Kara Olay(Gay)+18

1.4

İyi okumalar aşklarım🌸

Kapıyı açmasını umduğunun aksine Sertuğ babam açtı. Serter babam açmış olsa Reha için biraz daha avantajlı bir durum olacağını düşünmeden edemedim.

Zihnimden geçen bu düşünceye rağmen içeriye adım attım, hızlıca. Kendimi Sertuğ babamın kollarına bıraktım. Bana sıkı sıkı sarılırken gözlerimi yumdum. Ben de ona sıkı sıkı sarıldım.

Hem Sertuğ babamı hem de Serter babamı ne kadar özlediğimi anlatmaya benim kelime dağarcığım yeterli gelmezdi. Hafifçe geri çekildiğimde ellerini iki omzuma koyup beni baştan aşağı süzdü, Sertuğ babam.

Bu bir çeşit hasar kontrolüydü. Artık bu huyuna alışmıştım. Kilo almış mıyım, vermiş miyim, bir yerime bir şey olmuş mu diye bakıyordu.

Bir şeyim olmadığına kanaat getirmiş olacak ki, omzumdaki ellerinden birini çekerek beni içeriye doğru çekti. Hemen arkasında gözleri dolu dolu olmuş bizi izleyen Serter babamı gördüm. Kollarımı açıp ona yaklaştığımda beni kendine çekmesi saniyeler bile almadı. Benden birkaç santim kısa boyuyla kollarını belime dolamıştı. Bende kollarımı omuzlarına doladım.

Arkamda Reha'nın öylece dikilip etrafa bakındığını tahmin edebiliyor olsam da Serter babamdan kopamadım. "Bebeğim benim!.."

Serter babamın kendine has, pamuk şekeri andıran kokusu burnuma dolarken belimde bir el hissettim. Çok kısa bir anlığına...

Hissetmem ile yok olması bir oldu. Serter babamdan usulca ayrılırken arkama baktım. Tam arkamda duran Reha ile elin onun olduğunu anladım. Ne olduğunu anlamayarak yüzüne baktığımda Sertuğ babam ikimizin arasına girerek kolunu omzuma attı. Beni kendiyle birlikte salona yöneltti.

Neler olduğunu anlayarak hafifçe gülümsedim, kendi kendime. Ve bunu anlayan tek kişinin ben olmadığımı fark etmem de uzun sürmedi. Benim gibi gülümseyen Serter babamla göz göze geldik. Yüzümdeki gülümseme büyürken Sertuğ babama bu durumu çaktırmamaya çalıştım.

Serter babamın geride kalmasıyla onun Reha ile ilgileneceğini bilerek aklım arkada kalmayarak Sertuğ babamla hareket ettim.

"Sana baban bir sürü şey yaptı. En sevdiğin yemeklerle doldu içerisi. Yardım edeyim, diye içeri girdim. Bana yemek yaptırırken kendi yeni yemeklere girişti." Bana Serter babamı şikayet eden Sertuğ babamla kendime artık engel olamayarak gülmeye başladım.

Sertuğ babamın da gülmeye başlaması uzun sürmedi. Her ne kadar Serter babamın bana yemek yapmış olmasına söylense de, eğer yapmasaydı mutfağa girip -yapması Serter babamın yapmasından uzun da sürse, biraz daha zor bile olsa- kendisinin de yemek yapacağını biliyordum.

Bunlar hep laftaydı. Bana ikisi de kıyamıyordu.

Sertuğ babamla kısa bir süreliğine mutfağa girdiğimizde beni içeri çekti. Beklemediğim bu hareketle hafifçe sendeledim ama babam yanı başımdaydı düşmem gibi bir durum söz konusu bile olmadı. "Somay'ım... her ne kadar aranızda uyum bile olsa bu Reha ile kalmanı gerektirmez."

Şaşkınlıkla babama bakıp kolundan çıktım. Göz ucuyla kapıdan tarafa baktım, Serter babam ve Reha yakınlarda mı görebilmek için. "Ne demeye çalışıyorsun, baba?"

"Bak, biz Serter babanla çok mutluyuz. Birbirimizi bulmamıza uyumumuzun katkısı da gerçekten büyüktü. Belki yine bulurduk birbirimizi, ama bu kadar hızlı güvenemezdik birbirimize. Daha uzun bir süreçten geçerdik. Ama bunlar demek değil ki, sen Reha'yı sevemesen de ya da sana iyi davranmasa da onunla kalmak zorundasın. Reha'yı hiç tanımıyorum. Hakkında bir şey diyemem, sana. Sadece onunla mutlu olamazsan kendini zorlamana gerek yok. Biz hep buradayız, babanla. Her zaman, her zorlandığında dönebilirsin." Sertuğ babamın sözleri beni duygulandırdığı için ağlamamak için sağa sola baktım, hafifçe.