،،Darken/Ziam,,

22- اگه بوسش کنی، دیگه درد نمیکنه

بعد از چرت عصر گاهی نچندان طولانی مدت، لیام از خواب بیدارم میکنه که باعث میشه بخوام با کلافگی خفه‌اش کنم.

بالاخره بدنم رو از روی مبل بلند میکنم و دستهام رو کش میدم تا استخون های دردناکم به سر و صدا بیوفتن.

گرمای پتوی نازکی که روم افتاده باعث میشه بخوام دوباره زیرش بخزم و از هوای سرد فرار کنم.

ل- چقدر میخوابی زین

رو به غرغرهاش چشم غره‌ای میرم و چشم های خسته‌ام رو با پشت دست میمالم.

ز- خودت لباس هارو جمع کردی؟

لیام که لباس های تو خونه‌ایش رو با لباس های بیرون عوض کرده و چمدون نچندان کوچیکی کنار مبل گذاشته، سری تکون میده و پاهاش رو روی هم میندازه.

ل- بهتره توهم زودتر لباستو عوض کنی تا برگردیم، مامان از ظهر چند باری تماس گرفته

خمیازه‌ای میکشم و با گیجی کوسن مبل رو توی دستم فشار میدم که لیام لبخند کمرنگش رو تشدید میکنه.

ز- حالا که میخوای برگردی خونه خاله و اتاقت توسط دخترا اشغال شده میخوای چیکار کنی؟

با همون چهره غرق در خواب میپرسم و لُپم رو گوشه ای از کوسن میزارم. 

ل- تو اتاق تو میمونم دیگه. به اندازه کافی بزرگ هست

انقدر جمله‌اش شکه کننده هست که خوابم میپره. برای اینکه تعجبم رو نشون ندم دستی بین موهام میکشم و بهمشون میریزم.

ل- خاله و عمو گفتن میخوان زودتر برگردن بردفورد، خیلی طول نمیکشه

لیام که خجالت کشیدنم رو حس کرده ابرویی بالا میندازه و دستش رو توی سینش جمع میکنه.

ز- چی باعث شده فکر کنی من بیشتر از اونا میمونم

طوری که نشنوه زیر لب زمزمه میکنم و پاهام رو روی پارکت سرد میزارم.

اینطوری نیست که تا حالا باهاش تو یه تخت و اتاق نخوابیده باشم .. حتی شب پیش هم رو یه تخت خوابمون برده بود اما تصور اینکه برای مدتی طولانی تو یه اتاق باشیم و باهم توی تخت بریم سخت بود.

بی اعتنا بلند میشم و با گام های گیج به سمت مبلی میرم که شلوار بیرونیم روش مرتب تا شده بود، یعنی مبل کنار لیام.

قبل از اینکه فرصت کنم شلوارم رو چنگ بزنم انگشتهاش دستم رو میگیرن و من رو به سمت خودش میچرخونن.

ل- نگفتی چرا خجالت میکشی مالیک؟

در حالی که ضربان قلبم در حال افزایشه سعی میکنم آب دهنم رو قورت بدم.

ز- چرت نگو

گرمای انگشتهاش دور مچ دستم خیلی زیاده، جوری که حس میکنم پوستم رو میسوزونه. چرا همیشه انقدر بدنش گرمه؟!