Stray Kids Hwang Hyunjin ♡
- Neden aşktan korktuğunu bilmiyordum. Ancak, onu bırakmaya niyetim de yoktu. Onunla geçirdiğimiz her an hiçbir şey ifade etmiyor olamazdı, değil mi? Çimenlere uzanmış yıldızları izlerken sadece benim mi kalbim hızlı hızlı...
Pazartesi sabahı erkenden kalkıp, kendime çekidüzen verip çıkmıştım evden. Otobüs durağına doğru ilerliyordum. Çok süre geçmeden öğrencilerle dolu otobüs gelmişti. Birkaç tanıdık yüze gülümseyip, boş bir alanda durup orada tutundum. Bugün, klüp dosyasını düzenlemem gerekiyordu. Benden sonra yerime geçecek kişinin buna çok ihtiyacı vardı. Ayrıca okulun yaklaşan bahar festivali için bir koreografi hazırlamamız gerekiyordu. Şarkı seçimini çoktan yapmıştık. Beyin fırtınası yapıp beraber hareket etmeliydik. Tabii, derslerden kalan vakitlerimde zamanımı düzgün bir şekilde değerlendiremediğim için ipin ucu kaçıyordu. Bu yüzden, yardıma sürekli Felix yetişiyordu. Felix benden daha aktif biriydi. Klüp çalışmalarının sürekliliğini onun sayesinde sağlayabiliyorduk. Çoğu zaman yarışmalar planlayıp kendinden emin olmayan insanları kendine güvenmeleri gerektiğini gösteriyorduk. Her yetenek doğuştan olabildiği gibi sonradan da edinebiliyordu. Sadece, birileri o potansiyeli açığa çıkarmalıydı.
Okulun önünde duran otobüsle içindeki öğrenciler çıkış kapısına akın etmeye başladı. Herkes sırayla inmesini bilseydi eğer, şu an burada bir karmaşa yaşıyor olmazdık. Kapının ağzından büyük zorluklarla kurtuldum. Ayağım kaldırma değdiği anda arkamda hissettiğim baskıyla dizlerim bükülmüştü. Göz ucuyla arkama baktım. Kısa saçlı bir kız yüzünü sırtıma gömmüştü. Ne yapmam gerektiğini bilmiyordum. Herkes çoktan inmişti. Otobüs de ayrılmıştı oradan. Biz ikimiz orada donuk bir şekilde bekliyorduk diğerleri yanımızdan geçerken. Boğazımı temizledim. "Üzgünüm ama biraz daha böyle durursam belim tutulacak." Kız irkilip kafasını sırtımdan çekti. Kırmızı gözleri gözlerimi bulduğunda şaşkınlığımı gizleyememiştim. Ağzımı açıp bir şeyler söylemek istedim ama izin vermedi. Titrek bir nefes verip gözlerini kaçırdı. "Özür dilerim, Hyunjin Sunbae." Yanımdan koşar adımlarla uzaklaşırken her ne kadar bağırsam da arkasını dönüp bakmadı bile. Onu daha önce gördüğümü hatırlamıyordum ama bundan sonra kesinlikle gördüğüm herhangi bir yerde hatırlayacaktım.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
neler oluyor hayatta? yeni bir kız daha çıktı napıyor bu yazar
