A Heart Drifting at the Mercy of Waves [BL] (COMPLETED)

🏄 Epilogue 🏄

Third Person's POV

HABANG nag-eenjoy si Poseidon at Theofer sa pagsisurfing (hindi yung pang-internet huh) ay hindi nila alam na may taong nakamasid sa kanila habang nakapaskil ang isang malawak na ngiti. Nakasuot siya ng long-sleeve na puti, board short, at itim na shade.

"Tatayo ka na lang ba riyan? Ayaw mo ba silang lapitan?" tanong ng isang batang puno ng kolorete ang mukha.

"Hindi na siguro. Mukha naman na silang masaya at kahit malayo ako sa kanila lalo na sa kaniya ay masaya na rin ako dahil nalabanan niya na ang kinakatakutan niya sa lahat--"

"Nope, hindi niya pa nalalabanan." Saad ng dalaga.

"Anong ibig mong sabihin?" takang tanong ni Warden.

"Dahil sa loob-loob niya ay andun pa rin ang takot, pero pilit niya itong nilalabanan para sa kaniya... para sayo, kuya Warden." aniya na ikinagulat ng binata. "He's still hoping na babalik ka kahit malabo na dahil ang alam naming lahat ay wala ka na, pero di siya naniniwala na wala ka na. Grabe, hindi ka man lang niya kayang bitawan. Ang kapit mo kuya, para kang alinta na nasa katawan niya na gusto niyang alagaan habang buhay siguro bilang kapatid na rin na buo." sambit niya naikinatawa ng binata pero bigla siyang sumeryoso kaya natigilan ito. "Wala ka na ba talagang balak bumalik o magpakita sa iba lalong-lalo na sa kaniya?" pero umiling lang ito kaya napanguso siya.

"Ito sa tingin ko ang mas makakabuti sa lahat--"

"Hindi sa lahat kuya, dahil kung ang lahat mong yan ay mayroon kang isang nasasaktan. Sabihin na nating isa kang sabon pero meron pa rin .1% na natitira at siya yun." Grabe naman magpangaral ang batang ito anito sa isip.

Kahit hindi naman niya sabihin ay sabik na sabik na itong lapitan ulit o kaya mahagkan. Namimiss niya na rin ang napakalambot niyang mga labi na nakalapat sa kaniya pero hindi na pwede saad ng kaniyang pag-iisip dahil alam na na nitong magkapatid sila.

"Maiwan na kita at may pupuntahan pa ako." anito sa dalagang maraming kolorete sa mukha na sumagot na isang pilit tango.

Pagkatalikod na pagkatalikod niya ay rinig niya ang yabag ng kung sino na papalapit sa kaniya at hindi niya alam kung bakit siya natulos sa kinatatayuan niya.

"Hanggang kailan mo ko balak pagtaguan, huh Warden." anito kaya napalunok siya. "Alam kong ikaw yan kahit sa malayuan kaya huwag mo nang balak lumayo ulit dahil hindi na kita papakawalan." dagdag niya na mas lalong nagpadoble sa takbo ng puso nito. Hinawakan siya nito sa magkabilang balikat ng binatang nakashadea at sapilitan itong pinaharap.

Nakakatakot ang itsura niya tapos ang dami pang nakatingin sa kanilang dalawa.

"Ah eh... Sino po sila?" pagmamaang-maangan ng binata na umaasa na gagana ang aksyon, pero ngumisi lang ang huli.

Hinawakan niya ang shades nito pero hinawakan niya rin ito para hindi matanggal at umiling-iling pero wala ata siyang laban.

"Huwag kang ano, hindi ako mauuto nang pagkukunwari mo, but I'm glad you're back and alive, my brother." sumbat nito na ikinagulat niya.

"You look like you are happy now with him." turo nito kay Theofer na nanonood sa kanilang dalawa sa di kalayuan.

"Yeah, I learned my feelings for you are true, but it's just being a brother. We got confused at first and the day passed by made me clear the vague sea water full of mixed sands." saad ni Poseidon na nagpangiti sa kaniya.

"But I do really love you." sa isip ni Warden.

"So, let's catch up later at hinihintay na ako ni Theofer. Nabuburyong na ata. I'll see you in the house. Let's have a drink. Marami kang dapat ikwento sakin, huh." then they fist bumped before Poseidon turned his back

Sinalubong siya ni Theofer na nakangiti.

"Tonight, I'll ride you like my surfing board in the raging big wave. Wala kang kawala dahil hahawakan kita ng mabuti at nakatali ka na sakin." saad nito kay Poseidon kaya tinampal siya nito sa balikat kaya napaaray ito, pero agad niya rin pinalitan ang hampas ng nakaw na halik sa labi bago sumuong sa dagat muli.

"Hoy, Posie! That's unfair. Balik ka rito para bawiin ko ang ninakaw mo."

Warden

"Mom, I already met my real Dad. He is a nice guy. He treated me so well, but my love story got twisted. I don't know what to do so I just departed." pagsusumbong ko kay Mom nang makauwi ako sa amin.

Akala ko tanggap ko na. Tanggap ko na ang katotohanang hindi siya pwede sa akin at di pwedeng maging kami. Na maibabaling sa akin ang nararamdaman niya at masusuklian ang nararamdaman ko sa kaniya pero mali pala ako dahil bawal kami. Di ko inaasahan na magiging magkapatid pala kami sa huli. I do really love him. Ang pagmamahal na hindi katylad ng sa kapatid. I was not confused dahil dati ko pa siya gusto. Nevertheless, it was wrong. So wrong para magpatuloy pa.

Kahit masakit na imulat ang mga mata at sundan silang dalawang naghahabulan sa dagat habang papalayo sa kinaroroonan ko. Sobrang saya nila, lalo na siya. Maybe, Theofer made everything to make Poseidon happy na hindi ko nagawa sa mga panahong may oras pa ako.

Ang sakit isipin na para bang nagpakalunod ang puso ko sa isang bagay na akala ko na makukuha ko sa isang malakas na hampas ng alon na paparoon sa harap ko.

It feels like my heart was drifted in the mercy of waves to the point na nakalimutan ko nang umahon para makahinga.

Nang tuluyan na silang mawala ay tumakbo ako patakbo akong naghubad ng pang-itaas at nagrenta ng surf board para suungin ang rumaragasang panibagong alon at nang magasawa sa pinaggagawa ay nagpalutang lutang na lang ako sa umaagos na maliliit na alon habang ang katawan ay nasa tubig at nakakapit sa aking surf board.

Theofer took away the best wave that I've treasured the most because this wave makes my heart happy and lively, but now, he's gone by my side and I couldn't know how to smile genuinely again without him in coping the wild raging waves while he's watching me behind my back that always giving me a strength to don't be afraid in the monstrous wave on my facade.

"Anak, umahon ka na riyan." tawag sa akin ng totoo kong ama.

Bago ako pumunta rito sa dagat ay una ko siyang hinarap. Sobrang tuwa niya nang malamang buhay ako. Pinaliwanag niya ang lahat-lahat sa akin. Pati ang tungkol samin ni Poseidon.

"I know that you really love your brother genuinely, however, kahit saan mo tignan ay mali yun. Don't misunderstood me, Warden. I want you to be happy, but being in love with your own brother, with Poseidon is a different thing. He's happy now with Theofer. I hope you'll understand."

"Okay po." ang nasagot ko na lamang sabay ngumiti ng pilit.

"And don't even think na ikaw ay naninira lang ng mga relasyon ng mga tao sa paligid mo because you are not like that. You are great man, anak. Hindi ko ito sinasabi dahil I'm your father pero ito ang impression ko kung paano kita unang nakilala." matawag na anak coming from his voice is so soothing to my ears. I hug him, and he hugs me back. "I wish you would find somebody else that will make you happy and appreciate who you are. Always remember that Dad always here for you."

Nagkuwentuhan kaming Dalawa with Poseidon's Mom. Pinaliwanag ko kung bakit ako nawala.

I went back to the city to make some errands na hindi ko natapos ang gawing libanag na rin para makamove-on, subalit hindi ito naging effective. I hanged-out with other people every single day, nonetheless, it didn't change anything. I am deeply in love with him even though it is forbidden.

I am Warden Tyler Han. This is not the love story of mine. I was just the hindrance hurricane of their love story to make a perfect turn of their love boards.

A Heart Drifting at the Mercy of Waves

The End