I'll Live With You #1: MiChaeng

51

I'll Live With You #1: MICHAENG part 51

~
Chaeyoung was sent in the hospital. He collapsed in front of Jeongyeon's unit door.

Ang nakakita sa walang malay na Chaeng ay si Nayeon. Agad siyang dinala sa ospital. Wala naman dapat ipag-alala pa dahil maaari ng umuwi si Chaeyoung kapag naubos ang IV fluid.

Hawak hawak ni Jeongyeon ang kamay ng kapatid. Sobrang nag alala ito nang balitaan siya ni Nayeon sa nangyari.

Naudlot ang dapat sanang first date nila dahil rito ngunit pareho nilang desisyon ni Nayeon na ilipat nalang sa ibang araw.

They both don't want to compromise Chaeyoung's health. Date can wait but his brother can't. He needs rest.

Nayeon: Have you seen the envelope he's holding earlier?

Napatingin siya rito at tumango. Maski sila ay sobrang hindi makapaniwala sa nakita. Hindi sila makapaniwalang wala na si Mina.

Nayeon: K-kung alam ko lang na iyon na ang huling araw na makikita ko siya....sana n-naging mabait ako sa kanya.
Jeong: Hindi namna natin alam na mangyayari 'to.
Nayeon: I should've been nicer.
Jeong: Don't feed your conscience. Wala tayong kasalanan. At least we treat her as a person. It's just a shame....Mina's gone...

Napayuko siya. Kumakabog ang dibdib niya. Wala na ba talaga si Mina? Paano nangyari? Paano siya namatay dahil sa pagkalunod? Pinatay ba siya? Nilunod ba siya?  Bakit siya nasa Hawaii? Anong ginagawa niya doon? Sino ang may sala? Sino ang kasama nito sa mga oras na nangyari iyon? Sino ang nagpadala ng sulat?

Gulong gulo ang isipan nila. Hindi sapat ang mga tanong na iyon para ipanintindi sa kanila na wala na talaga si Mina.

Sabay silang napatingin sa natutulog na kapatid. They both felt pain as they looked at Chaeng. His only love just left the world.

Nayeon: Hindi ko alam kung paano ba malalagpasan ni Chaeyoung ang tuluyang pagkawala ni Mina. They broken relationship....he surpassed that well. But....how can he surpass this one?
Jeong: This is just....too cruel for my brother.
Nayeon: Paano ito nangyari sa kanya? Is this even possible?

Naluluhang tinitigan ni Jeongyeon ang dalaga.

Jeong: Hindi ko alam ang gagawin ko...

Hinawakan naman ni Nayeon ang balikat nito at ngumiti.

Nayeon: We can get through this...gagabayan natin ang kapatid mo.

Naywon being serious about Chaeyoung is in another level. Dahil walang kapatid na lalaki si Nayeon, kay Chaeyoung niya ibinuhos ang sisterly love niya.

She's his big sister and a supporter. Sa ilang yugto ng buhay niya, nasa tabi niya lang ito at ngayong pasan niya ang mundo, hinding hindi niya ito iiwan.

~
Nakatulala lang si Jackson. Yakap yakap niya ang vase kung nasaan ang abo ni Mina. Sumisikip ang dibdib niya.

Ngayon, alam na ng mga tauhan niya ang nararamdaman niya. Kitang kita nila ang pagluluksa nito.

Nasa harap siya ng dagat. Nakaupo sa mabatong parte ng lugar. Deja vu.

Ganitong ganito siya noong hawak niya ang abo ni Sharon. Ngunit mas sariwa ang pangyayari kay Mina dahil ilang araw palang ang pagkamatay nito habang si Sharon ay isang taon noong hinarap niya sa dagat ang mga abo nito.

Jackson: Mina...bakit iniwan mo rin ako?

His inner self spoke. "Ang tanga tanga mo. Sinaktan mo ang babaeng muling nagpatibok ng puso mo. Ngayong wala na siya, matagal kang magluluksa at kakainin ng konsensya mo."

Jackson: Mina...sana hindi kita sinaktan...sana naging mabait ako sayo...sana hinayaan kitang sumaya....

"Sana pinalaya mo siya."

Jackson: Hindi ko siya kayang ipaubaya. Everyone's owning what's mine is different story. The word MINE is the word that I am allowed to say. No one can own my property.

Sa di kalayuan, naroon ang pamilyar na bulto ng tao. Ang taong nakakita ng pangyayari ilang araw na ang nakalipas.

Pinapanood niya lang kung paano nagluluksa at nanlulumo si Jackson. That person smirked. Dapat lang mangyari sayo 'yan.

"You don't deserve either Sharon or Mina. You can't own them because they looked alike. Serves you right."

Itinaas niya ang itim niyang salamin para sana titigan ng malinaw ang kalagayan ni Jackson ngunit may sumita sa kanya.

Agad siyang nagpanic nang lumingon si Jackson sa gawi nila. Dali dali niyang isinuot niya ang salamin at niyakap ang sarili gamit ang scarf.

Tumakbo siya ng mabilis. Mabuti nalang ay nakasalamin siya dahil hindi siya napupuwing sa sobrang lakas ng hangin.

Kumakabog ang tibok ng puso niya. Hinahabol siya ng mga ito!

Jackson: HABULIN NIYO!

"Shit!"

Ginamit niya lahat ng lakas niya para lumayo sa lugar. Naiinis siya sa sobrang lakas ng hangin. Kailangan niyang itago ang sarili ngunit hindi tumutulong ang panahon.

Ang malakas na ihip ng hangin ay nagpunta sa gawi niya at hindi na niya napigilan ang paglipad ng talubong niya.

The scarf flew and unveil that person.

A naturally blonde hair appear, and a familiar face and figure were revealed.

It's Sharon. The woman who was thought to be dead years ago.

Sharon: I will never let us trapped into your delusions anymore. I will hide Mina away from you.

Yes. Mina is alive. She was saved by the strong wind that prevent her from death.

To be continued....