beklenenden erken

26. BÖLÜM ( BİR KERE ARSLANIN KARDEŞİSİN)

Berrin haberlerde busenin iyi olduğu yazısı ve kısa çaplı buseyi göstermeleri üzerine rahatladı. Nasıl olmuşta kaza yapmıştı anlamasa da şuanda iyi olması yeterdi.

Almira elindeki yiyeceklerle gelirken orta da duran sehpaya tek tek bıraktı. "Bunların tarihi bozulmamış. Yiyebiliriz"dedi. Berrin teşekkür ederken almira da yanına oturmuş ve yiyeceklerden bir tanesini eline almıştı. "Berrin burdan kurtulacakmıyız gerçekten?" Berrin ağzına koyduğu tuzlu büskiviyi çiğnerken "sanmam"dedi. Almira bu yanıtı beklemezken öksürük krizine girmiş ve "ne demek sanmam? Kaçtık işte! Berrin ne düşünüyorsun?"dedi. Berrin başını kaldırıp almiraya bakarken "görmüyor musun almira? Her yerde adamı var bunun. Halk bile ondan nasıl korkuyor. Buraya kadar geldik ama burdan sonrası zor." Almira duyduğu şeylerle yıkılırken berrinin haklı olmasına karşı sessiz kaldı. Kendiyle Birlikte berrini de bu olaya sürüklediği için canı çok yanmıştı. Hem abisinin ilişkisini bozmuş hemde berrini ölüm tehlikesine sokmuş hayatını mahfetmişti. Suçluluk duygusu vücudunu ele geçirirken dolu gözleriyle berrine bakıp "özür dilerim..."dedi. Berrin şaşkınlık içerisinde başını büskivilerden kaldırırken dolu gözleriyle ona bakan almiraya baktı.

Kaşlarını çatarken "senin suçun değil almira. Bu kadar büyük belaya batmayı sen istemedin"dedi. Almira berrinin onu direk anlamasına karşı afallamıştı. Zihnini mi okumuştu berrin? Nasıl olurda dile getirmeden içinden geçenleri duymuş ve cevap vermişti.

Almira başını sallarken gözlerinden akmak için hücüm eden göz yaşlarını sildi. " En azından abimle tanışmak isterdim..."dedi. Sesindeki burukluk berrinin bile yüreğine dokunmuştu. Sahi acaba arslan ne yapıyordu şuan..? Berrin bu düşünceyle dikleşti. Nasılda özlemişti psikopatını. O gülüşünü... Berrinin istemsizce dudağında gülümse belirirken gözlerinin dolduğunu hissetti. Ne de çok özlemişti. Kalbi nasılda hızlanmış göz bebekleri büyümüştü. Almira bile bu değişiklikleri fark etmişti.

Berrin daldığını fark edip kendini silkelerken almiraya bakmış ve "tanışacaksın almira. Emin ol." Almira merakla kaşlarını kaldırırken "benden bir şey mi saklıyorsun? Nasılda bu kadar emin olabilirsin? Sen değil miydin burdan çıkıp türkiyeye gitmemiz zor diyen?" Berrin umursamaz bir şekilde büsküviden alırken almira onun bu kadar soğuk tavrına karşı sabırsızca "berrin cevap versene! Bir planın mı var? Yada abime söyledin mi burda olduğunu?" Berrin hayır anlamında başını sallarken "hayır." Almira çatık kaşlarıyla berrini dürtmüş ve "o zaman aklından neler geçiyor"dedi.

Berrin dürtülmesine karşı kaşlarını çatarken almiraya dönüp "buraya seni kurtarmaya geldim almira. Ben canlı veya cansız türkiye dönsemde emin ol sen canlı gideceksin" almira duyduğu şeyler karşısında hızla ayağa kalkarken "senin cansızının gittiği zaman benim canlı olacağımı da nerden çıkardın? Ben sensiz bir hiçim bunu anlamıyor musun? Eğer kendim bunu başarabilseydim senden yarım almazdım. Ya burdan birlikte canlı çıkıp Türkiye'ye dönücez. Yada burda beraber ölücez" Berrin, tadını kaçıran almira nedeniyle büsküviyi masaya koyup arkaya yaslanırken almiraya baktı. "yanılıyorsun almira. Kendinin farkında değilsin. Bir kere arslanın kardeşisin. İçindeki psikopatı keşfedip onu serbest bırakman gerekiyor sadece. O da yakında olucaktır"demiş ve kanepeye yayılarak uyumaya hazırlanmıştı.

Almira çıldırmak üzereydi. Bu berrindeki rahatlığı anlamıyordu. Ölüm söz konusuydu. Neden bunu ciddiye almıyordu. İçine dolan sıkıntıyla oflarken salonda volta atmaya başladı.

beti benzi atmıştı. odada kara kara dolanırken kendinin de yorulduğunu fark etti. berrinin mışıl mışıl uyuması uykusunu getirmişti. küçük koltuğa geçerken buraya nasıl sığacağını düşünse de bir şekilde kıvrılmış ve koltukta uykuya dalmıştı.