KASDEYA ARGYROS' Point of View
I'm never the type of kid to disobey and disregard orders. Kahit noong kasama ko pa si Papa, naging masunuring bata ako sakaniya. Even at the prison cell, I was a good prisoner... most of the time.
Nang makarating ako sa Fortuna Orphanage, mas lalo akong natuto kung paano maging responsable.
As one of the older kids, it's up to me to discipline, teach, and set a good example to the younger children. Ma'am Amanda called me a star student in her little classes, and I was always the diligent one.
My 'good girl' streak ended when I got here.
"Kasdeya, we have to get to class!" Nakakailang balik na si Hurricane sa aking kwarto para gisingin ako. Ilang beses ko na rin siyang sinusungitan dahil ayoko pang bumangon.
Niyugyog niya ang kumot na nakapatong sa aking katawan. "Come on, lagi ka nalang late sa unang klase. Tapos madalas kang hindi pumapasok sa mga class at training."
Hindi ko maiwasang mapangisi kahit na nakapikit at nakatalukbong pa rin ako ng kumot. Late akong gumising at tatamad-tamad akong pumasok dahil ayaw kong sumunod sa mga gusto nila.
I don't want to give them any hint of satisfaction. I'll be stubborn whenever I want to.
Naramdaman ko ang pag-upo ni Hurricane sa gilid ng kama ko. "Nag-aalala na yung Higher Ups kasi minsan ka lang namin makita, lalo na si Kuya Calix. He's like our unofficial guardian, you know? Siya yung kadalasang responsible sa ating lahat."
I groaned. "Hindi ako papasok ngayon."
"What?" She exclaims, my cushion grows heavier when she moves. "Bawal yung puro ka nalang absent, Kas. We have to train and attend classes para handa tayo sa mga missions. You can't always sit them out!"
"I don't care."
I can practically see Hurricane's pout without seeing her or hearing anything from her. Bago pa man niya ako muli pagsabihan tungkol sa pagpasok, inunahan ko na siya.
Bahagya akong gumalaw sa kama para matingnan ko siya. The comforter falls down on the bridge of my nose, kaya mga mata ko lang ang kita niya. "Papasok ako paggusto ko, and stop waking me up everyday. Naiistorbo lang ako."
Tama nga ako na nakanguso siya. Mas lalo lang humaba ang kanyang nguso bago tumango. "Fine, pero ikaw na bahalang gumawa ng excuse pagtinanong ng Higher Ups kung nasaan ka ah."
Sa wakas at nagawa na rin akong iwanan ni Hurricane. I sigh before closing my eyes again, trying to get back to sleep when I really don't need to.
Naisipan kong huwag nang pumasok sa buong araw na yun. Hindi muna ako lumabas ng dormitory dahil hindi ako sigurado kung mahuhuli ako ng mga Higher Ups o nung iba pang Hellenes katulad ni Paris.
The next days, Hurricane would simply knock on my door every morning to wake me up pero hindi na siya pumapasok upang mangulit. Hindi ko maiwasang matuwa dahil sinunod niya ang gusto ko.
Ginigising lang niya ako pero pagkatapos ng ilang katok sa pinto, hindi na ulit siya nang-iistorbo. The rest of my absent and rather lethargic days becomes peaceful because of that.
Bago pa man ako makalimang absences, naisipan ko nang pumasok kahit ma-late ako. Five minutes after my dorm mates left for classes, bumangon na ako ng kama.
Walang pagmamadali ang aking paggayak. I take my time, slipping in my uniform while humming The Swan by Saint-Saëns. Inayos ko ang mga lukot na nakita ko bago mag-ayos ng itsura.
Powder lang ang nilagay ko sa aking mukha bago isuklay ang aking buhok. I tie my hair in a long braid with black elastics. Nang matapos ako, umalis na ako ng dormitory at naglakad patungo sa main building.
Nasa pinakamataas na floor ang classroom na nakalaan para sa Hellenes, just below the indoor garden. Pagkabukas ko ng pintuan, napunta sa akin ang tingin ng lahat, pati na si Miss Franchesca na teacher namin sa unang klase ngayong araw.
Agad na kumunot ang noo niya kahit na halatang bad mood siya bago pa man ako dumating. If she's already in a sour mood, then she's an even worse one because of me.
"Miss Argyros, buti naman at hindi mo tuluyang nakalimutan na may klase ka." Masungit niyang sabi sa'kin.
I smile sweetly. "I'm sorry for the inconvenience, Ma'am."
Hindi ko pinansin ang tingin ng mga tao sa loob, lalo na ang masasamang tingin ni Dwayne, Aether, at Reinn. Muntik ko nang makalimutan na may mga taong galit nga pala sa akin, buti nalang at nandito sila para ipaalalang buhay pa sila.
I don't glance at Theon's disapproving look either, or how Paris and River frown at my late attendance. Wala akong pinuna sa mga iba't ibang tingin at reaksyon na binigay nila.
Mukhang ayaw rin akong tigilan ni Ma'am Franchesca. "May I remind you, Miss Argyros, in case you've forgotten. You are a Hellenes. You should know how to be responsible and—"
"Yes, I understand. Nandito na po ako, p'wede bang ituloy mo nalang yung sinasabi mo bago ako makarating?" Putol ko sakaniya nang makaupo ako sa dulo.
I can almost feel the curses and spells that's about to leave her mouth while she glares at me using her purple eyes. Binuka niya ang kulay itim niyang mga labi para pagsabihan ulit ako, ngunit napigilan na siya ng panibagong boses.
"Continue your lesson, Mrs. Franchesca." Utos ni Theon.
And despite bearing the same last name as him, walang nagawa si Ma'am Franchesca kundi ipagpatuloy ang sinasabi niya. She glares at me every time the daemon on her shoulder tells her to. I can't help but chuckle.
Sigurado na akong sumpa nga ang dapat na lalabas sa bibig niya kanina.
Hindi ako masyadong nakinig sa klase ni Ma'am Franchesca. Nahalata niya yata yun dahil sa tuwing magtatanong siya, ako ang lagi niyang tinatawag.
At mas lalo lang akong natutuwa sa tuwing kumukunot ang noo niya pag nakakasagot ako ng tama.
Classes ended before I even know it. Nagsitayuan ang ibang Hellenes at gumrupo sa mga kaibigan nila. Being lonely and friendless, mag-isa ako habang nag-aayos ng sarili.
Ayokong mapagalitan ni Ma'am Franchesca dahil sa mga absences ko kaya binilisan ko ang aking kilos. Hindi pa man ako nakakahakbang palapit sa pintuan nang tumabi sa akin sina River at Paris.
I stop in my tracks. What does this two want from me?
Tinaasan ko sila ng kilay. "What now?"
Ginaya ako ni Paris, parang nakikipagsukatan pa siya. "You've been missing classes for at least a week tapos ikaw pa nagsasabi niyan?"
"Don't be dramatic. I only skipped four days worth of classes and training."
"That doesn't make it better." Irap ni River bago ako hatakin palabas ng kwarto. Sumunod si Paris sa'min. "Bakit ba hindi ka pumapasok? Every four days ka lang namin nakikita."
"Hurricane keeps covering for you but she already stopped. You have to explain yourself now." Dagdag ni Paris.
It's my turn to roll my eyes. "Are you taking me to the Higher Ups to explain?"
"As we should!" Paris exclaims as if that's obvious. "Pero nope, gagala tayo." Nang sabihin niya yun, siya na ang humatak sa amin ni River.
Kung hindi rin naman pala nila ako dadalhin kay Sir Adonis, then what's the point of the conversation earlier?
