နေညိုအမီ ဒေစီတစ်ပွင့်ပျိုးခဲ့သည်(ေနညိုအမီ ေဒစီတစ္ပြင့္ပ်ိဳးခဲ့သည္)🌼

နိဒါန်း(U+Z)

Unicode

အော်စတင်ကားနက်လေးတစ်စီး ခြံရှေ့သို့ ထိုးဆိုက်လာသံကြားသည်မို့ ခြံထဲကဒန်းလေးပေါ်တွင်ထိုင်ကာ သတင်းစာဖတ်နေသော နေရီရီဆိုသည့် အသက်အစိတ်အရွယ် အမျိုးသမီးလေးက ဖတ်လက်စ ၂၂. ၅.၁၉၆၂ အင်္ဂါနေ့ထုတ် ခေတ်အလင်းသတင်းစာကိုချကာ ခြံတံခါးသွားဖွင့်ပေးရသည် ။

"ညီမလေး ၊ ကြီးဒေါ်မြဘယ်သွားနေလို့ ကိုယ်တိုင်ခြံတံခါး လာဖွင့်နေရသလဲကွယ်" ကားခေါင်းခန်းမှ ကားမှန်ကိုချကာ ကိုကိုကြီးက လှမ်းမေးသည်။

" ကြီးဒေါ်ကို နေရီ ဈေးခဏလွှတ်လိုက်ထားလို့ပါ ကိုကိုကြီး" နေရီပြန်အဖြေမှာ ကိုကိုကြီးက ခေါင်းအသာ ငြိမ့်ကာ ကားကိုစင်ဝင်အောက်သို့ မောင်းသွားသည် ။ ကားနောက်ခန်းမှာတော့ နေရီတစ်ခါမှမမြင်ဖူးသည့် မျက်နှာစိမ်းအမျိုးသမီးလေးတစ်ယောက်ပါလာသည်။ ကိုကိုကြီး သတင်းစာတိုက်အတွက် အသစ်ခန့်ထားတဲ့ လက်နှိပ်စက် စာရေးမလေးဖြစ်မည်တွေးမိရင်းနေရီလည်း ခြံတံခါးကိုအသာပြန်ပိတ်ကာ အိမ်ကြီးထဲသို့ပြန်ဝင်လာလိုက်သည်။

နေရီ ဧည့်ခန်းထဲပြန်ဝင်လာတော့ ကိုကိုကြီးကိုမတွေ့ပါ။ အိမ်အပေါ်ထပ် တက်သွားသည်ဖြစ်ရမည် ။ကိုကိုကြီး ခေါ်လာသည့် အမျိုးသမီးလေးသာ ဧည့်ခန်းအတွင်းထိုင်နေသည်ကိုတွေ့လိုက်သည်။ ထို အမျိုးသမီးလေးက နေရီ့ပြန်အဝင်လာကို တွေ့တော့ အသာပြုံး၍နှုတ်ဆက်သည် ။ နေရီလည်း ဧည့်သည်ကို တစ်ခုခုတော့ ဧည့်ခံရမည်ဟုတွေးရင်း စကားပြောဖို့ပြင်ရသည်။

" ဧည့်သည်ပါလာတာဘဲ။ ဒီက ညီမ အပူဖြစ်ဖြစ် ၊ အအေးဖြစ်ဖြစ် တစ်ခုခု သုံးဆောင်ပါလားကွယ်" နေရီရီက သူ့ရှေ့က မိန်းမငယ်လေးကို သေချာကြည့်မိသည်။ အသက်အရွယ်ကတော့ သူ့ထက် နည်းနည်းငယ်လောက်မည်၊ အသားအရည်က ညိုစိမ့်စိမ့်ကလေးနှင့် မော့ကြည့်လာတဲ့ မျက်ဝန်းနက်နက်ကလေး၊ လှသည်ဆိုသည်ထက် ယဉ်သည်ဟုပြောလို့ရမည့်မျက်နှာကလေးက မျက်နှာမြင် ချစ်ခင်ပါတဲ့ဆုကိုပြည့်ထားပုံရသည်။ မိန်းကလေးချင်းတောင် လမ်းမှာတွေ့လျှင်လည်ပြန်ကြည့်ချင်စရာ။ အခုတော့ နေရီရီက လည်ပြန်မကြည့်ဘဲ မျက်နှာချင်းဆိုင်ကြည့်လို့ရနေသည်။