{𝑷𝒊𝒔𝒕𝒐𝒍𝒆𝒏 𝒆𝒏 𝑹𝒐𝒛𝒆𝒏🥀 }

Hoofdstuk 86

Datum: Vrijdag 2 April ~2021~
Tijd: 16:55 S'Middags
Locatie: Psychiater {Rotterdam}

POV Souhailla

"Zo die is weg" zeg ik en ga onderuit zitten ik voel dat er iemand naar mij staart ik kijk omhoog en zie Nisrine mij aankijken

"wat?" zeg ik
Nisrine glimlacht vriendelijk

"Wil je mij vertellen over je verleden Souhailla?" vraagt ze
Ik denk na
Why not ben er over heen.......

"Oké dus vanaf waar moet ik het vertellen vanaf me geboorte?" zeg ik

"wat jij het beste vind" zegt ze

"Oké dusss ik ben sinds ik een baby was geleeft in een weeshuis het weeshuis vertelde me dat me ouders dede zijn ik leefde vanaf me tiende in dat weeshuis wat voelde als een gevangenis als je iets deed wat in hun ogen verkeerd leek werd je geslagen
Ik had echt veel blauwe plekken en wonden ze lieten ons alles doen koken schoonmaken en als je niet deed wat ze zeiden" zeg ik
Ik slik dit is de eerste x dat ik het hardop vertel aan iemand ik dacht dat het makelijk ging maar ik struggle nu echt

"Neem anders even adem en vertel dan veder neem je tijd" zegt Nisrine geruststellend
ik knik en haal diep adem

"Daarna na 10 jaar hebben geleeft in het weeshuis ben ik geadopteerd door een gezin ik had vriendinnen gemaakt toen ik in het weeshuis was dus ik vond het niet leuk dat ik hun moest verlaten"

"Die vriendinnen hoe heten ze?" vraagt Nisrine ik zie dat ze dingen opschrijft

"Soumaya Sherine en Sabrina" zeg ik Nisrine knikt
Ze maakt een vriendelijk gebaar van praat veder

"Ik werd dus geadopteerd door een gezin ze leken heel lief maar schijn bedriegt zeggen ze en dat deed het mijn pleegouders hadden 2 kinderen ze waren 2 en 3 jaar oud de eerste dag ging best goed maar de volgende dag begon de hell ik werd uit mijn bed getrokken via mijn haren en de vrouw dwong mij hardhandig om ontbijt te gaan maken als ik weigerde werd ik geslagen het was het weeshuis all over again ik moest die kinderen elke dag klaar maken voor school en brengen eten voor hun maken, het huis opruimen alles als ik niet luisterde werd ik naar een kamer gesleept en mishandeld door me pleeg ouders.... En ze sloten mij ook zovaak op in hun schuur het was daar vochtig en koud en het zat vol met enge muizen ik was nog maar 10 jaar . "
Zeg ik ik voel ineens een traan langst mijn wang naar beneden vallen
Ik-

" Souhailla gaat het nog? "vraagt Nisrine bezorgt
Ik veef me traan snel weg en glimlach waterig naar Nisrine

"ja gaat goed" zeg ik snel
Nisrine knikt

"je bleef toch niet lang in dat pleeggezin?" vraagt Nisrine bezorgt

"Ik bleef 1 jaar in dat pleeggezin toen kwam de politie er achter wat ze deden bij me en hoe ze mij behandelde het weeshuis wilde mij niet meer en werd toen door de politie gestuurt naar jeugdzorg" zeg ik
Nisrine haalt opgelucht adem

"Hebben zei goed voor je gezorgt?"
Vraagt Nisrine
Ik kijk haar aan en schud mijn hoofd
Ik kijk stil naar de grond

"Nisrine..... jeugdzorg was 10x erger dan het weeshuis" zeg ik
Ik zie Nisrine verward voor zich kijken

"Na 2 dagen werd ik weer geadopteerd door een man rond de 25 ik was toen 12 toen ik de man voor het eerst zag had ik al een slecht voorgevoel en ik had gelijk ik werd misbruikt en mishandeld door de man en zijn vrienden het boeide jeugdzorg geen FoCk door wie ik werd geadopteerd ze geven echt niet om he Nisrine ik bleef 1 jaar bij hem niet dat ik een keus had ik was 13 en depressief ik wilde echt gwn dood als ik niet deed wat hij wou werd ik gemarteld tot ik flauw viel hij bracht me bijna elke dag naar de kelder en sloot mij daar op hij hongerde mij uit
En hangde mij op aan een touw rond mijn voeten op de kop alsof ik een dier was en zo ging het de hele tijd
door van pleeggezin naar pleeggezin"zeg ik
En kijk Nisrine aan die mij met open mond aan kijkt
Ik maak van mijn hand een vuist en druk mijn nagels in mijn handpalm ik sluit mijn ogen en zie allemaal flashbacks voorbij komen
Ik druk steeds harder