doğruldum. Bu gördüğüm rüya da neydi ? Bakışlarım istem dışı ellerime kaydı . Bebeğin ismi Pelin'di. Annemin en sevdiği ikinci isimdi. Hatırladığım kadarıyla hep derdi annem

-"Kız olursa bu seferde Pelin koyalım Şevket " diye babama. Babam ise büyük bir çoşku ile onu onaylardı. Sırf annem üzülmesin diye. Aslında Pelin ismini hiç sevmezdi. O zamanları çok özlemiştim.

Alın Yazım ( TAMAMLANDI )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin