{𝑷𝒊𝒔𝒕𝒐𝒍𝒆𝒏 𝒆𝒏 𝑹𝒐𝒛𝒆𝒏🥀 }

Hoofdstuk 11

Datum: donderdag 10
September ~2020~
Tijd: 15:00 S'Middags
Locatie: Appie {Den Haag}

POV Souhailla

Ik loop rustig de appie uit met 2 boodschappen tassen in mijn handen
Ik loop zuchtend naar mijn auto ze zijn hier de parkeer plaats aan het verbouwen dus moest ergens anders parkeren en dat is echt hayek ver lopen tfoe
Terwel ik loop kijk ik om mij heen ik zie een gezin lachen en praten een steek gaat door mijn hart
Had ik dat maar
Had ik maar ouders
Had ik maar broers of zussen
Had ik maar iemand van bloed die om mij geeft
Had ik maar een famillie

Sinds ik mij kan herinneren sta ik al op eigen benen ik heb mijn famillie nooit ontmoet en dat kan ook nooit gebeuren het wees huis vertelde me dat mijn ouders dood zijn en ik geen broer of zussen heb ik zat jaren lang in het weeshuis het was echt vreselijk
Tot mijn 10e leefde ik in een weeshuis daar heb ik Soumaya Sherine en Sabrina ontmoet we waren echt de beste vriendinnen geworden zonder elkaar hadden we het daar echt niet overleeft
Wollah het was vreselijk als je je misdraagde werd je gelijk geslagen als je iets deed wat in hun ogen fout was werd je geslagen ik had zo veel blauwe plekken en als je moet douchen was ook echt erg die mensen die daar werkte staarde jou de hele tijd aan besef ik was echt jong
Ze lieten ons zo veel doen schoonmaken koken opruimen als je niet deed wat ze zeiden werd je gestraft
Toen ik 10 was werd ik voor het eerst geadopteerd door een gezin ik was zo verdrietig dat ik de meiden nooit meer zou zien
ik weet nog toen de pleegouders mij kwamen ophalen ze leken zo aardig
Maar je weet wat ze zegen schijn bedriegt mensen hebben 2 gezichten
En daar kwam ik snel genoeg achter
Mijn eerste pleeggezin haddem 2 kinderen maar die waren 2 3 jaar ofzo ik dacht echt dat ze aardige mensen waren de vrouw dwong mij om elke dag het huishouden te doen en te koken ik moest de kinderen verzorgen en werd elke dag mishandeld in een kamer ze hebben mij ook zo vaak opgesloten in hun schuur het was daar altijd koud vochtig en donker en het zat daar vol met muizen ik bleef in die pleeg gezin 1jaar toen kwam de politie er achter en werd ik gestuurt naar jeugd zorg waar ik tot mijn verbazing ook Soumaya Sherine en Sabrina zag we waren blij dat we weer herinigd waren de meiden waren net als ik toen geadopteerd door een pleeg gezin en wat er bij hun was gebeurt was precies zo erg als wat er bij mij was gebeurt Soumaya werd misbruikt door haar pleegvader en pleegbroer wollah echt erg besef ze was toen 10
Sherine werd geadopteerd door psychische mensen ze werd gemarteld maanden lang besef ze was 10
En Sabrina werd geadopteerd door een vrouw die haar elke dag mishandelde en letterlijk haar opsloot in een oven de politie was er gelukkig snel bij anders had ze haar gebakken
ik werd 2 dagen later weer geadopteerd en je raad het al
Het was FUKCING vreselijk
Ik werd misbruikt en gemarteld het waren de ergste 2 jaren van mijn leven ik werd geadopteerd door een man rond de 25 ofzo en zijn vrienden waren ook 25 en ja die jeugdzorg wou ook gwn zelf van mij af dus wollah Meh het boeide hun door wie ik werd geadopteerd
Toen ik de man zag voor het eerst wist ik gelijk dat dit niet goed gaat aflopen ik had echt een slecht gevoel bij hem en zoals ik al zei heeft die mij gemarteld en misbruikt met zijn vrienden ik was zo depressief besef ik was toen 13 FUKCING 13!! Ik wilde zelfmoord plegen
Als ik niet deed wat hij zei of wou martelde hij mij tot ik flauw viel
En ik moest alles doen in huis schoonmaken koken en meer ik weet nog dat hij mij elke vrijdag woensdag zondag en maandag mij naar de kelder nam en mij uithongerde en mishandelde ik kreeg geen eten en hij hangde mij op als een dier een touw rond mijn voeten en ik werd in de lucht gehangen dus op de kop en dat was vreselijk alsof ik een dier was zo behandelde hij mij ook
Ik werd 1 jaar lang misbruikt en gemarteld

En dat ging zo de hele tijd door ik en de meiden werden van pleeggezin naar pleeg gezin gestuurt na een tijdje waren ze helemaal klaar met ons dat ze ons stuurde naar een internaat ik was toen 14 en de meiden ook
Het internaat was beter dan dat in die wees huis of pleeggezinnen
Maar dus na wat ik allemaal heb meegemaakt en al die pijn die ik jaren heb gevoeld het werd mij te veel
Dus ik werd Harteloos net als de meiden en ik deed er alles aan om gewoon die pijn niet meer te voelen elke dag had ik nachtmerries ik had een FUKCING trauma dus ik sloot mij buiten van iedereen behalfe voor Sabrina Soumayma en Sherine en leefde in mijn eigen wereld we kregen weinig geld van het internaat omdat het een skeere internaat was er gebeurde wel elke dag iets gevechten steek partijen explosies moorden en meer het leek en voelde niet eens als een internaat meer een gevangenis je mocht alleen je kamer uit om te eten of naar de lessen te gaan als je geluk had mocht je een rondje lopen buiten ze waren echt streng

ik zag veel mensen lopen met dure kleren en schoenen en ik dacht
Ik wil dat ook
Ik en de meiden liepen altijd met skeere kleding schoenen kapot en scheuren in onze kleding wij waren altijd de armste daar ook wel de zwervers wij waren 'de rare arme meisjes'
Wij waren er klaar mee en wouden geld hebben we wilde geld verdienen en het boeide ons niet of het nou zwart of wit was ik had een jongen ontmoet op het internaat hij was slim hij zocht de zwakste schakel op iemand die snel geld wou verdienen
Iemand die alles zou doen voor een paar euro's
Iemand als mij
Zijn naam was Ismail sinds hij naar mij toe was gegaan die dag werden ik en de meiden beste Matties met hem we zagen hem als een broer die we nooit hebben gehad hij leerde ons alles drugs bezorgen hoe je het moet verkopen en meer
We zaten ook op kickboks want we moesten sterker worden en moesten leren vechten we werden ouder en hechter
we hadden de zelfde mind set
{geld geld en meer geld verdienen}
We hadden onze eigen Gang
Ik Ismail Sabrina Soumaya en Sherine we waren altijd met zijn vijfen
We verkochten drugs en hasj en meer kort gezegt we zaten in die onderwereld alles ging goed we hadden veel money en waren koulo rich maar toen gebeurde er iets
Ik herinner het mij nog goed
Ik en de meiden waren toen 17 en we kende Ismail al 3 jaar we waren een hechte groep Ismail was 20
Het was op een
Zaterdag 2 januari 2018
02/01/18
Ik ga deze datum nooit vergeten en de meiden ook niet het was de dag
Dat ismail dood ging
We waren net klaar met drugs dealen en kwamen naar huis we woonden allemaal in ismail zijn villa we liepen naar binnen en hoorde geschreeuw dus we rende allemaal naar binnen en zagen ismail vastgebonden in een stoel hij zag er niet uit je zag gwn dat hij was gemarteld ik en de meiden werden vast gepakt door jongens en konden dus geen kant op we wilde iets doen we FUKCING moesten iets doen!!!
Maar het was te laat ze goten benzine over ismail heen en staken hem in brand en wij alle 4 keken hoe hij in vlammen op ging We probeerde ons los te trekken maar ze waren te sterkt ik zag het vuur met mijn ogen en ik hoorde het geschreeuw van ismail je hoorde de pijn in zijn stem de jongens keken grijnzend naar hem terwel wij aan het huilen waren ik vergeet nooit zijn geschreeuw zijn harde pijnlijke stem je hoorde gewoon dat hij aan het dood gaan was toen we niks meer hoorde dus ismail zijn geschreeuw
Wisten we dat hij er niet meer was en hij dood is je zag zijn verbrande huid je zag zelfs zijn FUKCING vlees
Die dag vergeten we nooit
Dat was de dag dat we begonnen met het vermoorden van mensen dat was de dag dat mijn emoties verdoofd waren en ik meer Harteloos werd dat was de dag dat ik de knop omdraaide en niks meer voelde............

Sometimes when you feel
so mutch pain that your at a point in your life where you just want to end it you just want to kill yourself
you just can't handle it
It hurts soo bad this void in you is eating you up
you can't do this anymore you don't want to feel this pain and void you just want it to stop
so what do people when they don't want to feel this anymore?
They turnt off their emotions
they stop caring
They stop feeling things They pull the switch in their mind
and
They become heartless - Souhailla