Yarasından Öptüğüm | Texting

Final

Alara gözlerini denize dikmiş, hırçın dalgaları izlerken ayak uçları uçurum kenarından sarkıyordu. Bir hareketle saniyeler içerisinde deniz ile buluşabilirdi.

Bir araba freni sessizliği kamçıladı. Toprak zemindeki sert adım seslerini takip eden sesi işitti, ilk kez burada duyduğu sesi.

"Alara?" Genç kız omzunun üzerinden adama baktı. Yeşilin en koyu tonu olan gözleri, endişeyle açılmıştı. "Gel güzelim, arabaya oturalım." derken elini uzatmıştı.

Alara usulca kafasını iki yana salladı. "Ölmek güzel bir şey, Gürbüz. Çünkü hayat boktan."

"Yapma güzelim." dedi genç adam tekrardan. "Hani hayatına almıştın beni, böyle mi bırakacaksın?"

Alara'nın gözleri dolarken, "Özür dilerim." diye fısıldadı. "Ama ben buraya ait değilim, Gürbüz. Bir insan ailesi olmadan yaşayabilir mi?"

"Onlar sensiz yaşıyor." demesiyle, genç kızın kalbine bir ağrı saplandı.

"Haklısın." diye mırıldandı. "Haklısın."

"Hadi gel konuşalım."

Genç kız kafasını iki yana salladı. "Senin sevgini hak etmedim. Özür dilerim." Genç adamın gözlerine uzun uzun baktı. "Sevgiye layık birisi değildim."

"Alara..." dedim genç adam yalvarırcasına.

"Hikayemiz burada başladı, burada bitecek." demesiyle bedenini boşluğa bıraktı.

Genç adam şaşkınlıkla donup kalırken bu kadar ani beklemiyordu. Gür sesi etrafı inletirken, aşağıdan gelen suyun sesiyle dizlerinin bağı çözülerek yere yığıldı. Kulaklarında ise tek bir fısıltı kaldı.

"Kendine iyi bak, güzel gözlü adam."

~~

Uzun uzun yazarak hissettirmeyi istediğim bir bölümdü ama kısa hikayede olmaz.

on yedinci bölümden sonrasını başka bir şekilde daha yazdım. Bu final yerine onu da kabul edebilirsiniz.