I'm Pregnant / TAEKOOK

🍀16. bölüm 🍀

Heyo ben geldim :)

sizi çoook özledim siz özlediniz mi beni?

10K olduk  çok mutuyum , hepinize teker teker teşekkür ederim birlikte daha güzellerini yapmak dileği ile <3

İyi okumalar 

༼ つ ◕_◕ ༽つ

Serumum bitmişti. etrafa saçılan eşyalarımı bir çantaya doldurmak ile uğraşıyordum.  Doktor Yalnız kalmamam gerektiğini söylemişti , bu yüzden eve gidemezdim. Yoongi hyungta kalamazdım , zaten şirket ile ilgilenmediğim için bütün yük ondaydı , toplantıdan toplantıya koştuğuna emindim.  Gecesi gündüzü de belli olmuyordu, bir an önce şirket ile ilglenmeyi kafamın bir kenarına not ettim. Diğerleri de çalışıyordu, Jin  ve namjoon hyung doktor olduğu için bazen mesai yapabiliyor ansınız telefon gelip gitmesi gerekiyordu, Jimin manken olduğu için o da gece çekimlerine kalabiliyordu, Hobi hyung ise sabahları üniversiteye gidip ders veriyor gece ise dans kursu veriyordu Annemler ise her zaman kavga edip beni strese sokuyorlardı . Anlayacağınız herkesin bir işi ve belirli bir düzeni vardı. Kimsenin huzurunu bozmak istemiyordum.  Odanın kapısı açılınca çantamı kenara bıraktım ve gelen kişiye baktım . ' Nereye gideceksin ?' Cehennemin dibine sende gel istersen salak ' Eve gideceğim Taehyung bir sıkıntı mı var ?'  Sıkıntı olmaması lazımdı hem ben kimdim ki ' Eve gitme , yalnız kalmaman gerekiyor' onu tanımasam benim için endişelendiğini düşünecektim. ' Yalnız olacağımı kim söyledi ? hem sen neden benim için endişeleniyorsun ki , sevinmem gerek senin , bak düşük tehlikem var, eğer bebeklerim ölürse  benimle evlenmem  gerekmeyecek, mutlu olsana!'  Sesimin yükselmesine engel olmadım. ' Bana sesini yükseltme jungkook ' ne yapabilirsin acaba salak '' Sanane taehyung istediğim gibi konuşurum sanane '  gözlerini kapatmış sakinleşmeye çalışıyordu. ' Jungkook bak ikimiz için de zor bir gündü lütfen üsteleme gidelim ' ''Ben uzatıyorum öyle mi , tüm sorun benim yani' Sinirlerine hakim olmamış ki  bağırmaya ve üstüme gelmeye başladı.

' Lanet olsun ki neden o gece o bara gittim, seninle karşılaştığım günü sikeyim.  hamilelik olmasa yüzüne bile bakmayacağım sikik bir herif bana bağırıyor kimsin sen jungkook ? seni sevdiğimi mi düşünüyorsun ?   eğer karnında benim çocuklarımı taşımasan  bir saniye yanında durmam !' 

Ne zaman dolduğunu bilmediğim gözlerim  artık  daha fazla dayanamamış  , hamileliğin etkisi ile tombullaşan yanaklarımdan süzülmeye başlamıştı.   Neden bilmiyorum ama kalbim kırılmıştı , en azından bebeklerim demişti.  Keşe dedim keşke o gün o bara gitmeseydim. Sessiz sessiz akan göz yaşlarımın yerine hıçkırıklarım yer almıştı , kendimden geçerek ağlıyordum . Taehyung ise  karşımda  ne yapacağını bilememiş bir şekilde yüzüme bakıyordu. ' Jungkook ağlama tamam özür dilerim , çok özür dilerim ağlama ' Ellerimle yüzümü kapatıp daha içli içli ağladım. ' Jungkook ben öyle demek istemedim gerçekten ben seninle iyi tanıştım sen bana iki  tane bebek verdin  güzelim ağlama '

Bipolar mısın orospu çocuğu diye bağırmak istedim ,

ama karnım ağrımaya başlamıştı, bu sefer döktüğüm göz yaşlarım Taehyungun sözlerine değil karnıma giren acılar için dökmüştüm. Ağzımdan istemsiz bir  çığlık çıkmıştı , Taehyung endişeli bir şekilde bir elini belime koymuş ve yere yığılmamam için  destek veriyordu. ' Hay sikeyim noluyor '  beynim uyuşuyordu , acıdan ayaklarım tutmuyordu , ' Jungkook  iyi misin ?neren acıyor ' Doktor yok mu ?!'  karnıma giren sancılar artıyordu ,  Taehyung'un  telaşlı sesi bütün hastaneyi inletmişti. Odaya  birileri giriyor ve bir şeyler söylüyorlardı ama algılayamıyordum, bir elim karnımda , bir elim ise taehyung'un elini tutuyordum.  Bacaklarıma söz geçiremiyordum , bedenim Nokia 33 gibi zangır zangır titriyordu ve ben   buna karşı koyamıyordum. Kolumda hissettiğim acı ile bilincimi kaybetmem bir oldu.