Kara Olay(Gay)+18

0.2

İyi okumalar bebekler🌟

Evin içinde koşuşturarak her şeyin tamam olup olmadığını kontrol ettim. Bana akşam eşleşmen gelecek sıkıntı olur mu demeleri tamamen emrivaki yapmaktı.

Reha Nice... umarım sıkıntılı biri değilsindir. Tekrardan biriyle eşleştirilmeye bile hiç hazır değildim, bir de başıma bela birini hiç istemiyordum.

Salon yeterince düzgün hale geldiğinde yeni sildiğim koltukları kirletmemek için kolçağının ucuna oturdum.

Gergince ayağımı sallarken dikkatle saate bakıyordum. Akşam üzeriydi ve tam olarak kaçta geleceğini bilmiyordum.

Yerimde oturamayarak salonda bir sağa bir sola yürümeye başladım. Her baktığım yerde toz görüyor gibi olup duruyordum.

Aslında çok da umursamamam lazımdı. BEK'in eşleşme sistemine ne de olsa pek inanmıyordum. Ama insanın kendi ailesini kavuşturup bu kadar mutlu etmiş bir sisteme saçma demesi de zordu.

Önceki her eşleşmemde olduğu gibi içimde bir umut kırıntısı kendini belli etmişti. Ya uyumlu olursak,.. ya hamile kalırsam...

Bir de üniversite mezunu olduğu gerçeği vardı. Daha önceki hiç bir eşleşmem üniversite mezunu değildi dolayısıyla da hiç biri işe gitmiyordu.

Salondan aklıma gelen şeyle çıkıp mutfağa geçtim. Evde yiyecek veya içecek bir şey var mıydı? Buzdolabının kapağını açıp içine göz attım.

Fazla bir şey yoktu, acaba yemek yapsa mıydım? İşten geleceğini söylemişti, BEK çalışanı.

Yemek yiyip gelsin, o da. Eşleşmenin evine ilk gittiğinde açım demezsin sanırım. Sadece içecek bir şeyler yeterliydi.

Buzdolabını kapatarak geri salona geçtim. Dakikalarca koltuğun kenarında pinekledikten sonra ne olacaksa olsun moduna girerek koltuğa uzandım.

Çalan zil sesiyle yerimde zıpladım. İçim geçmiş, koltukta uzanırken. Kapının yanındaki aynada saçımı düzelterek kapıya yöneldim.

Sadece saçımı düzeltmemi bile bekleyememiş defalarca kez zili çalmıştı, eşleşmem.

'Geliyorum.' diye söylenerek kapıyı açtım. Karşımda eşleşmelerin ilk kes gelişine eşlik eden BEK çalışanları ve eşleşmem Reha Nice duruyordu.

Eşleşmeme eşlik eden iki BEK çalışanı prosedüre geçmeden önce kapıyı geç açmamı sorguladılar. "Somay Pektaş mısınız?"

"Evet, benim." Benim tek yaşadığım evde sokağa çıkma yasağı başladıktan sonra kapıyı kim açabilirdi ki?

"Kapıyı geç açtınız?" Adımı soranın aksine bu BEK çalışanı sert bir tonda konuşmuştu.

"İçim geçmiş." BEK çalışanlarının ikisinin de sorgulayıcı bakışları üstümde toplanınca gerildim. İnsanlardan pek hoşlanmıyordum.

"Evi toparlamıştım, koltuğa uzanınca içim geçmiş. Gerçekten..." Çalışanlar anlarmış gibi kafalarını salladıklarında bende biraz olsun daha iyi hissediyordum.

"O zaman bir kaç sorumuz var." Prosedüre geçiyorlardı. "Tabi buyrun."

"Söyleyecekleriniz ses kaydına alınacak. Doğruyu söylemeniz, oldukça önem arz ediyor." İlk eşleşmemde bu olay ödümü koparmıştı. Bir şeyi yanlış yaptığım fikrine kapılmıştım, şimdi ise herkese yapıldığını biliyordum.