18

150 28 77
                                    

Herkese yürümüşsün caddeler boyu,
bana gelince yorulmuşsun.
~~

Sözlerim üzerine duraksadı, anlamaya çalışıyordu.Kalbimi o kadar kırmıştı ki, içim acıyordu.Bu farklıydı,bu his çok kötüydü.Ben ailemden kimseye bahsetmezdim ki.Beni buna mecbur etmişti,ağzımdan çıkan her lafın sorumlusu oydu ve ben gitgide sinirleniyordum.

Az önce bana imalarda bulunan adam şimdi karşımda öylece dikilmiş, sözlerim üzerine kalakalmıştı. Bana acımasını istemiyordum,onun için söylediğimi düşünsün istemiyordum.

Balkon kapısını açtığımda içeriye giren temiz havayla biraz olsun nefes aldığımı hissettim.Bu gece onu görmek,duymak istemiyordum.Belki biraz bahçede oturursam,kendi kendime kalırsam iyi gelirdi.Hem gözyaşım akmak için fırsat kolluyordu,onun daha fazla beni bu halde görmesini istemiyordum.

Arkamı dönüp odadan çıkarken hiçbir şey söylemedi,söyleyemedi belki de. Merdivenlerden sallanarak inerken kalbimin acıdığı hissediyordum ama onunla o odada kalmadığım içinde mutluydum.

Mutfak kapısından verandaya ulaşıp salıncağa ilerledim.En sevdiğim yerdi burası benim,özellikle mutsuz olduğum zamanlar nefes almamı sağlıyordu. Hava serindi ama bu serinlik iyi geliyordu.Salıncağa oturup bacaklarımı kendime doğru çektim.Neler yaşıyordum böyle,şuan nerdeydim,niye kendi hayatımı yaşayamıyordum?

Bir hareketlilik hissedince irkildim.Emir geldi sanıp kalbim hızlanırken gelenin Selda yenge olduğunu görünce şaşırdım.

"Bu saatte dışarda olduğuna göre sende uyuyamadın."

"Mide bulantılarım oluyor,temiz hava iyi geliyor."

"Neden gözlerinde hep hüzün görüyorum?"

Göz yaşlarım bugün çok bile dayanmışlardı ama şimdi olmazdı.Şuan her hareket olumsuz anlaşılabilirdi.Kendimi tutmalıydım ama o herşeyi biliyor gibi konuşuyordu.Ne demeliydim,nasıl toparlardım bilemiyorum ama batmamam lazımdı.

"Yeni evlendim ve bir bebeğim olacak.Sence de herşey biraz hızlı gelişmiyor mu? Bu süreç beni biraz yordu sadece bu."

"Seni yoran kendi kalbin,her şeyle kendin uğraşmaktan yorulmuşsun.Emir nerede peki?Hayatının neresinde?"

"Odada."

Bunu söylerken gözlerimde yaş birikmiş ama akmadan duruyorken gülmemizin etkisiyle karanlıkta kayboldu.Daha sonra daha da büyük bir olay olduğunda devleşip beni yok etmek için gelecek ve beni uçsuz bucaksız denizlere sürükleyip gidecekti.Bunu bilmek bana acı veriyordu.

"Seni niye sevdim biliyor musun Nevra?"

Meraklı gözlerle ona bakarken onunda benden farklı bir yanı yoktu,solgun gözleri yaşla doluydu.

"Hikayemiz aynı olmasada yollarımız bir yerde kesişiyor.Yaramız aynı,yaralarımız."

Kocasıyla arasında sorun vardı ,artık buna emindim ama ne? İkiside çok iyi insanlardı ama mutlu bir evlilik için iyi insan olmak yetmiyordu.Ben düşüncelere dalmışken devam etti.

"Seni zorlamayacağım,anlatmadığın için darılmayacağım ama şunu bil.Kötülüğünü istediğim için söylemiyorum sana bunları.Sadece benim yaşadığımı sen de yaşama diye.Bakma bana,burada bir ömrüm geçti benim.Ama sen daha gençsin, çok güzelsin.Seni yıpratmalarına izin verme,kim olursa olsun."

"Sen anlatmak istersen ne olursa olsun dinlerim seni."

Ayağa kalkarken bana umutsuz gözlerle bakıp gülümsedi.

Bir Yaz Gecesi RüyasıWhere stories live. Discover now