^ 3 ^

450 68 9
                                    

"ငယ္ေလးေရ ထေတာ့ေလကြာ... ဘယ္အခ်ိန္႐ွိေနၿပီလဲ..."

ေျခေထာက္ကိုလႈပ္ၿပီးႏိႈးေနတဲ့ ကိုကို႔အသံကို မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ေစာင္ေခါင္းၿမီးျခံဳကာဆက္အိပ္ေနလိုက္သည္။

"ငယ္ေလး အိပ္ပုတ္.... ကိုကိုနဲ႔အတူ မနက္ခင္းလမ္းေလွ်ာက္ထြက္မယ္ဆို... ထေတာ့ေလကြာ ေနပူလာရင္ေလွ်ာက္လို႔မေကာင္းေတာ့ဘူးကြ..."

"ေနာက္ေန႔မွပဲ ေလွ်ာက္ေတာ့မယ္ ကိုကိုရာ... အခု ငယ္အရမ္းအိပ္ခ်င္ေနလို႔..."

"အဲ့လိုပဲေျပာေနတာ ဘယ္ႏွစ္ရက္႐ွိေနၿပီလဲ... ဒီေန႔ေတာ့ လံုးဝအေလွ်ာ့မေပးေတာ့ဘူး မႏိုးႏိုးေအာင္ ႏိႈးမယ္...."

စကားအဆံုးမွာ ေလထဲေျမာက္တက္သြားတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ေၾကာင့္ အလန္႔တၾကားမ်က္လံုးဖြင့္ၾကည့္မိေတာ့ ကိုကိုကသူ႔ကိုေပြ႔ခ်ီထားေလသည္။

"ကဲ ထမလား မထဘူးလား.... မထေသးဘူးဆိုရင္ေတာ့ ကိုကိုက ဒီအတုိင္း အိမ္အျပင္ေခၚသြားမွာေနာ္.... "

"ထၿပီ ထၿပီ...."

သူ႔ရဲ႕ေၾကာက္လန္႔တၾကားေျဖသံေၾကာင့္ ကိုကို ရီၿပီး သူ႔ကိုေအာက္ခ်ေပးေလသည္။ မေၾကာက္လို႔မရ ဟိုတစ္ခါကလည္း သူ႔ကိုခ်ီၿပီး အိမ္အျပင္ထြက္သြားတာေၾကာင့္ အိမ္နီးခ်င္းေတြဝိုင္းစတာ ခံရဖူးေသးသည္။

"မ်က္ႏွာျမန္ျမန္သစ္ၿပီ ထြက္လာခဲ့လိုက္ေနာ္... ကိုကိုေစာင့္ေနမယ္..."

"ဟုတ္..."

ကုိကိုထြက္သြားေတာ့ သူလည္း ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ကာ မ်က္ႏွာသစ္သြားတိုက္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ဖို႔အတြက္ အားကစားဝတ္စံုလဲၿပီးထြက္လာေတာ့ ကိုကိုက အိမ္တံခါးဝမွာ ေစာင့္ေနေလသည္။

"အင့္ ဒီဖိနပ္ေလးစီး... ကိုကုိစီးေပးမယ္..."

"ကိုကိုကလည္း ငယ္ ကေလးမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး.... ငယ့္ဘာသာစီးတတ္ပါတယ္..."

"ေတာ္ တိတ္... ငယ့္ဘာသာဆို ျဖစ္သလိုစီးမွာေလ... "

ကိုကိုက သူ႔ဖိနပ္ႀကိဳးကိုတင္းေနေအာင္ ေသခ်ာခ်ီေပးေလသည္။

"ရၿပီ... လာ သြားၾကစို႔ "

ကိုကို ခပ္သြက္သြက္ေလွ်ာက္ကာ ထြက္သြားေတာ့ ဂ်ီမင္ အေနာက္ကေနအေျပးကေလးလိုက္ရသည္။ ကိုကိုကလည္း သူ႔ထပ္အရပ္လည္း႐ွည္ၿပီး လမ္းေလွ်ာက္တာလည္းျမန္တာေၾကာင့္ ဂ်ီမင္ မနည္းအမွီလိုက္ရေလသည္။

Sunday Lover [Completed]Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ