Chapter -29(ဒယ္ဒီက နံပါတ္တစ္)

15K 1.8K 66
                                    


Zawgyi

ေလာ့႐ွန္ဟြာ ကားထဲတြင္ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးထိုင္ေနကာ ေအးစက္သည့္ေလထုၾကားထဲကေန မနည္းအသက္႐ွဴေနရသလိုပင္၊သူ႔ဒယ္ဒီ ဘာျဖစ္တာလဲ...မနက္တုန္းက အေကာင္းႀကီးပါ၊ငါလည္း ေက်ာင္းလည္းမေျပးသလို ေရခဲမုန္႔လည္း ခိုးမစားထားပါဘူး၊

ဒါေပမယ့္ သူ႔ဒယ္ဒီရဲ႕တင္းမာေနသည့္မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ရင္း သူ႔မွာ တံေထြးမ်ိဳခ်တာေတာင္ အသံထြက္မည္စိုးတာေၾကာင့္ ျဖည္းျဖည္းေလးမ်ိဳခ်ရင္း ေဘးနားမွာ တင္းမာကာ ေၾကာက္စရာေကာင္းသည့္မ်က္ႏွာျဖင့္ ထိုင္ေနသည့္ ေလာ့က်န္းေပ့ကို တခ်က္ခိုးၾကည့္ကာ...သတၱိအကုန္စုလိုက္ၿပီး မရဲတရဲအသံေလးနဲ႔

"ဒယ္...ဒယ္ဒီ"

"ေျပာ"

ျပန္ထူးပံုေထာက္ရင္ သူဘက္က ႀကီးႀကီးမားမားကိစၥႀကီး မလုပ္ထားပံုရသည္၊ဒါေပမယ့္လည္း ျပန္ထူးပံုဟာ ေရခဲတံုးနဲ႔ ပစ္ေပါက္သလိုပဲ ေအးလည္းေအး နာလည္းနာက်င္ရျပန္သည္၊ဒါေၾကာင့္ ေလာ့႐ွန္ဟြာ ခ်က္ခ်င္းမ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ ေလာ့က်န္းေပ့လက္ေမာင္းေပၚ ေခါင္းေလးမွီကာ

"႐ွန္ေလး တစ္ခုခုလုပ္ထားလို႔လားဟင္? ႐ွန္ေလး ဒီေန႔ စကားအျပည့္အဝနားေထာင္တယ္ေနာ္ နည္းနည္းေလးေတာင္ ေလ်ာ့ဘူး" လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ သူဒယ္ဒီဟာ သူ႔ကို စိုက္ၾကည့္လာကာ

"ခုနက တစ္ေယာက္က မင္းသူငယ္ခ်င္းလား ႐ွန္ေလး" လို႔ ေမးလာေတာ့ ေလာ့႐ွန္ဟြာလည္း ေခါင္းညိတ္ကာ ကုဖုန္းေမာ့ဟာ သူ႔သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ေၾကာင္းနဲ႔အျခားခင္ရသည့္ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္လည္း႐ွိေၾကာင္း ေျပာလိုက္သည္၊လီမ်ိဳး႐ိုးနဲ႔ လီကုန္းေရႊကိုေတာ့ သူငယ္ခ်င္းအျဖစ္မသတ္မွတ္ထားေပ၊နည္းနည္း...20%သူငယ္ခ်င္းေပါ့၊

သူ႔ဒယ္ဒီဟာ ေခါင္းတစ္ခ်က္ညိတ္ကာ ဘာမွဆက္မေမးဘဲ ျပန္လည္တိတ္ဆိတ္သြားေတာ့သည္၊အိမ္ေတာ္ေရာက္တဲ့အထိ ဘာစကားမွ ဟမလာပဲ ကားေပၚကေနပင္ ဆင္းသြားတာေၾကာင့္ ေလာ့႐ွန္ဟြာမွာ ကားေပၚက အျမန္ဆင္းကာ သူ႔ဒယ္ဒီေနာက္ အေျပးေလးလိုက္ကာ...

"ဒယ္ဒီ!" လို႔ လွမ္းေခၚမွ ခုနကေျခလွမ္းက်ဲႀကီးမ်ားနဲ႔ အိမ္ေတာ္ကိုလွမ္းေနသည့္ေျခလွမ္းမ်ားဟာ စိပ္သြားကာ သူ႔ဘက္ကို လွည့္ၾကည့္လာေတာ့သည္၊ေလာ့႐ွန္ဟြာလည္း သူ႔ဒယ္ဒီနား အျမန္ေလ်ွာက္သြားကာ...အနည္းငယ္ေမာဟိုက္သြားသည့္အသံေလးျဖင့္

Daddyရဲ့ ကလေးလေး ဖြစ်ခွင့်ပေးပါလားWhere stories live. Discover now