beklenenden erken

41. BÖLÜM ( final)

hayat, bitti dediğimiz yerden başlar...

buse aybarsa sıkıca sarılmış kalabalık gruba bakarken gülümsedi. artık sonunda herkesin yüzü gülüyordu. bu evlilik herkese iyi gelmişti. kıvanç gruptan uzaklaşıp içeri girerken elif ses aldı. "kıvancın evli çiftimize süprizi var. lütfen herkes buraya bakabilir mi?" 

buse heyecanla ellerini bir birine vurarken aybars "buna gerek yoktu"dedi. bütün herkes durmuş kapıya bakarken kıvançelinde koca bir gül buketiyle ilerlemeye çalışıyordu. buket o kadar büyüktü ki kıvanç arkasında kaybolmuştu. buse buna kahkaha atarken "çelenk getirseydin kıvanç. bari uğraşmazdın"dedi. aybars gülerek kıvançı izlerken kıvanç gruba yavaşça ilerlemeye devam edip durdu. ve ağır bir şekilde buketi indirdi. 

herkes buketin kalkmasıyla şok yaşarken buse ayaklarında ki kuvvetin çekildiğini hissetti. kıvançın arkasında yer alan berrin herkesi şoka sokmuştu. buse bayılma raddesine gelirken ayakta ona tebessümle bakan berrine karşı rüyada olduğunu düşünmeye başladı. belkiide kabustu... 

aybars buseyi tutarken kıvanç buketi nikah masasına bıraktı ve bütün herkesin şaşkınlıkla donan gözleri kaskatı kesilen vücutlarına karşı " aile her şeydir. asolistimi sona sakladım"dedi tebessüm ederken berrin topallayarak bir adım attı.  "beni böyle mi karşılıyorsunuz?"dedi. sesindeki kırgınlıkkendini belli ederken buse delirmişçesine etrafına baktı. elifin ağlayarak berrine bakmasına abisinin kafasını hayır anlamında sallayıp elleriyle gözlerini kapatmasına baktı. selinay tansiyonu düşmüş bir halde sandalyede otururken arslansa oldukça soğukkanlı bir şekilde berrine doğru ilerledi. yüzü gülüyordu.

buse bu görsel karşısında kalbinin ve aklının çelişip verdiği yanıt karşısında daha fazla dayanamayıp kednini karanlığa teslim ederken aybars kollarında bayılan buseyi bile fark etmemiş arslan ile sarılan berrine donmuş bir hale bakıyordu. bu gerçek olmazdı. berrini gömmüşlerdi. cenazesi olmuştu. gözleri acıyla yanarken gözlerini kapattı. bu nasıl olabilirdi. 

elifin de kendini bırakmasıyla bayılırken kıvanç son anda tuttu. "sanırım herkeste büyük şok yaşattın"diyenkıvanca karşı berrin tebessümle "evet... sanırım"dedi. 

buse gözlerini açarken kendini aybarsın odasında buldu. kıyafeti normaldi. hızla ayağa kalkarken bahçenin süslenmediğini gördü. ne yani gerçekten bu gördükleri rüyamıydı?bu kadar mı berrinin yokluğunu içerlenmiş onu düğününde görmüştü. şaşkınlık üzüntü ve daha nice duyguyla yatağa otururken odanın kapısı açıldı. 

buse üzgün bir halde kafasını kaldırıp gelene baktı. karşısında kanlı canlı duran berrinle kafayı yemeye başladığını fark etti. rüya içinde rüya mı görüyordu? derin bir nefes alırken berrinin "buse sakin ol. her şeyi anlatıcam"demesi ve ardından buseye vurmasıyla buse kendine geldi. seremlemiş ve bayılmaya hazırlanan vücutu darbenin etkisiyle kendine gelirken ona vuran berine baktı. ona vurabildiyse demekki... gerçekten hayattaydı. 

buse titreyen elleriyle ayağa kalkarken inanamadığını belli ederek berrinin ellerine dokundu. canlıydı. ve karşısında duruyordu. buse ağlayarak berrine bakarke sıkıca ona sarıldı. 

ağzından kaççan hıçkırırklar gözlerinden akan yaşlar hızlanırken "sen.. seni gömmüştüm"dedi. berrin dolan gözlerini kapatıp usulca ağlamaya başlarken "kıvanç... beni kıvanç kurtardı."dedi. 

sessizlik içerisinde salonda toplanan ve sonunda kendine gelmeyi başaran kalabalığa baktı berrin.  boğazını temizlyerek hala onun yaşadığına inanmayan gözlere bakarak "doktorun beni öldü diyerek morga yolladığı zamanı hatırlıyor musunuz?"dedi. bütün grup sessizce başını sallarken berrin kıvanca bakarak devam etmesini istedi.