TMNT**Dwa Światy, Jedno Serce

5.

Po cudownym wieczorze młody żółw postanowił wrócić do domu. Czuł się jak w niebie. Wiera tylko go mocno przytuliła i z uśmiechem na ustach oddaliła się. Mikey myślał, że tej nocy nic nie zakłóci jego radości. Mylił się...

Napotkał, jak zwykle, rozgniewanego Raphaela. Nie chciał się z nikim widzieć. Chciał nadal trzymać swoje wspomnienia sprzed kilku chwil.

" Gdzieś Ty był?!" - krzyknął. Mikey znowu poczuł to psychiczne zmęczenie. Rozumiał troskę, ale żeby od razu krzyczeć?

" Nie Twoja sprawa" - odparł również zły

" Naucz się odbierać telefon"- dodał

" Nie chce mi się z Tobą gadać" - chciał udać się do pokoju lecz Raph złapał go mocno za ramię.

" Słuchaj Ty mały..." - warknął. Mikey nie wytrzymał. Wyrwał się ostro.

" Zostaw mnie!" - wrzasnął - "Ja nie każe Ci się spowiadać gdzie się szlajasz po nocach!"- jego krzyki obudziły Leonarda.

" Co to za wrzaski? Mikey, w porządku? Gdzieś Ty był?" - jego głos był pełen pretensji.

" Nigdzie! Idę spać" - rzekł chłodno i udał się do pokoju. Ale najpierw spojrzał ostro na Rapha i dodał głośniej - " Jesteś nie do zniesienia"

Raph w głębi serca poczuł lekkie ukłucie, ale postanowił wrócić do łóżka. Leo widząc napiętą atmosferę, udał się do sypialni. Na dzisiaj wystarczy tych emocji.

Mikey zamknął szybko drzwi i rzucił się na łóżko. Nikt go nie rozumiał w legowisku. Dzisiaj było cudownie, ale jak zwykle Raph musiał zepsuć to. Psuł jego psychikę od najmłodszych lat.

" Koniec z tym. Już nie jestem sam. I nigdy nie będę" - z tą myślą, zasnął po chwili.

Tym czasem w pewnej części miasta.

" To był dobry pomysł z tym podsłuchem" - rzekła zadowolona z siebie starsza z sióstr - " Nie pozwolę im go więcej skrzywdzić"

Azalia w tajemnicy zamontowała kamery i podsłuch w legowisku. Miała takie możliwości. Była tak tajemniczą, raz cichą a raz głośną istotą, że nie stanowiło to dla niej najmniejszego problemu.

" Na jego miejscu, już dawno bym im podała jakąś trutkę na szczury do herbaty czy coś tam"- rzekła

" Oni są bezduszni"- Wiera ledwo co tłumiła złość - " Już niedługo otrzymają karę"