26.BÖLÜM

39.5K 1K 98
                                    

Oylar ve yorumlar gerçekten çok düşük canlarım . Bir önceki bölümde gören kişi sayısı ile oy sayısı arasında çok fazla fark var .

Oy ve Yorum yapanlar bu bölümü size hediye ediyorum :)

Seviliyorsunuz ...

" Hayat satranç oyununa benzer, çok kez şah dersin;

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

" Hayat satranç oyununa benzer, çok kez şah dersin;

fakat bir kere mat edersin."

Yazar'da

Rahatlık ...

Hikaye'nin şu an da hissettiği tek şey buydu rahatlık .O hastane odasında geçirdiği her dakika ve saat ızdırap gibi gelmişti . Sürekli başında dolanıp duran hemşireler onu sıkmış , bunaltmıştı . Hepsi ona göre Ateş yüzündendi.

Sürekli hemşire ve doktorlara bağırıp test yapmaları için zorlamıştı onları . Yazık hepsi de ondan çok korkuyorlardı . Bir ara Hüseyin bile ortadan kaybolmuştu , bir süre sonra Ateş onu nerden bulduysa getirmiş pansumanı saat başı değiştirtmişti .

Uzun lafın kısası hastaneyi zehir etmişti her biri için . Şimdi ise odadan çıkış yapmış arabaya doğru yürüyorlardı . Hem de Ateş'in kollarında . Hemen arkalarında ise tüm aile vardı .

Hepsi onun uyandığını duya duymaz hastaneye gelmişlerdi . Makbule hanım mutluluktan bastonunu bile kullanma ihtiyacı duymuyordu . Öylesine mutluydu . Hamdi Bey ve Ada da rahatlamışlardı .

Baba , kız kol kola hemen önde ilerleyen Ateş'i takip ediyorlardı . Hüseyin , Alper ve Yeşim ise apayrı dünyalardaydı . Alper sevinçten ağlamak üzereydi . O farklı hissediyordu . Kalbindeki kelebekler bir türlü rahat durmuyordu .

-" Salak , salak gülme Wifi . Ateş Bey seni henüz affetmiş değil . Bir de güldüğünü görürse Hamdi Bey bile elinden alamaz seni . Kobay faresi gibi harcar seni . "

-" Sağol ya . Çok rahatlattın beni . Hem gülmeyeyim de ne yapayım , kaç ay olmuştu onu görmeyeli . Çok güzelleşmiş değil mi ? " Yeşim sırıtarak kafasını sallamış ve sabır dilercesine ona bakmayı sürdürmüştü . Ama bir şey de diyemiyordu. İyi bir çocuktu ama imkansız olanı hayal ediyordu .

-" Ne konuşuyorsunuz bakalım siz ? " elleri arkasında tam bir patron edasıyla yanlarına gelen Hüseyin ile konuşmalı kesilmişti . Ona söyleyemezlerdi . Ne de olsa Ateş'in kardeşi gibiydi Hüseyin .

-" Hiç Hüseyin bey . Kobay Farelerinden bahsediyordu Yeşim Abla bana . " Bir anda Hüseyin'i görünce tırstığından saçmalayarak böyle bir şey demişti Alper . Hemen yanında duran Yeşim sertçe ona dirsek atarak gözlerini devirmişti.

Vere vere böyle bir cevap verdiğine şaşırıyordu .

-" Aynen , aynen kobay fareleri . Onlara çok üzülüyorum doğrusu . Çünkü öyle salak , öyle akılsızlar ki kendilerine çeki düzen vermeleri gerekiyor . " Hüseyin duyduklarıyla kesinlikle aklı karışmış , hiçbir şey anlamamıştı .

Alın Yazım ( TAMAMLANDI )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin