Blackpink grubunun dağılmasıyla bocalayan Rosé solo olarak devam etmeye karar verir ve hybe ile anlaşma imzalar. Yeni kariyeriyle birlikte hayatına bir anda giren Jeon Jungkook'sa zaten bozulmuş dengelerini alt üst eder.
"Ağaçta duran kuş dalın kır...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Elimi askılara özenle asılmış ipek kumaşların üstünde dolaştırdıktan sonra bütün eşyaların doğru yerleştirildiğine emin olarak dolap kapağını kapattım. Zaten pijama takımlarım eksiksiz ve yerli yerindeyse benim için sıkıntı yoktu.
"Her şey istediğiniz gibi mi?" odamın dışından seslenen yeni menajerim Kwang-sun'a doğru döndüm.
O gün belki de biraz acele bir kararla imzayı atmamın ardından iki gün geçmişti ancak içimde herhangi bir pişmanlık kırıntısı bile oluşmamıştı.
Şirketle son görüşmeleri de yaparak bana istersem temelli taşınabileceğim istemezsem de yurt olarak düşünebileceğimi söyledikleri yeni evime yerleşiyordum.
Doğrusu başta yurt olarak düşünebileceğinbir yer dediklerinde ,eski yurdumuz aklıma gelmiş ve bu fikre pek olumlu yaklaşmamıştım. Bir sürü grupla altlı üstlü olan apartman dairesine sıkışmaya ihtiyacım yoktu tekrar.
Ancak HYBe'nin yeni şirket binasına geçmelerinin yanında diğer büyük projeleri olan özel bir yerleşke kurmuşlardı.
Şirketin himayesine kattığı bighit music'e bağlı ve bağlı olmayan gruplar da dahil,birkaç oyuncuyla birlikte bu özel güvenlikli sitede evleri vardı.
Çaylak grupların tam zamanlı olarak buradaki yurtlarında kaldığını öğrenmiştim ancak muhtemelen diğerleri kendi özel evlerine geçmiş olmalıydılar. Realite programlarının çekimlerinde ya da comeback zamanları daha iyi hazırlanabilmek için bir araya geliyorlardı.
Aynı bizim de eskiden yaptığımız gibi.
Şimdiyse bana bahçeli bir ev tahsis etmişlerdi. Sonuçta eski evim olduğu yerde duruyordu hem böylece Alice de sürekli benim eşyalarımın hiçbir yere asla sığmayışından yakınıp durmak zorunda kalmayacaktı.
"Her şeyi aldıkları gibi yerleştirmişler, teşekkür ederim" dedim daha dün tanıştığım menajerime eşyalarımın nakliyatı için ayarladığı firmayı kast ederek. Her şey evimden alındığı gibi aynen buradaki yerlerine yerleştirilmişti.
Ev zaten eşyalı olduğu için alınacak şey de taşınacak şey de azdı ancak sadece kıyafetlerim, ayakkabılarım ve çantalarımı yerleştirmenin bile benim bir günümü harcayacağından emindim.
"Bir de bana siz diye hitap etmene gerek yok, sana da uyuyorsa saygı eklerini kaldıralım" Böyle şeyler önemsiz görünebilirdi ancak ben bir türlü ısınamıyordum hem benden üç yaş büyüktü kendisi ve bu durumda daha garip kaçıyordu.
"Peki sen nasıl istersen" diyerek gülümsedi. Oldukça güler yüzlü birisiydi ancak bana şimdilik temkinli yaklaştığını anlayabiliyordum. Zaten birbirimize alışmamız için zamana ihtiyacımız vardı. Ki o zaman da sahiptik aceleye getirmeye gerek yoktu. Sürekli etrafımda olacak kişilerle güçlü ve samimi bağlar kurmaya alışıktım. Zaman isterdi ama karşılığında çok daha sağlıklı bir iletişim kurardım.
